Μια πρόγευση των όσων θα ακούσουμε την ερχόμενη Πέμπτη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ πήραμε από τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος σε λιγότερο από πέντε λεπτά κατάφερε να συμπεριλάβει στον λόγο του έννοιες όπως βιώσιμη ανάπτυξη, ειρήνη, ασφάλεια, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αποκατάσταση εμπιστοσύνης στην παγκόσμια διακυβέρνηση, έννοιες δηλαδή τις οποίες χρησιμοποιούν οι ηγέτες των κρατών για να ελέγξουν τη συνείδηση των πολιτών τους ασκώντας τους τον φόβο μέσω μιας παγκόσμιας επερχόμενης απειλής.
Ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί καύχημα την συμπερίληψη παραγράφων όπως η θαλάσσια ασφάλεια και η προστασία του πολιτισμού στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, θεωρώντας τα αναπόσπαστα στοιχεία της βιώσιμης ανάπτυξης. Αγνοεί όμως ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο έχει καταφέρει να επιλύσει στη χώρα μας, αντιθέτως αποδομεί τα στοιχεία εκείνα που απαιτούνται για να εφαρμοστούν οι παραπάνω έννοιες. Για το πρώτο, οι εξ ανατολών γείτονες μονίμως απειλούν την εθνική μας κυριαρχία και προκαλούν επεισόδια στα ύδατά μας, κάνοντας επίδειξη ισχύος και συμφερόντων, ενώ η κυβέρνησή μας διαρκώς υποχωρεί. Για το δεύτερο, οι νόμοι που ψηφίζονται έρχονται σε σύγκρουση και προσβάλλουν ό,τι κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και συνιστούν τον ελληνικό πολιτισμό (παραδόσεις, αξίες, παιδεία, μόρφωση κλπ).
Δε μπορεί να μείνει ασχολίαστη και η αναφορά για ειρηνική επίλυση των διαφορών
με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, κάτι το οποίο δεν εφαρμόζεται όπως φανερώνει και η
πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας των Ευρωβουλευτών, που συμφώνησαν σε
περαιτέρω αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία, επιβαρύνοντας την εθνική άμυνα και
οικονομία των χωρών, επιδεινώνοντας τις στρατιωτικές διενέξεις στη γειτονιά μας,
στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο την πατρίδα μας στα μάτια της Ρωσίας, ενώ δεν
έχει γίνει καμιά ουσιαστική προσπάθεια λήξης των πολεμικών συρράξεων.
Και φυσικά, αποδεικνύοντας ότι αξίζει το βραβείο του παγκόσμιου πολίτη που του
απονεμήθηκε από το Ατλαντικό Συμβούλιο, έθιξε την ύπαρξη ενός παγκόσμιου κοινού
αγαθού, που βρίσκεται πάνω και πέρα από τα μεμονωμένα συμφέροντα των κρατών
μελών, το οποίο ίσως υποκρύπτει την επιθυμία κατάργησης των χαρακτηριστικών
εκείνων που αποτελούν τα διακριτά χαρακτηριστικά των εθνών, δηλαδή οδεύουμε προς
μια παγκόσμια διακυβέρνηση χωρίς χρώμα και άρωμα. Ο πρωθυπουργός μας όμως
επίσης αγνοεί ότι δε μιλάει σε ανόητους πολίτες, αλλά σε πολίτες με μνήμη και
αντίληψη. Αδημονούμε την εκτενή ομιλία του.
Από το Γραφείο Τύπου
