Κάθε χρόνο, πλησιάζοντας η 25η Μαρτίου, εμφανίζονται σε όλα τα μέσα (τηλεόραση, εφημερίδες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κανάλια youtube) αφιερώματα, άρθρα, δημοσιεύσεις, ντοκιμαντέρ για την εθνική μας επέτειο. Σκοπός τους είναι να θυμίσουν σε εμάς, που θεωρητικά γνωρίζουμε, την επανάσταση του 1821 και τι αυτή σηματοδότησε για την περαιτέρω πορεία του ελληνικού έθνους. Και λέω «θεωρητικά γνωρίζουμε» καθώς έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές και με ποικίλους τρόπους ότι ο λαός μας όχι μόνο δεν έχει ιστορική μνήμη αλλά δεν γνωρίζει και την ιστορία του. Με αποτέλεσμα να δέχεται – ανέχεται αδιαμαρτύρητα (αφού δε διαθέτει γνώση με τι όπλα να διαμαρτυρηθεί;) όποιες διαστρεβλώσεις του παρουσιάσουν, με σαθρά πάντα επιχειρήματα, ως ιστορικά ορθές. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν. Ας μη λησμονούμε τα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν από τη συχνότητα του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ, όπου η επανάσταση αναφέρεται συστηματικά ως «εξέγερση», ο Καποδίστριας είναι ένας «ρομαντικός» που δολοφονήθηκε, ενώ η έλευση του Όθωνα έφτιαξε το κράτος. Στο πρώτο επεισόδιο που προβλήθηκε στις 6/1/2022 θα τονιστεί ότι οι Έλληνες «γεννήθηκαν το 1821» και το «ελληνικό κράτος γεννιέται ουσιαστικά τον Ιούλιο του 1827 με τη Συνθήκη το Λονδίνου!
Απολύτως δικαιολογημένα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας!
Αγνοούμε επιδεικτικά τις διαδηλώσεις που προκάλεσε η Έξοδος του Μεσολογγίου σε Αγγλία και Γαλλία! Διαδηλώσεις στη δεκαετία του 1820 με αφορμή την Ελληνική Επανάσταση! Αγνοούμε εξίσου επιδεικτικά την Σφαγή στη Χίο που τόσο εμβληματικά αποτυπώθηκε από το μεγάλο Γάλλο ζωγράφο Ευγένιο Ντελακρουά με ένα εικαστικό αριστούργημα όπου διακρίνονται ο θρήνος, η ατίμωση, η σκλαβιά, ο πόνος, ο θάνατος, η οδύνη, τα ματωμένα ρούχα.
Και δεν αναφέρεται σχεδόν πουθενά, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων αναγράφεται με ψιλά γράμματα, ότι όλοι οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 πέθαναν πάμφτωχοι, έχοντας προσφέρει την περιουσία τους εξ’ ολοκλήρου μαζί με όλο τους στο είναι στον αγώνα! Πάμφτωχοι και λησμονημένοι από την πατρίδα τους!
Μία απλή αναγωγή στο σήμερα και στους διάττοντες «σωτήρες» που μας κυβερνούν θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί πατριώτες!
Δυστυχώς όμως αυτήν την ιστορία μαθαίνουν τα παιδιά μας στα σχολεία. Χαρακτηριστική είναι η αλλαγή που έγινε στο σχολικό εγχειρίδιο της ΣΤ’ Δημοτικού. «Είχαμε λοιπόν μια τεράστια ύλη, από τον 15ο αιώνα ως τις ημέρες μας, μια ύλη σχεδόν αποκλειστικά στραμμένη στην ελληνική ιστορία, και μάλιστα αφιερωμένη σε εκείνες τις περιόδους που διαιωνίζουν τα εθνικά στερεότυπα και τους μύθους. Να σας αναφέρω χαρακτηριστικά ότι με βάση το αναλυτικό πρόγραμμα προβλέπονται πέντε μόνο διδακτικές ώρες για την Αναγέννηση, τις Ανακαλύψεις, τον Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση και οι υπόλοιπες 50 ώρες είναι για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τις περιόδους που συντηρούν τις εθνικιστικές αφηγήσεις.», ανέφερε σε συνέντευξή της (Νοέμβριος 2008) η κ. Μαρία Ρεπούση, επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στην Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος της συγγραφικής ομάδας του νέου βιβλίου Ιστορίας στο Δημοτικό και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Πειραιά. Σε άλλη αντίστοιχη συνομιλία που είχε με το Πρακτορείο 104,9 FM (Δεκέμβριος 2015) θα τονίσει «Στην Ελλάδα κάναμε πολύ μικρές αλλαγές (στη διδασκαλία της ιστορίας), μείναμε προσκολλημένοι στο παλιό παράδειγμα-υπόδειγμα, που είναι το εθνικιστικό, ηρωικό, γεγονοτολογικό, γεγονότα, χρονολογίες, ήρωες, σαν να διδάσκουμε μία εθνική ελεγεία, όπου δοξάζουμε τον εαυτό μας και μας φταίνε όλοι οι άλλοι, είτε αυτοί είναι ξένοι, είτε είναι οι εχθροί».
