Προετοιμάζει το έδαφος για αποδοχή απομείωσης κυριαρχικών δικαιωμάτων η κα Μαρία Γαβουνέλη, επικεφαλής του ΕΛΙΑΜΕΠ; Γιατί αποκάλυψε σε εκπομπή της ΕΡΤ1 ότι οι ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας διαπραγματεύονται κεκλεισμένων των θυρών για την αιγιαλίτιδα ζώνη και γιατί ερωτηθείσα για το όριο της διαπραγμάτευσης έριξε τον πήχη στα 8-9 ν.μ. τονίζοντας ότι ο ορισμός χωρικών υδάτων είναι μονομερής πράξη και θεωρητικά η Ελλάδα μόνη της θα καθορίσει το εύρος; Από πότε δύο υπουργοί αποφασίζουν μόνοι τους ένα τόσο σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, ειδικά όταν ο Έλληνας εκπρόσωπος αποτελεί αμφισβητούμενο πρόσωπο με τις πρότερες δηλώσεις του για την ελληνική κυριαρχία και ένα χρόνο πριν υποκλίθηκε στην αφεντιά του Σουλτάνου; Από πότε τα χωρικά ύδατα υποβιβάζονται σε ασήμαντο κυριαρχικό δικαίωμα και τίθεται από ένα υποτίθεται πρόσωπο-γνώστη του Διεθνούς Δικαίου τόσο χαμηλό όριο;
Μεταξύ άλλων η κα Γαβουνέλη ανέφερε ότι η χώρα μας αποφάσισε ότι δε χρειάζεται να έχει ενιαίο εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης και έσπασε τη διαφορά σε 12 ν.μ. στο Ιόνιο και 6 ν.μ. στο Αιγαίο. Το δυστύχημα είναι ότι ποτέ ο κυρίαρχος ελληνικός λαός δεν αποφάσισε για 6 ν.μ. στο Αιγαίο, αντίθετα η απόφαση πάρθηκε ερήμην του. Επισημάνθηκε ότι μια διαπραγμάτευση ξεκινάει από το μέγιστο που μπορεί κάποιος να ζητήσει και από κει και πέρα βλέπει πόσο τον παίρνει για να πετύχει ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Και τόνισε ότι πάντα υπάρχουν οι υποχωρήσεις και από τις δυο μεριές. Από τη στιγμή του το Διεθνές Δίκαιο ορίζει στα 12 ν.μ. τα χωρικά ύδατα, και από τη στιγμή που οι περισσότερες χώρες στον κόσμο εφαρμόζουν τη συνθήκη, είναι σώφρον να απαιτήσουμε και εμείς την επέκταση τους, ειδικά τη στιγμή που η Τουρκία σε οποιαδήποτε άλλη έξοδο προς τη θάλασσα τα διατηρεί. Όσο για τις υποχωρήσεις που πάντα κάνουν και οι δυο πλευρές, να θυμίσουμε ότι οι γείτονες μας ΜΟΝΟ διεκδικούν, και πετυχαίνουν τον στόχο τους, αργά αλλά σταθερά. Ακόμα είναι ανεπίλυτο το θέμα της Κύπρου, με τη ζυγαριά να κλίνει εις βάρος μας, και το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο είναι ακόμα σε ισχύ, το οποίο εμμέσως νομιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση της Ελλάδας με το περιστατικό στα ανοιχτά της Κάσου.
Διατυπώθηκε εκ μέρους της κας Γαβουνέλη άρνηση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης για κυριαρχία επί των νησιών και αποστρατικοποίησής τους και αποφάνθηκε ότι σε περίπτωση που αποβούν άκαρπες οι συζητήσεις θα προσπαθήσουν οι δυο χώρες να κρατήσουν καλή γειτνίαση, η οποία όμως συνιστά μια ασταθή συνθήκη, που το πιο πιθανό είναι να οδηγήσει προς τα κάτω. Να υπενθυμίσουμε στην κα Γαβουνέλη ότι δε χρειάζεται να διαπραγματευτούμε με τους γείτονες τα νησιά μας, τους τα χαρίζουμε οι ίδιοι. Τα νησιά πλησίον της Τουρκίας βιοπορίζονται σχεδόν αποκλειστικά από τον τουρισμό των γειτόνων μας, και όποιος διακινεί το χρήμα έχει και τον τελευταίο λόγο. Και είναι κουραστικό ίσως να υπενθυμίζουμε μονίμως την άτυπη αποστρατικοποίηση που επήλθε με την αποστολή εφοδίων στον πόλεμο στην Ουκρανία. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί ένα νομοσχέδιο που θα απαγορεύει την οικονομική δραστηριότητα σε ορισμένα νησιά μας, με συνέπεια απώλειας δικαιωμάτων σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
Με όσα κατέθεσε η επικεφαλής του ΕΛΙΑΜΕΠ έδειξε την έλλειψη εμπιστοσύνης της στην πυγμή των Ελλήνων πολιτικών, και ειδικά του κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος στο κάτω-κάτω στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών έκανε μια δήλωση που ξεκαθάρισε την επιδίωξή του: να αφήσει μια παρακαταθήκη ήσυχης γειτονίας, το οποίο στα αυτιά μας μεταφράζεται σε δωράκι από το Αιγαίο μας προς τον κ. Ερντογάν. Όμως ουαί και αλίμονο αν έχουν την πεποίθηση ότι οι Έλληνες πολίτες θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια.
Από το Γραφείο Τύπου
