ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ – ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ! ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Το ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο του νέου πολιτικού σχήματος θα κινείται με τα εξής σημεία:

Οι κάτωθι υπογράφοντες εν γνώσει και επιγνώσει συνειδητά διακηρύσσουμε δημοσίως τα εξής:

Δήλωση
Οι κάτωθι υπογράφοντες την παρούσα ιδρυτική διακήρυξη/ιδρυτική πράξη δηλώνουμε ρητώς και κατηγορηματικώς ότι σεβόμαστε το δημοκρατικό πολίτευμα όπως αναφέρεται στο άρθρο 29 Ν.3023/2002.

ΑΡΘΡΟ 1

1.1. Πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή Πολιτισμική, Διαπολιτισμική, Πνευματική και Πολιτική διάσταση της Ηπείρου στο γεωγραφικό πλαίσιο της οποίας ζούμε και διαβιούμε ως Ευρωπαίοι Πολίτες, αλλά πρώτη και άμεση προτεραιότητα μας είναι ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ και η εξυπηρέτηση των πάσης φύσεως εθνικών, οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών συμφερόντων της. Ως Πολίτες της Ευρώπης συνεχίζουμε προσηλωμένοι σε όλα τα ιστορικά, θεμελιακά, πολιτισμικά πλαίσια και τις αξίες που έθεσαν οι ιδρυτές της ένωσης (1951) με τη Συνθήκη των Παρισίων (ΕΚΑΧ), η οποία επακόλουθα οικονομικά και πολιτικά οδήγησε στην ελεύθερη διακίνηση αγαθών, προϊόντων και Πολιτών της Ευρώπης, διότι αυτή είναι η θεμελιώδης ιδρυτική αρχή (https://european-union.europa.eu/principles-countries-history/principles-and-values/founding-agreements_el). Με τη συνεχή εξέλιξή της τις επόμενες δεκαετίες προχώρησαν στα υπόλοιπα βήματα (Συνθήκες της Ρώμης και λοιπές), ώστε να πάρει τη σημερινή της μορφή.

1.2. Σήμερα όλα αυτά τα θεμελιώδη έχουν τεθεί υπό συνεχή και διαρκώς εντεινόμενη απειλή υπό το κράτος βίαιων οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών αλλαγών, ενίοτε με τη χρήση και κατάχρηση βίας από τα ίδια τα κράτη, τα οποία χάρη ιδιωτικών, και συχνά πολυεθνικών, συμφερόντων απομειώνουν συνεχώς κοινωνικές και οικονομικές υποχρεώσεις τους έναντι του Πολίτη, με άμεσες και καταφανείς επιπτώσεις προς το Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, το οποίο υποχωρεί διαρκώς κάτω από την συνεχή πίεση των κοινών κρατικών, ιδιωτικών, πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων.

1.3. Συμφερόντων που τείνουν να μεταβληθούν και μεταλλαχθούν σε Εταιρικές Πόλεις-Κράτη· κράτη ιδιωτικά με Προσωπικές και Πολυεθνικές Εταιρίες, που δρουν και επιχειρούν υπό τον μανδύα της εκάστοτε ανά χώρα κρατικής εξουσίας.

1.4. Κρατικής εξουσίας που προτάσσει μόνο τη διαφύλαξη των ανωτέρω αναφερθέντων συμφερόντων εις βάρος των κοινωνικών συμφερόντων των Πολιτών της Ευρώπης. Φαινόμενο που προσλαμβάνει μεγάλες διαστάσεις γενοκτονίας της Ευρώπης, πολλές φορές μάλιστα υπό τη μορφή τοπικής και περιφερειακής τραγωδίας άνευ ιστορικού προηγούμενου.

1.5. Τραγωδίας και γενοκτονίας πολιτικοοικονομικής και κοινωνικής, κοινής για όλους τους Ευρωπαίους (ανεξαρτήτως ιδεολογικής, πολιτισμικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής προέλευσης)· μια καταστροφή του κοινωνικοπολιτικού πυρήνα της Ε.Ε., η καρδιά του οποίου συνεχίζει να παραμένει η Ελλάς.

