Ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές και τους λαμπρότερους οιωνούς, αν και στην κυριολεξία “ουρανοκατέβατος”. Ο κύριος Κασσελάκης μάγεψε για αρκετό καιρό τα πλήθη της Αριστεράς κι όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, που έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν λαμπρό, κυρίως από πλευράς εμφάνισης, διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα, μετά και το στραπάτσο του νεοδημοκρατικού 41% και μια ελπίδα ανασύνταξης της παραπαίουσας Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Επειδή όμως ως γνωστόν στην Ελλάδα τα θαύματα κρατάνε μόνο τρεις μέρες κι επειδή ό,τι λάμπει δεν είναι κατ’ ανάγκη χρυσός, άρχισε μετά από σύντομο χρονικό διάστημα η αμφισβήτηση. Ακολούθησε ο αποκλεισμός της υποψηφιότητάς του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να πάρει των οματιών του για άλλες πολιτείες. Μέσα από αυτόν τον “ξεριζωμό” προέκυψε το Κίνημα Δημοκρατίας, κουβαλώντας ένα κομμάτι, όχι κατ’ ανάγκην αναμνήσεων, αλλά στελεχών, με το οποίο φιλοδοξούσε να κάνει μια νέα αρχή. Αλλά επειδή, όπως πολύ καλά γνωρίζουν ακόμη και μαθητές του δημοτικού, ότι με μπάζα δεν μπορείς να χτίσεις κάτι καινούριο, η δημοτικότητα του νέου εγχειρήματος δεν ήταν η αναμενόμενη. Κι εκεί που είχαν ηρεμήσει επικίνδυνα τα πνεύματα με κίνδυνο το νέο κόμμα να περιέλθει στη λήθη του εκλογικού σώματος, δύο γεγονότα ήρθαν να ταράξουν τα εν λόγω λιμνάζοντα νερά. Το ένα ήταν η απόφαση του Μονομελούς Πλημμελιοδικείου Αθηνών να επιβάλλει ποινή φυλάκισης 30 μηνών με τριετή αναστολή και πρόστιμο 50.000 ευρώ για το Πόθεν Έσχες του Στέφανου Κασσελάκη και το άλλο, το 1ο Ιδρυτικό Συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας, όπου συνέβησαν γεγονότα, αντάξια της σουρρεαλιστικής αντίληψης ενός Γιώργου Σουρή ή της ιλαροτραγικότητας των χρονογραφημάτων ενός Δημήτρη Ψαθά!! Κι επειδή όπως καταλαβαίνει και ο πλέον αδαής στην πολιτική ότι το “κάρο δεν φαινόταν να τραβάει”, ακολουθήθηκε η πεπατημένη αλλά πλέον ξεπερασμένη μεταπολιτευτική μέθοδος της προσκόλλησης σε κάτι που αυτή την εποχή είναι στα πάνω του. Κι αυτό δεν ήταν άλλο από την Πλεύση Ελευθερίας της κ. Κωνσταντοπούλου, το κόμμα της οποίας το τελευταίο διάστημα γνωρίζει μεγάλες πιέννες στις δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα λοιπόν με τη μέθοδο αυτή, επιλέγεται ένα φλέγον θέμα της κοινωνικής ή πολιτικής ζωής – και τι προσφορότερο, δυστυχώς, από το έγκλημα των Τεμπών – όπου υπάρχει σύμπλευση και μέσα από αυτή η εν δυνάμει απειλή προς τους κρατούντες “πίσω και σας φάγαμε”! Η απειλή αυτή αποτυπώθηκε γλαφυρότατα στη δήλωση του κ. Κασσελάκη “μαζί με τη Ζωή θα γίνουμε ο δημοκρατικός τους εφιάλτης”. Σε ερώτηση πάντως που τέθηκε στην κ. Κωνσταντοπούλου για τη “Σύμπλευση” της Πλεύσης με το Κίνημα Δημοκρατίας, εμφανίστηκε αρκετά συγκρατημένη…

Είναι Ηλίου φαεινότερο, ότι τέτοιες συμμαχίες είναι και βραχύβιες και συγκυριακές, για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν βασίζονται σε προγραμματικές συγκλίσεις αλλά σε “αρπακολλατζήδικες” συμφωνίες της στιγμής. Ο κόσμος ψάχνει κάτι πραγματικά σταθερό και υπεύθυνο και τέτοιες κινήσεις μόνο μειδίαμα προκαλούν.

Εκ της Πολιτικής Γραμματείας του

Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

Κωστής Μπακογιάννης – Εθνικός Συντονιστής

Μαρίνα Μικελάτου – Ειδική Γραμματέας Α’ Οργανωτικών και εσωτερικών θεμάτων

Αλέξανδρος Αγραφιώτης

Έλενα Αρβανιτίδου

Ιωάννα Άρμεν

Κωνσταντίνος Γκέκας

Σωτήρης Μάκιος

Χρήστος Πάνος

Αθανάσιος Ρόπκας