Τα πολιτικά κόμματα διανύουν ίσως την μεγαλύτερη υπαρξιακή τους κρίση. Αυτό κυρίως συμβαίνει γιατί δεν μπορούν να παράξουν πολιτική σκέψη. Ο λόγος της υστέρησης παραγωγής πολιτικής σκέψης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κατάσταση της οικονομίας και την παρατεταμένη οικονομική ύφεση. Οι πολιτικές αποφάσεις που εφαρμόστηκαν για να δώσουν λύσεις, έχουν ηθικούς αυτουργούς και εμπνευστές και δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα πολιτικά πρόσωπα που τις εφάρμοσαν. Η ευθύνη  των πολιτικών προσώπων είναι τεράστια και έγκειται κυρίως στο ότι έκαναν τα πάντα ώστε να κρατηθούν στην «σωστή κάθε φορά πλευρά» της ιστορίας. Εξαιτίας αυτής της πολιτικής επιλογής της σωστής πλευράς, οδηγηθήκαμε στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος συνολικά και στην πλήρη απαξίωση της πολιτικής. Η προσπάθεια επιβολής μεγάλων αλλαγών διαφόρων παγκόσμιων στοιχημάτων, όπως για παράδειγμα η σωτηρία του πλανήτη με την πράσινη ατζέντα, επέβαλε με την βία κανόνες στην επονομαζόμενη αγορά και στην καθημερινότητα των πολιτών με την μορφή χιονοστιβάδας που διαιωνίζουν και λειτουργούν πολλαπλασιαστικά στην κατάρρευση των ήδη ταλαιπωρημένων οικονομιών.

Για αυτά τα μεγαλεπίβολα σχέδια και πολλά ακόμη (όπως η σωστή πλευρά με την Ουκρανία) για τα οποία δεν ρωτήθηκε ούτε η αγορά, ούτε η κοινωνία και πολύ περισσότερο ο ίδιος ο πολίτης, με αποτέλεσμα, τα πολιτικά κόμματα να εμφανίζονται αποτυχημένα να “χρωματίζουν” ιδεολογικά ειλημμένες αποφάσεις άλλων και να προσπαθούν επικοινωνιακά να τις παρουσιάσουν στους πολίτες ως δικές τους. Οι επικοινωνιακές προσπάθειές τους προκαλούσαν γέλωτα, αηδία  και τελικά αποστροφή συνολικά. Δυστυχώς τα πολιτικά πρόσωπα δεν έχουν να πουν τίποτα νέο, φρέσκο, καθαρό. Μόνο συνθήματα ανούσια τα οποία στερούνται περιεχομένου. Συνθήματα όπως: Αλλαγή – Ανατροπή – Εκσυγχρονισμός- Προχωράμε Μπροστά κ.ο.κ παραμένουν πλέον συνθήματα χωρίς ουσία, χωρίς ψυχή, καθιστώντας τα σαθρά και παρωχημένα. Συνθήματα χωρίς αντικείμενο, χωρίς πρόσωπο, χωρίς αντίκρισμα στον πολίτη. Αυτή η κατάσταση μας έχει εγκλωβισμένους να βρισκόμαστε στις συμπληγάδες της περίφημης πολιτικής προπαγάνδας. Από τη μία πλευρά οι δημοκράτες και στην άλλη οι πατριώτες της πολιτικής. Μόνο τους έργο είναι να τσακίζουν οποιαδήποτε προσπάθεια λογικής και δημιουργίας πολιτικής από την ίδια την πηγή της δημοκρατίας που είναι ο πολίτης, αφού δεν υπάρχει πολιτική από τον πολίτη, με τον πολίτη και κυρίως για τον πολίτη, όπως οραματιζόμαστε και εργαζόμαστε γι’ αυτό στο Κίνημα Πολιτών ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ. Γι’ αυτό και το κομματικό σύστημα βρίσκεται σε τέτοια τεράστια υπαρξιακή κρίση.