1.6. Κατάσταση που επιταχύνεται δραματικά οδηγώντας στο άμεσο και ορατό μέλλον σε μικρές, γεωγραφικά κλειστές, φρουρούμενες, περίκλειστες πολιτείες που περιφρουρούνται από μικρά “ιδιωτικά κάστρα” με ιδιωτικούς στρατούς, με μικρές ιδιωτικές -ενίοτε και προσωπικές- οικονομίες (κλειστού τύπου τράπεζες κλπ). Το φαινόμενο έχει κάνει ήδη την εμφάνισή του σε πολλά γεωγραφικά σημεία της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολοκλήρου.

1.7. Δεδομένου ότι ο πνευματικός και ιστορικός πυρήνας, καθώς και το διαπολιτισμικό και πολιτικό DNA της Ευρώπης έλκουν την ιδεολογία, τα θεμελιώδη οράματα, τις πολιτικές και κοινωνικές αξίες τους από την Ελλάδα -εξ ου και ο βαθύτερος σημειολογικός, ιστορικός συμβολισμός της μυθικής Ευρώπης- πρώτο μας μέλημα, μείζονος εθνικής σημασίας εν όψει της 3ης Χιλιετίας και του 21ου αιώνα, είναι η πάση θυσία διαφύλαξη της Εθνικής, Ιστορικής και Πνευματικής μας Ταυτότητας, ως διαχρονικά ιστορικού έθνους. Έθνους το οποίο μέσα από την πνευματική, ιστορική, πολιτισμικά διαχρονική του διάσταση κατά τη διάρκεια όλων των ιστορικών περιόδων, με κορυφαία όλων την 1000χρονη Βυζαντινή Συμπολιτεία, συνέβαλε στην πολιτισμική, διαπολιτισμική, αλλά και ιστορική ανασύνθεση των ιδιοσυστατικών στοιχείων της ταυτότητας λαών και ιστορικών εθνών που εγκαταβιούν στο γεωγραφικό πλαίσιο της Γηραιάς Ηπείρου. Στον πυρήνα όλων των πολιτισμικών και διαπολιτισμικών εκφάνσεων της Ευρώπης θα βρίσκεται πάντα η κορυφαία Πόλις των Πόλεων, η Αθήνα, με ύψιστο πολιτικό και κοινωνικό επιστέγασμα τον Παρθενώνα, στην Ακρόπολη των Αθηνών, με ό,τι πολιτισμικά και πνευματικά συνεπάγεται ο συμβολισμός και η σημειολογία αυτής ειδικά της αναφοράς.

1.8. Η κατάσταση αλλάζει δραματικά μετά την πτώση των τειχών του Βερολίνου που χώριζε δυο κόσμους, δυο διαφορετικές πολιτικές νοοτροπίες εν μέσω της ανατολικής και δυτικής πολιτικοστρατιωτικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ & ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ). Σήμερα, σχεδόν 30 χρόνια μετά το 1989, η κατάσταση μεταβάλλεται καθημερινά σε κάθε επίπεδο με συνεχείς και διαρκώς επιταχυνόμενες αλλαγές. Κατάσταση δραματικά επιταχυνόμενη μετά τον Φεβρουάριο του 2022 με το πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι να μεταλλάσσεται διαρκώς με αμείωτους ρυθμούς. Κατάσταση η οποία πόρρω απέχει από την αρχική και θεμελιώδη ιδρυτική πράξη και την πολιτική δέσμευσή της με τις συνθήκες που έχουν υπογραφεί και συνομολογηθεί για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

