Τρομερή είναι η αποκάλυψη του Ηρακλή Πυργιανάκη για την προσπάθεια του ΥΠΕΝ να προωθήσει ένα Προεδρικό Διάταγμα που μετατρέπει χιλιάδες εκτός σχεδίου οικόπεδα σε χωράφια, και σηματοδοτεί επικίνδυνη, αντικοινωνική και εχθρική πολιτική προς την ελληνική περιφέρεια και τους κατοίκους της, θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της ελληνικής υπαίθρου.
Πολίτες που για χρόνια πλήρωναν ΕΝΦΙΑ και αντιμετώπιζαν τα ακίνητά τους ως περιουσιακά στοιχεία με προοπτική αξιοποίησης, βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο τα οικόπεδά τους να χαρακτηριστούν μη οικοδομήσιμα – χωρίς καμία ουσιαστική διαβούλευση, χωρίς μεταβατικές ρυθμίσεις, χωρίς αποζημίωση. Αν επιβεβαιωθεί, πρόκειται για μια βίαιη ανατροπή με τεράστιο κοινωνικό αποτύπωμα.
Η εξέλιξη αυτή δεν αφορά απλώς την πολεοδομία. Πέρα από τη συρρίκνωση της ιδιωτικής περιουσίας, συνιστά ένα έμμεσο κίνητρο εγκατάλειψης της υπαίθρου, ακριβώς τη στιγμή που αυτή χρειάζεται ενίσχυση. Η Ελλάδα κατέχει ήδη ένα αρνητικό ρεκόρ: ο μισός πληθυσμός της ζει στην Αθήνα. Αντί να ενισχυθεί η περιφέρεια και να δοθούν ευκαιρίες σε όσους θέλουν να παραμείνουν στον τόπο τους, το κράτος προωθεί ρυθμίσεις που εξαναγκάζουν τους πολίτες να εγκαταλείψουν τα χωριά τους. Αυτή η πολιτική μοιάζει σαν τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου για τον αστικό εγκλωβισμό των πολιτών, για τη δημιουργία των “πόλεων των 15 λεπτών”, για τον πλήρη έλεγχο του τρόπου ζωής μας.
Ταυτόχρονα, εντείνονται οι ανησυχίες για το ποιος θα ωφεληθεί από μια τέτοια αναδιάταξη. Ήδη, μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις –ιδίως στον τομέα των ΑΠΕ– διεκδικούν εκτάσεις σε περιοχές της περιφέρειας. Με την τοπική κοινωνία σε ρόλο παρατηρητή, η γη μετατρέπεται σταδιακά σε πόρο προς εκμετάλλευση από εγχώρια και διεθνή κεφάλαια.
Η ευκολία με την οποία ξένοι επενδυτές αποκτούν γη, ακίνητα και επιχειρήσεις σε περιοχές-κλειδιά, εντείνει το αίσθημα ανασφάλειας. Το ερώτημα είναι σαφές: ποια ακριβώς φυσιογνωμία επιδιώκεται για την ελληνική περιφέρεια; Και πού τοποθετείται ο Έλληνας πολίτης σε αυτό τον σχεδιασμό;
Μήπως τελικά αυτός είναι ο στόχος; Να εκκενωθεί η ελληνική ύπαιθρος για να αξιοποιηθεί “επενδυτικά”, με πρόσχημα την κλιματική κρίση; Να μετατραπούν τα χωριά σε ζώνες “πράσινης ανάπτυξης”, από τις οποίες θα απουσιάζει ο ίδιος ο ντόπιος πληθυσμός;
Και ενώ πρόκειται για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, δεν έχει λάβει την ανάλογη προβολή από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, το οποίο γεννά εύλογα ερωτήματα. Μήπως τα ΜΜΕ λειτουργούν ως μηχανισμοί αποσιώπησης κρίσιμων θεμάτων, εξυπηρετώντας ένα σχέδιο που δεν περιλαμβάνει τον Έλληνα; Όταν αποσιωπούν πολιτικές που πλήττουν την κοινωνία και εξυπηρετούν σκοτεινά συμφέροντα, γίνονται συνυπεύθυνα για τη σταδιακή αλλοίωση της χώρας. Συνυπεύθυνα για τον σχεδιασμό μιας Ελλάδας χωρίς τους Έλληνες.
Η ανάγκη για εγρήγορση είναι πλέον επιτακτική. Οι πολίτες οφείλουν να ζητήσουν απαντήσεις από τους εκλεγμένους τους αντιπροσώπους, από την τοπική αυτοδιοίκηση, από τους θεσμούς που διαχειρίζονται το μέλλον της χώρας. Η διαχείριση της γης δεν μπορεί να γίνεται με αποσπασματικά διατάγματα, χωρίς κοινωνική λογοδοσία.
Η γη δεν είναι απλώς τίτλος ιδιοκτησίας. Είναι ρίζα, ιστορία, κοινότητα. Και σε μια περίοδο κρίσεων –οικονομικών, δημογραφικών, περιβαλλοντικών– δεν αποτελεί απλώς αντικείμενο πολιτικής. Είναι ζήτημα εθνικής προοπτικής. Δε χαρίζουμε τη γη που ποτίστηκε με κόπο και ιδρώτα.
Εκ της Πολιτικής Γραμματείας του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ
Κωστής Μπακογιάννης – Εθνικός Συντονιστής
Μαρίνα Μικελάτου – Ειδική Γραμματέας Α’ Οργανωτικών και εσωτερικών θεμάτων
Αλέξανδρος Αγραφιώτης
Έλενα Αρβανιτίδου
Ιωάννα Άρμεν
Κωνσταντίνος Γκέκας
Δημήτρης Ηλιόπουλος
Σωτήρης Μάκιος
Χρήστος Πάνος
Πηγή:
