Της Έλενας Αρβανιτίδου
Τουλάχιστον αυτή τη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ειλικρινής: «Τα πιο δύσκολα είναι μπροστά μας». Ναι, είναι. Και θα συνεχίσουν να είναι όσο η διαχείριση της κλιματικής κρίσης στην Ελλάδα παραμένει ένα μείγμα επικοινωνιακών τεχνασμάτων, πρόχειρων παρεμβάσεων και… ατομικής ευθύνης.
Ο πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Πέμπτη 24 Απριλίου το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για να ενημερωθεί – υποτίθεται – ενόψει της αντιπυρικής περιόδου. Και τι μάθαμε από τις δηλώσεις του; Ότι αυξήθηκε ο αριθμός των πυροσβεστών, ότι έχουμε περισσότερα drones και – το κυριότερο – ότι 700.000 πολίτες καθάρισαν τα οικόπεδά τους πέρσι.
Αυτό, λοιπόν, είναι το εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης; Μερικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μερικές χορηγίες, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες που κόβουν τα ξερόχορτα μόνοι τους. Κανένας λόγος για οργανωμένη πρόληψη, καμία πρόβλεψη για αποκατάσταση οικοσυστημάτων, καμία συνολική περιβαλλοντική στρατηγική. Κι όσο για την Πολιτική Προστασία, αυτή παραμένει εγκλωβισμένη σε έναν ρόλο εκ των υστέρων «πυροσβέστη» – κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η Ελλάδα καίγεται, πλημμυρίζει, ερημώνει. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακυκλώνει τα ίδια λόγια κάθε χρόνο, σαν να μην κυβερνά ο ίδιος. Λες και η κλιματική κρίση είναι ένα εξωτερικό φαινόμενο που απλώς μας έτυχε, κι όχι μια καταστροφή που επιταχύνεται από τις δικές του πολιτικές επιλογές.
Γιατί δεν είναι μόνο η αδράνεια. Είναι και η υποκρισία. Μιλάμε για μια κυβέρνηση που νομοθετεί υπέρ της ασύδοτης εγκατάστασης ανεμογεννητριών ακόμα και σε περιοχές Natura, που προωθεί τις fast track “επενδύσεις” σε παραλίες και βουνά, που κόβει πόρους από περιβαλλοντικούς φορείς και κλείνει το μάτι σε συμφέροντα που βλέπουν τα δάση ως οικόπεδα και τις ακτές ως φιλέτα.
Από τη μία ο πρωθυπουργός «ανησυχεί» για το θερμότερο και ξηρότερο μέλλον μας, και από την άλλη χαρίζει το φυσικό κεφάλαιο της χώρας σε εργολάβους και επενδυτές, στο όνομα μιας “πράσινης ανάπτυξης” που το μόνο πράσινο που έχει είναι το χρώμα του χρήματος.
Η πολιτική της ΝΔ για την κλιματική κρίση είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη. Ένα αφήγημα εφησυχασμού, την ώρα που θα έπρεπε να χτίζουμε τομές: αποκέντρωση στη διαχείριση φυσικών πόρων, επενδύσεις στην ανθεκτικότητα των πόλεων, επανασχεδιασμός αγροτικής και τουριστικής ανάπτυξης με περιβαλλοντικά κριτήρια. Αντί γι’ αυτά, παίρνουμε… χορτοκοπτικά και παρατάσεις καθαρισμών.
Η κλιματική κρίση είναι εδώ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε κυβέρνηση κρίσης – έχουμε κυβέρνηση βιτρίνας. Και όσο μένουμε θεατές σε αυτό το θέατρο της ευθύνης, τα δύσκολα θα συνεχίσουν να είναι μπροστά.
Γιατί στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, η «ετοιμότητα» σημαίνει… να έχεις καθαρίσει το οικόπεδό σου και να προσεύχεσαι να μην φυσήξει.
Έλενα Αρβανιτίδου – Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού ”ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ”
Πηγή:
