ΠΑΙΔΕΙΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΒΙΩΜΑΤΑ
Ελληνίδες και Έλληνες, εντός και εκτός συνόρων
είχα την ευλογία, γιατί για ευλογία πρόκειται, να μεγαλώσω σε ένα όμορφο και υγιές οικογενειακό περιβάλλον με δυο γονείς, ο ένας καλύτερος από τον άλλον. Ο πατέρας μου, ένας άνθρωπος απλός, ήρεμος, δοτικός, με καλή καρδιά και φιλότιμο, χωρίς σπουδαία μόρφωση αλλά με γνώσεις μηχανοτεχνίτη έπρεπε να λείπει αρκετές ώρες από το σπίτι λόγω της δουλειάς του σε ιδιωτική επιχείρηση. Η μητέρα μου, μια έξυπνη, δυναμική γυναίκα, με επικοινωνιακό χάρισμα κατάφερε να τελειώσει το τότε εξατάξιο Γυμνάσιο.
Και ενώ είχε όλα τα προσόντα και τις δυνατότητες να εξασφαλίσει μία θέση στον εργασιακό χώρο, σε μια εποχή πολύ δύσκολη και αυστηρή μεν, χωρίς προβλήματα ανεργίας δε, προτίμησε να μπει στην ανωτάτη παντρευτική και να επενδύσει στα παιδιά της, όπως μου είπε κάποτε χαρακτηριστικά. Μετά από χρόνια, οφείλω να ομολογήσω, και δημοσίως, ότι η μητέρα μου έδωσε τις εξετάσεις της και πέρασε με άριστα. Ενθυμούμενη τα λόγια της, έρχομαι στο σήμερα και συνειρμικά μου έρχονται στο μυαλό κάποιες σκέψεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση λέει πως θέλει να επενδύσει σε ανθρώπινο δυναμικό και το πιο λογικό θα ήταν να προσεγγίσει τους νέους και να τους αξιοποιήσει κατάλληλα, ανάλογα με το μορφωτικό τους επίπεδο, τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους. Δυστυχώς, αυτό το κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που θα μπορούσε να είναι και το πιο παραγωγικό, έχει αναγκαστεί να φύγει στο εξωτερικό λόγω της ανεργίας, της ακρίβειας, της ανυπαρξίας κινήτρων για περαιτέρω εξέλιξη, των δυσβάστακτων φόρων, ως αποτέλεσμα μιας σκληρής, και πολλές φορές τιμωρητικής, πολιτικής λιτότητας που ασκείται και επιβάλλεται.
Είναι πλέον φανερό πως η ηγεσία του κράτους δεν ενδιαφέρεται για τους Έλληνες παρά μόνο για τα άτομα εκείνα των οποίων η νοοτροπία και η κουλτούρα ουδεμία σχέση έχουν με την δική μας παράδοση και τον δικό μας πολιτισμό. Οι ενέργειες της μόνο τυχαίες δεν είναι. Δίνει επιδόματα στους ξένους που είναι ήδη μέσα στην χώρα και προσπαθεί να φέρει και άλλους δήθεν ως φθηνά εργατικά χέρια. Ωστόσο, αυτού του είδους οι επενδύσεις εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων γιατί αποσκοπούν στην οικονομική εξαθλίωση, συρρίκνωση, κοινωνική και πνευματική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού καθώς και στο ξεπούλημα της περιουσίας του.
Γυρίζω τον χρόνο πίσω νοερά, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, τότε που οι γονείς μου αποφάσισαν να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου και να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια. Λένε πως τα πρώτα ερεθίσματα που λαμβάνει το άτομο από τον στενό οικογενειακό του κύκλο είναι καθοριστικά για την μετέπειτα πορεία της ζωής του. Ένα χάδι, ένα χαμόγελο, ένα φιλάκι, μία αγκαλιά, μια γλυκιά κουβέντα είναι πράξεις τόσο απλές και όμως τόσο ευεργετικές για την ψυχοσύνθεσή του.