Δεν αποτελεί λοιπόν απορίας άξιο γιατί η νέα γενιά είναι ανιστόρητη και γιατί δεν μπορεί να κατανοήσει αν είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Τα παιδιά που τώρα έχουν μεγαλώσει και θα κάνουν δικά τους παιδιά, δε θα ξέρουν την ιστορία για να την παραδώσουν στις επόμενες γενεές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κάθε κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά, έχει σαν πρώτο μέλημα μόλις αναλάβει τη διακυβέρνηση τη χώρας την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Έχουν υπάρξει φορές που η ίδια κυβέρνηση έχει αλλάξει και δεύτερη φορά το εκπαιδευτικό σύστημα! Κυριολεκτικά οι μαθητές περνάνε από …. 40 συστήματα μέχρι να τελειώσουν το σχολείο! Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κάποιος ότι όλες αυτές οι αλλαγές όχι μόνο δε φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για ολοκληρωμένη και πολυδιάστατη εκπαίδευση αλλά συμβάλλουν στην αποδόμηση της γνώσης την οποία οι μαθητές πρέπει να την αναζητήσουν εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος. Μήπως όμως και τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα έχουν γίνει ανεπίσημα μέρος του συστήματος αυτού;
Για να είμαστε όμως αντικειμενικοί (αυτό είναι το επιθυμητό), ούτε και η Εκκλησία συμβάλλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος στις 17/2/2023 ανέφερε μιλώντας για την Αγία Σοφία: « Όλα αυτά τα μνημεία όπου κι αν υπάρχουν, είτε στην Τουρκία είτε στη Συρία γκρεμισμένα, έχουν τη δική τους ιστορία, η οποία προχωράει μέσα στη διάρκεια του χρόνου. Πιστεύω ότι σε αυτά τα μνημεία, ανεξάρτητα από τις αλλαγές που γίνονται σε πολιτεύματα σε σύνορα, αυτά τα μνημεία πρέπει να μένουν ελεύθερα και για όλους τους ανθρώπους».
Για όλους εμάς τους Έλληνες, άσχετα αν πιστεύουμε στο Θεό ή όχι, η Αγία Σοφία δεν είναι ένα απλό μνημείο.
Είναι ο Ναός της του Θεού Σοφίας!
Είναι η καρδιά μας που σταμάτησε να χτυπάει την ημέρα της άλωσης της Πόλης!
Είναι το σπίτι όσων Ελλήνων ξεριζώθηκαν από την Σμύρνη, το Φανάρι, την Κωνσταντινούπολη!
Είναι εκεί τόσο μακριά μας αλλά και τόσο κοντά μας!
Και η κεφαλή της Ελληνικής Εκκλησίας την αναφέρει ως απλό μνημείο…. Ξεχάσαμε λοιπόν και αυτό;
Ας επιστρέψουμε όμως στην επανάσταση, τον εορτασμό της οποίας μπερδεύουν πολλοί με εκείνον της 28ης Οκτωβρίου… Το κοινό και των δύο ιστορικών γεγονότων είναι ότι κρύβουν μέσα τους αντίδραση – αντίσταση. Ο ελληνικός λαός αντέδρασε στην υποταγή του στους ξένους. Την 25η Μαρτίου στους Τούρκους και την 28η Οκτωβρίου στους Ιταλούς. Το έθνος μας πρόταξε το «Ελευθερία ή θάνατος» για να υπερασπιστεί την ύπαρξή του και το αναφαίρετο δικαίωμά του στην ελευθερία. Προτίμησε τον άνισο αγώνα, καθώς ήταν εκ προοιμίου γνωστή η υπεροχή του αντιπάλου επί του πεδίου. Ο Έλληνας έχει μάθει να πολεμάει για τα ιδανικά του. Αλλά και κάθε λαός που σέβεται τον εαυτό του μάχεται, με όποιο τρόπο διαθέτει, για να προασπίσει τις ελευθερίες του, για να διασφαλίσει την αυτονόητη ύπαρξη ανεξάρτητης δικαιοσύνης, ασφάλειας, ορθής λειτουργίας του κράτους για το συμφέρον των πολιτών και την παντελή έλλειψη λογοκρισίας.
Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες μας που φαίνεται να υπάρχει (;;;;) ένα ιδιότυπο είδος επανάστασης. Η επανάσταση του πληκτρολογίου! Αφού συνηθίσαμε να ζούμε την ζωή μας μέσα από μία οθόνη (τηλεόρασης ή υπολογιστή), επαναστατούμε μέσω του πληκτρολογίου! Επαναστατούμε για οποιοδήποτε θέμα σχολιάζοντας, κάνοντας like ή retweet, βγάζοντας με αυτόν το τρόπο από μέσα μας θλίψη, στεναχώρια, θυμό, απαξίωση. Δυστυχώς όμως όλα σταματάνε εκεί.
Η επανάσταση του πληκτρολογίου, που είναι και η εξέλιξη της επανάστασης του καναπέ, έχει ίσως κάνει μερικούς να πιστέψουν πως από τη θεωρία, πέρασαν κιόλας στην πράξη.
Συνεχίζεται όμως και σε αυτήν τη σύγχρονη μορφή της να γίνεται από το σπίτι και επειδή μπορεί κάποιοι απλά να παρακολουθούν και να συμμετέχουν σε όλα αυτά χωρίς να κάνουν κάτι, δεν σημαίνει πως αγωνίζονται περισσότερο από τους υπόλοιπους που απλά δεν ασχολούνται…
Η εκτόνωση του θυμού και της απελπίδας (ας μας επιτραπεί αυτή η λέξη) τελειώνει με την γρήγορη, θυμωμένη και θορυβώδη πληκτρολόγηση. Και όλα εκεί έξω συνεχίζουν όπως έχουν. Χωρίς καμία προσπάθεια αλλαγής ή έστω βελτίωσης!!!
Κι ας έχει αποδείξει η ιστορία μας πως όταν οι Έλληνες ενώνονται μπορούν όχι μόνο να μεγαλουργήσουν, αλλά και να καταφέρουν το ακατόρθωτο!
Η ιστορία;
Ας μην ξεχνάμε τι είχε πει ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Χέγκελ: «Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι τίποτα δε μας διδάσκει η ιστορία»….
Μαρίνα Μικελάτου – Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