1.9. Επομένως για εμάς, ως Πολίτες της Ευρώπης, που αντιλαμβανόμαστε μια σειρά βίαιων και συνεχών πολιτικοοικονομικών και κοινωνικών αλλαγών, συμπεριλαμβανομένων και των ενίοτε βίαιων αλλαγών που συντελούνται σε δημογραφικό, πληθυσμιακό, πολιτισμικό, εσχάτως δε και θρησκευτικό επίπεδο με τη συνεχή είσοδο ανθρώπων από άλλες γεωγραφικές και γεωπολιτικές οικονομικές επικράτειες (Αφρική, Μέση Ανατολή, Νέα Μέση Ανατολή κλπ) υπό οποιοδήποτε νομικό και πολιτικό καθεστώς (οικονομικός μετανάστης, πρόσφυγας, βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος με πίστη στο ακραία ριζοσπαστικό Ισλάμ) χωρίς καμία απολύτως πρόθεση ή διάθεση ένταξης στο φυσικό, πολιτικό, πολιτισμικό, διαπολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον της χώρας φιλοξενίας, τουναντίον μάλιστα θέτοντας άμεση και ορατή απειλή, θέτουμε άμεση προτεραιότητα τη διαφύλαξη της Εθνικής μας Ταυτότητας με κορωνίδα αυτής την πνευματική (το Ορθόδοξο Βίωμα), καθώς και δημογραφική, διαπολιτισμική, οντολογική και διαχρονικά ιστορική της υπόσταση.

1.10. ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΩΘΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ επισημαίνουμε και τονίζουμε ότι με την παρούσα πολιτική πρωτοβουλία δεσμευόμαστε ότι θα αγωνιστούμε σε κάθε δυνατό επίπεδο ώστε η Ελλάδα να βρίσκεται πάντα στον ιδεολογικό, πολιτικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό πυρήνα της Ευρώπης, αγωνιζόμενοι με κάθε νόμιμο και δυνατό θεσμικό μέσο ώστε να υπάρξει πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, χωρίς αλλαγή της γεωγραφικής υφιστάμενης κατάστασης. Προτάσσουμε την πολιτική, οικονομική, κοινωνική προοπτική του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε όλα τα επίπεδα, διασφαλίζοντας την άνετη και απρόσκοπτη μετακίνηση ανθρώπων, αγαθών, προϊόντων και υπηρεσιών, αν και εφόσον διαπιστωμένα δεν επαπειλούνται τα ειδικά και συγκεκριμένα εθνικά, οικονομικά, πολιτικά, εμπορικά και κοινωνικά συμφέροντα της Ελλάδας.

ΑΡΘΡΟ 2

2.1. Η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει τις νέες καταστάσεις που προκύπτουν από τη σύνθεση όλων αυτών των λαών που αποτελούν διαφορετικές εθνότητες, διαφορετικούς πολιτισμούς, διαφορετικά ιδεολογικά πλαίσια. Άλλα χαρακτηριστικά πρεσβεύουν οι Ισπανοί και εντελώς διαφορετικά οι Πορτογάλοι που ζουν δίπλα τους, άλλες επιρροές έχουν οι Ισπανοί από το Ισλάμ το οποίο πολέμησαν, άλλες επιρροές έχουν οι Πορτογάλοι. Άλλες επιρροές έχουν οι βόρειοι λαοί, αρκετοί από τους οποίους έχουν τη φύτρα τους στους Βίκινγκς, άλλες επιρροές, πολιτιστικές και πολιτισμικές, έχουν όλοι οι δορυφόροι της Γερμανικής αυτοκρατορίας. Διαφορετική είναι για παράδειγμα η ιστορία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ήταν η θεμελιώδης γεωγραφική οντότητα της σημερινής Γερμανίας, και τελείως διαφορετική είναι η ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Βρετανικό Ηνωμένο Βασίλειο), με της οποίας το αίμα και την ιστορία ζυμώθηκε η Ευρώπη.

Όλη η έκταση γεωγραφικά, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά από τη Μ. Βρετανία ως την Ισπανία και την Πορτογαλία, και από την Ολλανδία και το Βέλγιο μέχρι την Κύπρο, που είναι επίσης κομμάτι της ευρωπαϊκής γεωγραφικής επικράτειας, έχει ταυτόχρονα πάρα πολλά κοινά στοιχεία, αλλά και διαφορετικά. Αυτή η διαφορετικότητα είναι η αιτία που πολλές φορές βουτήχτηκαν στο αίμα τα Βαλκάνια, εξ ου και αποκαλούνται ως η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης.