Γεννήθηκα και γαλουχήθηκα με αρχές και αξίες από δυο ανθρώπους που μέχρι και σήμερα ο ένας στηρίζει και συμπληρώνει τον άλλον, που σε κάθε στιγμή της ζωής μου είναι πάντα δίπλα μου. Ο πατέρας μου είναι αυτός που φρόντισε να μας παράσχει τα υλικά αγαθά, είναι αυτός που ανέλαβε να μας πηγαινοφέρνει από το ένα σημείο στο άλλο, όταν έπρεπε να διανύσουμε μεγάλες αποστάσεις, είναι αυτός που με βοήθησε οικονομικά να τελειώσω τις σπουδές μου και σήμερα να εργάζομαι ως παιδαγωγός. Από την άλλη, θυμάμαι την μητέρα μου να ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, να προσπαθεί να καλύψει τις σωματικές μου ανάγκες, να είναι στο πλευρό μου την ώρα του διαβάσματος, να ξενυχτάει μαζί μου την ώρα της ασθένειας, να με συνοδεύει σε εξωσχολικές δραστηριότητες, να εξηγεί το καθετί και να με συμβουλεύει.
Και στους δυο χρωστώ την ύπαρξη μου, και στους δυο οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί ανάμεσα σε αυτούς και σε εμένα υπήρξε μια αλληλεπίδραση θετικών συναισθημάτων, με κυρίαρχο αυτό της αγάπης. Η τελευταία με την σειρά της ενεργοποίησε όλους εκείνους τους μηχανισμούς που απαιτούνται για να ισχυροποιηθεί μια σχέση σε βάθος χρόνου, όπως είναι η εμπιστοσύνη, η αφοσίωση, ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με έναν υγιή, ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο για πάσης φύσεως θέματα διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου, με τις όποιες αδυναμίες μπορεί να έχει αυτός.
Ομολογουμένως, το μεγάλωμα ενός παιδιού σήμερα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πέρα από τα χρήματα που θα πρέπει να δαπανηθούν για αυτόν τον σκοπό και δεν είναι λίγα, απαιτείται κόπος και χρόνος, τον οποίο δυστυχώς οι εργαζόμενοι γονείς δεν διαθέτουν γιατί έχουν φροντίσει τα κέντρα εξουσίας, εντός και εκτός Ελλάδας, να περιορίσουν στο ελάχιστο. Επίσης, τα εξαντλητικά ωράρια και οι απάνθρωπες πολλές φορές συνθήκες που επικρατούν στον χώρο της εργασίας κουράζουν το σώμα και το πνεύμα, με αποτέλεσμα οι γονείς να αδυνατούν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους που δεν είναι άλλος από το να ελέγχουν, να συμβουλεύουν και να καθοδηγούν σωστά τα τέκνα τους.
Και έρχεται η κυβέρνηση και επεκτείνει το ωράριο λειτουργίας των σχολικών μονάδων και δημιουργεί τα απογευματινά ΚΔΑΠ που συνδέονται με πρόγραμμα του ΕΣΠΑ. Η αλήθεια είναι ότι τα συγκεκριμένα κέντρα όντως απασχολούν δημιουργικά τα παιδιά και διευκολύνουν τους γονείς, όμως, αν εξετάσει κάποιος το θέμα σε βάθος, θα αντιληφθεί ότι αυτό που σκόπιμα επιδιώκεται είναι να απομακρυνθούν τα παιδιά από τον χώρο της εστίας και της οικογενειακής θαλπωρής, να μεγαλώσει το χάσμα ανάμεσα στις 2 γενιές ώστε να υπάρχει ασυνεννοησία.