Η κρίση της ίδιας της πολιτικής συμβαίνει συμπερασματικά γιατί ζούμε την πλήρη αλλοτρίωση του πολιτικού συστήματος και την σταδιακή μετάλλαξη του σε μονοκομματικό σύστημα. Το οποίο κομματικό και αυτό βρίσκεται σε απόλυτη αποδρομή και σήψη. Το κομματικό σύστημα δεν σχεδιάζει απολύτως τίποτα, δεν οραματίζεται απολύτως τίποτα. Είναι προγραμματισμένο απαρχής να είναι αυτοαναφορικό και μοναδικός υπέρτατος σκοπός του είναι η επιβίωση του!Δεν του καίγεται καρφάκι για την κοινωνία και το βλέμμα του είναι στραμμένο μόνο στον  εαυτό του. Το πολιτικό σύστημα έχει ως αντικείμενο αναφοράς τον πολίτη. Το κομματικό έχει αναφορά τον κομματικό υποστηρικτή – οπαδό και χρήσιμο μόνο την στιγμή της κάλπης. Η απόσταση πλέον των πολιτικών από τους πολίτες είναι τέτοια που όχι μόνον είναι αστείο να μιλάμε για υφιστάμενο πολιτικό σύστημα αλλά πολύ περισσότερο είναι τραγελαφικός ακόμη και ο όρος ‘κομματικό’ σύστημα για να περιγράψει τους ανύπαρκτους πολιτικά ηγέτες μας. Εφόσον ο  πολίτης δεν μπορεί να συμμετέχει σε διάλογο με τους πολιτικούς, τότε ο πολιτικός δεν έχει πεδίο επαφής με την κοινωνία οπότε γίνεται κομματικός και είναι πλέον μόνο αυτοαναφορικός και υπάλληλος όσων επιβάλλουν την πολιτική σήμερα.

Εξαιτίας των παραπάνω το πολιτικό – κομματικό σύστημα μοιάζει να είναι ο μεγάλος ασθενής που τον κρατάνε ζωντανό οι εμπνευστές των επιβαλλόμενων πολιτικών με νύχια και με δόντια .

Εν προκειμένω πολιτική σκέψη παράγουμε όλοι μας κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό με την καθημερινότητά μας και ζυμώνεται από ανθρώπους που δεν τους βάζει ο νους μας. Κάθε άνθρωπος που έχει το χάρισμα της παρατήρησης και μια μυρωδιά ιστορίας μπορεί να δημιουργήσει αέρα πολιτικής που μπορεί να επηρεάσει ή ακόμη περισσότερο να μπολιάσει πολιτικά και να παράξει πολιτική σκέψη.

Έχουμε την τύχη να είμαστε σε θέση πλέον να γνωρίζουμε ότι σε πείσμα των καιρών παράγουμε πολιτική, διότι όχι μόνο μπορούμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις αλλά πολύ περισσότερο είμαστε σε θέση να παράγουμε πολιτικές εξελίξεις. Να είμαστε μέσα και πίσω από πολλές μικρές και μεγάλες πολιτικές εξελίξεις, χωρίς να κομπάζουμε ή να φωνάζουμε για τις κινήσεις μας. Μας αρέσει να λειτουργούμε με απλότητα χωρίς θόρυβο αλλά αποτελεσματικά. Ο λόγος που τα καταφέρνουμε είναι επειδή, έχουμε εκπαιδευτεί να κάνουμε την δουλειά παρά να μιλάμε για την δουλειά.  

Εμείς, ούτε παρακολουθούμε τις εξελίξεις, ούτε τις ερμηνεύουμε. Τις σχεδιάζουμε τις μπολιάζουμε και τις βλέπουμε καθημερινά να εξελίσσονται.

Το πως το καταφέρνουμε;

Με πίστη, υπομονή, επιμονή, σχέδιο, όραμα, οργάνωση και στρατηγική.

Είμαστε  Έλληνες πολίτες και η πολιτική είναι πλέον δική μας υποχρέωση.

Μιχαήλ Μαυρομιχάλης – Μέλος του

Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