Η Ευρώπη που θέλουμε, η Ευρώπη για την οποία ζούμε, η Ευρώπη για την οποία εργαζόμαστε, δε μπορεί παρά να στεριώσει τα οράματα των προγόνων μας διαχωρίζοντας τα μίση και τα πάθη μεταξύ των λαών, αναδεικνύοντας τα στοιχεία εκείνα που ενώνουν τους λαούς. Είναι πολύ περισσότερα τα στοιχεία που ενώνουν τους λαούς, και δε βρίσκονται όλα κάτω από το πρίσμα του εμπορίου και της οικονομίας· υπάρχουν ο πολιτισμός, η παράδοση, τα πολιτισμικά και διαπολιτισμικά δρώμενα. Οι λαοί σήμερα αναγκάζονται να διακρίνουν αυτά τα στοιχεία λόγω της βίαιης επέλασης του Ισλάμ, το οποίο επανακάμπτει. Η Ευρώπη λοιπόν, του εικοστού πρώτου (21ου) αιώνα δε μπορεί να μοιάζει σε τίποτα με την Ευρώπη του εικοστού (20ου) και του δέκατου ένατου (19ου) αιώνα, πολύ περισσότερο δε μπορεί να μοιάζει με την Ευρώπη του 18ου, 17ου, 16ου, μέχρι τις απαρχές του 12ου αιώνα, οπότε άρχισε να σχηματίζεται εθνικά η Ευρώπη. Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το μόρφωμα που σήμερα ονομάζουμε Ευρώπη, αν το δούμε στον ιστορικό του πυρήνα κάνοντας μεγέθυνση με τον φακό, θα παρατηρήσουμε ότι μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας -που είναι η καρδιά της Ευρώπης γεωπολιτικά και γεωοικονομικά και από την οποία γεννήθηκε και στήθηκε το πολιτικό Ευρωπαϊκό οικοδόμημα- και Γαλλίας, όπου ήταν αντίπαλες χώρες, προηγήθηκε ένας πόλεμος πάνω από 300 χρόνια, με πολύ αίμα. Αυτά τα γεγονότα δε μπορούν παρά να βγουν πάλι στην επιφάνεια και αυτό ακριβώς γίνεται τώρα, οι λαοί δε μπορούν παρά να ξαναγυρίσουν στην ιστορία τους, αλλά να μην τη διαβάσουν με τους όρους της σημερινής εποχής -το λάθος που κάνουν οι ιστορικοί-, αλλά με τους όρους της τότε εποχής, και να αναδείξουν τα στοιχεία που ενώνουν τους λαούς. Αυτά επιγραμματικά είναι:
Αξίες όπως η αλληλεγγύη, η φιλοπατρία, ο σεβασμός, η δημοκρατία, το φιλότιμο, που το πήραν από τους Έλληνες και το έκαναν δικό τους προϊόν ο καθένας με τη δική του παράδοση και το δικό του πολιτισμό. Αλλιώς σερβίρει ένας φτωχός Έλληνας το ούζο, την ελιά και τη ντομάτα, αλλιώς ένας φτωχός Γάλλος στην Αβινιόν, όμως το κάνει. Ο Βρετανός έχει άλλον τρόπο να φιλοξενήσει. Εμείς αυτή την Ευρώπη θέλουμε, να ξαναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες τους οι λαοί, αλλά όχι από τις στάχτες αυτές που μαυρίζουν τους ανθρώπους αναδεικνύοντας τα μίση και τα πάθη όπως γίνεται τώρα με τον εθνικοσοσιαλισμό, ο οποίος γεννήθηκε μέσα από το αίμα αθώων ανθρώπων. Πάντοτε της βίας προηγείται φτώχεια, πενία, δυστοπία, δυσανεξία οικονομική και κοινωνική, ακριβώς αυτά τα οποία βιώνει σήμερα η Ευρώπη. Για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα γνωστά κέντρα αυτά τα φαινόμενα αλλάζουν με βίαιο τρόπο την πληθυσμιακή σύνθεση της Ευρώπης τοποθετώντας μέσα σε αυτήν το Ισλάμ και τους Αφρικανούς, που αποτελούν άλλη πολιτισμική οντότητα, άλλη πολιτισμική παράδοση, για να αλλάξει η φυλετική εμφάνιση και διάκριση άρα και πολιτισμός και διαπολιτισμός της Ευρώπης του εικοστού πρώτου (21ου) αιώνα.

