Σαν σήμερα, στις 4 Ιουλίου 1993, ο τότε αρχηγός της «Πολιτικής Άνοιξης»
Αντώνης Σαμαράς, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή», δήλωνε
με έμφαση: «Δεν θα επιστρέψω στη Νέα Δημοκρατία ακόμη και αν αλλάξουν
οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο αρχηγός της».
Αυτή η δήλωση φαινόταν τότε οριστική και κατηγορηματική, αναδεικνύοντας
την αποφασιστικότητά του να διατηρήσει την ανεξαρτησία του από την
παράταξη που τον είχε αναδείξει πολιτικά.
Αυτή η στάση του Αντώνη Σαμαρά υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική για την
πολιτική ζωή του τόπου, καθώς η αποχώρησή του από τη Νέα Δημοκρατία
και η ίδρυση της «Πολιτικής Άνοιξης» είχε προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις
στην κεντροδεξιά παράταξη. Η απόφασή του να ιδρύσει ένα νέο κόμμα τον
Ιούνιο του 1993, μετά τη διαφωνία του με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας
υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, είχε δημιουργήσει πολιτικό
σεισμό και είχε οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σήμερα όμως, μπορούμε να θυμηθούμε την επίκαιρη παροιμία που
χρησιμοποίησε ο Ευάγγελος Αβέρωφ για να συνετίσει τους τότε διαφωνούντες
της παράταξής του: «Το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί το τρώει ο
λύκος». Αυτή η παροιμία, η οποία είχε ως στόχο να αποτρέψει την
απομάκρυνση των στελεχών από τη Νέα Δημοκρατία, αποδείχθηκε
προφητική σε πολλές περιπτώσεις. Όταν επιφανή στελέχη διεκδίκησαν την
πρωτοκαθεδρία στην πολιτική ζωή του τόπου μας, συχνά αντιμετώπισαν
δυσκολίες και προκλήσεις εκτός του «μαντριού» τους.
«Παραδόξως» λοιπόν, παρά τη δήλωση του Σαμαρά το 1993, η εξέλιξη των
πολιτικών γεγονότων οδήγησε στην επαναφορά του στη Νέα Δημοκρατία. Το
2004, ο Αντώνης Σαμαράς επανεντάχθηκε στο κόμμα και το 2009 εξελέγη
αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, διαδεχόμενος τον Κώστα Καραμανλή και
κερδίζοντας τη Ντόρα Μπακογιάννη στις εσωκομματικές εκλογές. Η ανάληψη
της ηγεσίας από τον Αντώνη Σαμαρά τον Ιούνιο του 2012, οδήγησε στην
πρωθυπουργία του μέχρι το 2015 οπότε και τον διαδέχτηκε ο Αλέξης Τσίπρας.
Η πορεία του Αντώνη Σαμαρά αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της
της ρευστότητας της πολιτικής στην Ελλάδα, αλλά και της (μή) δυνατότητας
πολιτικών προσωπικοτήτων να επαναδιαπραγματευτούν τη θέση τους στο
πολιτικό σκηνικό, πιεζόμενοι από τους δύο θεμελιώδεις πυλώνες
(κεντροαριστερά – κεντροδεξιά) του πολιτικού συστήματος εδώ και 50 χρόνια.
Σε αυτή την πορεία, η παροιμία του Ευάγγελου Αβέρωφ παραμένει επίκαιρη,
υποδεικνύοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα στελέχη όταν
απομακρύνονται από την κομματική στέγη τους, αλλά και την ικανότητα του
πολιτικού συστήματος να επανενώνει και να αναδιατάσσει τις δυνάμεις του σε
νέες ισορροπίες, ακόμη και με διαφορετικά κόμματα (αν χρειαστεί στο μέλλον)
στους ήδη υπάρχοντες πυλώνες πολιτικής εξουσίας.
Από το Γραφείο Τύπου