Και, κάπως έτσι, ο καθένας αφήνεται στην μοίρα του και στην μοναξιά του, μπροστά σε μια οθόνη προσπαθώντας να περάσει λίγο ευχάριστα την ώρα του, ικανοποιώντας τα πάθη του ή ακολουθώντας πρότυπα που κυνηγούν το χρήμα, την δόξα, την μόδα και καθετί επιφανειακό ή παροδικό. Δυστυχώς, οι άνθρωποι μαγεύονται από την εικόνα, εθίζονται από τις πληροφορίες που διαδέχονται η μία την άλλη ταχύτατα, χωρίς ωστόσο αυτές να υπόκεινται σε επεξεργασία, περαιτέρω ανάλυση και αφομοίωση.
Η σύγχυση που δημιουργείται δεν βοηθάει στην μάθηση, περιορίζει την κριτική σκέψη, ακινητοποιεί την φαντασία, περιορίζει άλλες δημιουργικές δραστηριότητες και μεγαλώνει τον κίνδυνο να χαθεί το αυτεξούσιο που μας χάρισε ο ίδιος ο Θεός. Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι ιδιαίτερα τα παιδιά μέσω της συστηματικής παρακολούθησης προβαλλόμενων επιθετικών πράξεων, αρχίζουν να απευαισθητοποιούνται μπροστά στην βιαιότητα που μπορεί να βιώνουν, γίνονται περισσότερο ευερέθιστα στο παιχνίδι τους, στις κοινωνικές τους συναναστροφές και μαθαίνουν ότι η βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος για την διευθέτηση διενέξεων στην κοινωνία.
Δυστυχώς, ο στόχος είναι να μετατραπούμε σε άβουλα και υποταγμένα όντα, ή ακόμα χειρότερα σε ψηφιοποιημένους αριθμούς, χωρίς ταυτότητα, χωρίς συναίσθημα, χωρίς ηθικούς φραγμούς, χωρίς ιδανικά και αξίες, χωρίς την μεταξύ μας ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία.
Εδώ και πολλά χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, που θέλει να διαφημίζεται για τις δήθεν ανθρωπιστικές, αντιρατσιστικές και οικολογικές ευαισθησίες της και να προβάλλεται ως πρότυπο ελευθερίας, έχει μπει στον χώρο της εκπαίδευσης μέσω των σχολικών βιβλίων και προσπαθεί να ξεριζώσει από την ψυχή του Έλληνα καθετί πατριωτικό και χριστιανικό, ώστε αυτός να αποδεχθεί πιο εύκολα τον νεοταξισμό.
Μέχρι τώρα, έχει καταφέρει να καταργήσει τα Αρχαία Ελληνικά, η διδασκαλία των οποίων οξύνει το πνεύμα και καλλιεργεί το δημοκρατικό φρόνημα, να απαξιώσει και τελικά να παραμερίσει τα λογοτεχνικά κείμενα που ήταν παρμένα και από ευαγγελικές περικοπές, να καθιερώσει το μονοτονικό σύστημα γραφής που σήμερα κατάντησε ατονικό με τα περιβόητα «greeklish», δηλαδή ελληνικές λέξεις που γράφονται με λατινικούς χαρακτήρες και τις περισσότερες φορές χωρίς φωνήεντα, να εισαγάγει ξενόφερτα στοιχεία που φτωχαίνουν το λεξιλόγιο ποσοτικά και ποιοτικά με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία στην ορθογραφία και στην έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων, να συμπυκνώσει την σχολική ύλη κατακερματίζοντας ή αφαιρώντας σημαντικά και αλλεπάλληλα πολιτικά, στρατιωτικά και κοινωνικά γεγονότα στα οποία αναδεικνύονται η φιλοπατρία, ο ηρωισμός και η αυτοθυσία των αγωνιστών.
Και κάτι τελευταίο, την στιγμή που το Υπουργείο Παιδείας ορίζει υποχρεωτικότητα σε μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, την ίδια στιγμή μετατρέπει το μάθημα των Θρησκευτικών από υποχρεωτικό σε προαιρετικό δείχνοντας με σαφήνεια την ισοπέδωση του αξιακού συστήματος των κυβερνώντων.