Σε αυτά τα σχέδια εμείς θα αντιταχθούμε, θα προβάλλουμε τις κοινές αξίες που έχουμε με όλους τους λαούς της Ευρώπης, θα συνδέσουμε τις σχέσεις μας με τους ορθόδοξους λαούς στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού πολιτικού γίγνεσθαι, θα αναδείξουμε τις κοινές γεωπολιτικές και γεωοικονομικής δράσεις που έχουμε με την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, αλλά και με τη Γερμανία, η οποία αντιμετωπίζει κοινούς κινδύνους με όλες τις εισαγόμενες πληθυσμιακές κοινότητες που στην προσπάθεια τους να ζήσουν επιβάλλουν με βίαιο τρόπο τη δική τους πολιτισμική κουλτούρα, από την οποία η Ευρώπη πολλές φορές βουτήχτηκε στο αίμα.

Στον πολιτικό οργανισμό για την Ευρώπη που θέλουμε, για την Ευρώπη που οραματιζόμαστε, δε μπορούμε να αποκλείσουμε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μεταξύ των ευρωπαϊκών, και κυρίως των βαλκάνιων λαών, το ευρωπαϊκό καταπίστευμα, το οποίο έχουμε στο ιστορικό μας DNA όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Κάτι που σημαίνει ότι για να βγούμε μέσα από τις ιστορικές αντιθέσεις στις ιστορικές προκλήσεις του εικοστού πρώτου (21ου) αιώνα και της τρίτης (3ης) χιλιετίας πρέπει να αναδείξουμε τα στοιχεία που έχουμε μπροστά μας και την πρόκληση και πρόσκληση των θετικών χαρακτηριστικών που επιφέρει η ψηφιακή τεχνολογία, αλλά και τα αγαθά που φέρνει η κοινή οικονομική, πολιτική και πολιτισμική δραστηριότητα στους κόλπους της Ευρώπης. Πρέπει να επισημάνουμε όμως τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει για πολλά χρόνια η ανθρωπότητα, άρα και η Ευρώπη, με την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, η οποία παρά τις θετικές εκφάνσεις ενέχει επικίνδυνες γκρίζες ζώνες.

Είναι ανεπίτρεπτο να μη συνεργαστούμε υπό τον κίνδυνο των νέων απειλών που ξεπερνούν και τα όρια της ανθρώπινης φύσης. Δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο το ζήτημα της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά και τα ζητήματα της Βιοηθικής. Τι άνθρωπο επιθυμούμε, θα συνεχίσουμε να είμαστε οι άνθρωποι που γνωρίζουμε από καταβολής κόσμου ή θα επιτρέψουμε ο άνθρωπος να παρεμβάλει τον άνθρωπο και να δημιουργούμε ανθρωποειδή χωρίς αυτεξούσιο; Θα φτάσουμε στο σημείο όπου θα διαλέγουμε τα μάτια του παιδιού μας, τα φρύδια του, την κόμη του, το φύλο του, αυτά που βλέπουμε τώρα σε όλο τον πλανήτη. Δεν έχουμε τίποτα με κανέναν που θέλει να είναι διαφορετικός και να το τονίζει με κάθε τρόπο, με την εμφάνιση του σώματός του, με τον τρόπο της κόμμωσής του, με τον τρόπο που δραστηριοποιείται δημόσια. Ωστόσο, η ιδιωτική ζωή δεν είναι μόνο αυτή που περνάει μέσα από την ερωτική ζωή -μεγάλη και ιερή αξία-, η ιδιωτική ζωή έχει και άλλες εκφάνσεις, είναι ο τρόπος με τον οποίο τρώμε, οι γεύσεις που επιθυμούμε, άκρως προσωπικά δεδομένα. Δεν αποτελούν προσωπικά δεδομένα μόνο η ομάδα του αίματός μας. Εκεί λοιπόν η προσωπική ελευθερία του καθενός θέλει όρια, σύνορα, ειδάλλως κινδυνεύουμε ο ένας να κλέβει το DNA του άλλου, μια εφιαλτική κατάσταση από την οποία δεν απέχουμε πολύ. Φοβόμαστε και βρισκόμαστε σε μεγάλη αγωνία για την ταχύτατη εξέλιξη των λογισμικών της Τεχνητής Νοημοσύνης, αγνοώντας τις απίστευτες εκτάσεις και προεκτάσεις των ζητημάτων Βιοηθικής και Βιοτρομοκρατίας.

Επίσης, η Ευρώπη δε μπορεί να παραβλέψει το συστατικό που έχει στον πυρήνα της, την πνευματική της διάσταση. Η Ευρώπη είναι αυτή που έδωσε, χάριν του ελληνικού πολιτισμού, το φως σε όλο τον κόσμο μέσα από τα γράμματα, τις τέχνες, τον πολιτισμό, την γλυπτική, την ποίηση. Ο πυρήνας και το DNA των επιρροών της γαλλικής, βρετανικής, ιταλικής ιστορίας, καταλήγει στους Έλληνες. Στον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ιπποκράτη, τον Ισοκράτη, τον Ηρόδοτο, τον Ησίοδο, τον Θουκυδίδη, ακόμα και στους Πατέρες της Εκκλησίας που έδωσαν μάχες, τον Γρηγόριο τον Παλαμά, τον Μέγα Βασίλειο, τον Ιερό Χρυσόστομο, τον Μάρκο τον Ευγενικό, τον Γρηγόριο Νύσσης, τον Μέγα Φώτιο. Η Ευρώπη δεν είναι ξένη προς όλα αυτά, εξ ου και ο πόλεμος που υπήρξε μεταξύ των δύο ιστορικών οντοτήτων του Χριστιανισμού, της καθολικής εκκλησίας πριν και μετά το σχίσμα από τη μία, και της ορθόδοξης εκκλησίας πριν και μετά το σχίσμα από την άλλη, και παρατηρούμε ότι τώρα οι δυο εκκλησίες έρχονται πιο κοντά, επιδιώκοντας όμως η μια να διατηρήσει την ιστορική της ταυτότητα έναντι της άλλης.

Σε αυτά τα γεγονότα εμείς είμαστε μέσα στην καρδιά των ζητημάτων ως ορθόδοξοι, συνειδητά ορθόδοξοι, και δε μπορούμε να μη δώσουμε το χέρι μας σε κάθε προσπάθεια που εργάζεται για την πρόοδο και ευημερία του ανθρώπου, κατά το Άνω Θρώσκω. Αυτό δε σημαίνει ότι θα υποστείλουμε τις αξίες που μας μετέδωσαν οι πατέρες της ορθόδοξης εκκλησίας. Οι κανόνες της ορθόδοξης εκκλησίας, που διατηρήθηκαν αναλλοίωτοι, κράτησαν αλώβητη την ορθόδοξη πίστη όπως μας παραδόθηκε από τους πρώτους αποστολικούς χρόνους μέχρι σήμερα, τις απαρχές του εικοστού πρώτου (21ου) αιώνα και τα πρώτα χρόνια της τρίτης (3ης) χιλιετίας. Εμείς αυτή την Ευρώπη οραματιζόμαστε, γι’ αυτήν θα εργαστούμε, γι’ αυτήν θα συνεργαστούμε με αντίστοιχα πρόσωπα, πολιτικές οντότητες και οργανισμούς στους κόλπους του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι από την Κύπρο μέχρι τη Γενεύη, και από τη Γενεύη μέχρι την Ολλανδία και την Αλβανία.

Η προσωρινή διοικούσα επιτροπή μέχρι τούδε και κατά τη διάρκεια οργάνωσης σύγκλησης και λήξης του πρώτου ιστορικού συνεδρίου , πολιτική γραμματεία την οποία συναποτελούν οι κάτωθι δηλώνουμε ότι σεβόμαστε το δημοκρατικό πολίτευμα όπως αναγράφεται στο άρθρο 29 Ν.3023/2002.

Το παρόν υπογράφεται και συμφωνείται από 200 ή περισσότερους Έλληνες ΠΟΛΙΤΕΣ με δικαίωμα ψήφου.