Τότε που πήγαινα σχολείο, υπήρχαν βιβλία από τα οποία μάθαινες και κάτι αλλά στα μαθήματα που έπρεπε να αποστηθίσεις ολόκληρα κείμενα απουσίαζε η κριτική σκέψη και η πληροφορία δεν μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε γνώση ώστε να γίνει βίωμα. Σε αυτό με βοήθησε πολύ η μητέρα μου που έχει το χάρισμα να εξηγεί τα πάντα με ωραίο αφηγηματικό τρόπο και να δημιουργεί στο μυαλό του ακροατή εικόνες. Από αυτήν έμαθα να αγαπώ την πατρίδα μου, την θρησκεία μου, τον συνάνθρωπό μου και να σέβομαι και να εκτιμώ καθετί που με περιβάλλει.
Τα παιδικά χρόνια των γονιών μου αλλά και αυτά των γονιών των γονιών μου ήταν τόσο δύσκολα που κάποια περιστατικά έμειναν ανεξίτηλα στην μνήμη τους και μέσα από διηγήσεις έφτασαν και στα αυτιά μου. Αν ρωτήσετε την μητέρα μου πως χαρακτηρίζει τον εαυτό της, θα σας απαντήσει με μία μόνο φράση: ότι είναι η κόρη του πατέρα της γιατί απλούστατα όσα άκουσε από αυτόν την κάνουν να αισθάνεται περήφανη. Το ίδιο και ο πατέρας μου για τους δικούς του γονείς, οι οποίοι σε μικρή ηλικία βίωσαν την προσφυγιά, ερχόμενοι από τον Πόντο στην Ελλάδα μέσω Ρωσίας, έζησαν την φτώχεια, πέρασαν κακουχίες και όμως τα κατάφεραν.
Μάλιστα, ο παππούς μου έγραψε και βιβλίο στο οποίο περιγράφει όλα όσα βίωσε και το οποίο άφησε ως παρακαταθήκη σε εμάς τα εγγόνια του. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει γιατί αρρώστησε και πέθανε. Έχοντας με τον καιρό αποκτήσει θρησκευτική και εθνική συνείδηση, μπορώ και εγώ με βεβαιότητα να πω πως είμαι η κόρη των γονιών μου. Πατώ στα χνάρια τους και συν Θεώ προχωρώ. Ωστόσο, σε αυτήν την πορεία δεν είμαι μόνη. Με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ετών, τα υποκινούμενα από παγκοσμιοποιητές που προσπαθούν, και σε ένα βαθμό το έχουν πετύχει, να αφαιρέσουν ελευθερίες, δικαιώματα και δυστυχώς ανθρώπινες ζωές, έχω επιλέξει να έχω για συνοδοιπόρο μου το κίνημα πολιτών « Πρώτα η Ελλάδα ».
Όλοι εμείς που αποτελούμε τα μέλη του και είμαστε από διάφορα μέρη της πατρίδας μας δεν εθελοτυφλούμε μπροστά στο ανθελληνικό σχέδιο εξόντωσης. Ο καθένας από εμάς δραστηριοποιείται εκεί που θέλει και μπορεί ανάλογα με τις δυνατότητές του ή εντάσσεται σε ομάδες εργασίας για την υλοποίηση ενός σκοπού. Μια φορά τον μήνα συνεδριάζουμε διαδικτυακά κάνοντας εισηγήσεις και ανταλλάσσοντας απόψεις για τα τρέχοντα ζητήματα της πολιτικής σκηνής και όχι μόνο.
Τα άτομα που απαρτίζουν την Πολιτική Γραμματεία συσκέπτονται σε εβδομαδιαία βάση υπό την εποπτεία και καθοδήγηση του εθνικού συντονιστή, Κωστή Μπακογιάννη του Γεωργίου, και μεταξύ άλλων λαμβάνουν αποφάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Οραματιζόμαστε μια Ελλάδα ελεύθερη από κάθε είδους δεσμεύσεις και απειλές, μια Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη που να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις, να αξιοποιεί τις δικές της πλουτοπαραγωγικές πηγές και να επενδύει σε όλους τους τομείς τοποθετώντας τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση. Θέλουμε η Ελλάδα να συμβαδίζει με την Ορθοδοξία και την Δημοκρατία αλλά αυτό το πολίτευμα να πηγάζει από τον λαό, για τον λαό, με τον λαό, μακριά από κόμματα που κομματιάζουν.
Τελειώνοντας, θα ήθελα και δημοσίως να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο γιατί τα τέσσερα τελευταία χρόνια της υγειονομικής κρίσης μπήκε στην ζωή μου διαδικτυακά και με βοήθησε να καταλάβω τον ύπουλο ρόλο που διαδραματίζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης μέσω της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας εξυπηρετώντας κυβερνητικούς σκοπούς και συμφέροντα. Αναφέρομαι στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Στεφανόπουλο που μέσα από το προσωπικό του κανάλι στο youtube ή ευρισκόμενος ανάμεσα σε άτομα, αγωνίζεται ακούραστα όχι μόνο να ενημερώνει τον κόσμο αλλά κυρίως να τον κάνει να προβληματίζεται.
Χάρη σε αυτόν γνώρισα την Φωτεινή αφού χρειάστηκε να της πάρει συνέντευξη τότε που η συγκεκριμένη υγειονομικός τέθηκε σε αναστολή εργασίας λόγω αμφισβήτησης της αποτελεσματικότητας των υποχρεωτικών σκευασμάτων που επέβαλε το κράτος και εν γένει της ίδιας της πανδημίας και μέσω αυτής γνώρισα και τα υπόλοιπα μέλη του νέου εθνικά ενιαίου πολιτικού σχηματισμού με πρόταγμα « Πρώτα η Ελλάδα » που, προς το παρόν, λειτουργεί με όρους και προϋποθέσεις « φιλικής εταιρείας ».
Νομίζω πως σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε έφτασε πλέον η ώρα να ξυπνήσουμε και να ενεργοποιηθούμε ως πολίτες. Δεν εννοώ να γίνουμε όλοι πολιτικοί γιατί δεν είναι όλοι για όλα. Πρέπει, όμως, να ενωθούμε σαν Έλληνες και όλοι μαζί να λειτουργήσουμε, δια της Συμμετοχικής Δημοκρατίας, με ομοφωνία και ομοψυχία γιατί μόνο έτσι μπορεί να προοδεύσει και να μεγαλουργήσει η χώρα μας. Μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί; θα αναρωτιέστε. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι γίνεται, αρκεί να το θέλουμε.
Ελάτε, λοιπόν, να συνεργαστούμε και όλοι μαζί, από στόμα σε στόμα, από σπίτι σε σπίτι, να διαδώσουμε το μήνυμα της αφύπνισης και συσπείρωσης του έθνους. Το οφείλουμε στους προγόνους μας που θυσίασαν την ζωή τους για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την ελευθερία, το οφείλουμε σε όλους αυτούς που έχασαν την μάχη με τον θάνατο από λάθη, παραλείψεις ή την αναλγησία ενός διεφθαρμένου κράτους, το οφείλουμε σε αυτούς που πενθούν αλλά παλεύουν να βρουν δικαίωση, το οφείλουμε στον εαυτό μας γιατί δεν μας αξίζει τέτοια αντιμετώπιση, το οφείλουμε και στις επόμενες γενιές γιατί πρέπει να παραδώσουμε έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που παραλάβαμε.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
Τασούλα Γεωργιάδου – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
