Άλλο ένα έτος μας αποχαιρετάει σε λίγες ώρες καθώς δίνει τη σκυτάλη του στο επόμενο. Σε λίγες ώρες η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να υποδεχτεί το 2025 με πανηγυρισμούς , βεγγαλικά και χαρές από άκρη σε άκρη. Μια χαρά την οποία γεννάει η προσδοκία για κάτι νέο και όμορφο, σίγουρα καλύτερο από το προηγούμενο και όχι τόσο ο ρεαλισμός , ιδιαιτέρως για όσους το 2024 ήταν δύσκολο ή/και άφησε πληγές πίσω του.

Για την πατρίδα μας, την Ελλάδα, σε πολιτικό επίπεδο κυρίως το 2024 ήταν μια χρονιά με πολύ μεγάλη σημασία καθώς παίρνει μαζί του μια ολόκληρη εποχή και κλείνει έναν κύκλο 50 ετών. Αυτόν της μεταπολίτευσης. Στη δύση αυτού του κύκλου δυστυχώς όπoυ και να να γυρίσει κανείς το κεφάλι του θα δει μια εικόνα αποκαρδιωτική, μια Ελλάδα που έχει μετατραπεί από χώρα σε χώρο και αποθήκη ψυχών, ένα διεφθαρμένο και ανήθικο κομματοκρατούμενο πολιτικό σύστημα που αναπαράγει συνεχώς τον εαυτό του, δηλαδή τη διαφθορά, και τους πολίτες να ντρέπονται ή ακόμη και να φοβούνται να πουν ότι είναι Έλληνες σε μια χώρα που οι γηγενείς έχουν μόνο υποχρεώσεις και κάθε λογής ξένες πληθυσμιακές ομάδες μόνο δικαιώματα εις βάρος των Ελλήνων.

Και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δίνει έναν αγώνα άνισο, καθημερινό για την επιβίωση της έχοντας απέναντι της ένα εχθρικό κράτος. Ένα κράτος που απομυζεί μέχρι και το τελευταίο ευρώ μόνο από όποιον δηλώνει Έλληνας πολίτης χωρίς να προσφέρει καμία απολύτως δημόσια παροχή (περίθαλψη, δρόμους, εκπαίδευση κλπ). Ένα κομματικό σύστημα που έχει βγάλει στο σφυρί όλα τα φιλέτα της χώρας από εκτάσεις γης μέχρι στρατηγικές υποδομές χωρίς καμία νομιμοποίηση – έγκριση της ελληνικής κοινωνίας με αποτέλεσμα η Ελλάδα με γοργό ρυθμό να ξεπωλείται και να μεταβιβάζεται με σχέδιο σε ξένα χέρια.

Θεμελιώδεις αξίες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου περνούν μεγάλη κρίση, ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμα καταστρατηγείται επιμελώς. Υπάρχουν φορές που ούτε τα δικτατορικά καθεστώτα δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το ελληνικό κομματικό σύστημα που δημιούργησε η μεταπολίτευση. Η έπαρση, η αλαζονεία και η ασυδοσία είναι τα χαρακτηριστικά του νεοέλληνα πολιτικού στο τέλος αυτού του 50ετούς κύκλου τα οποία έχουν οδηγήσει τον Έλληνα πολίτη στην απομάκρυνσή του ακόμη και στην αποστροφή του από την πολιτική και το κοινό συμφέρον. Και τι είδαμε μέσα στο 2024 στο κλείσιμο αυτού του κύκλου; Φιέστες από τα χρεοκοπημένα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που επιβιώνουν με χρήματα του ελληνικού λαού, για τα πεντηκοστά τους γενέθλια. Από τους καθ’ ύλην αρμόδιους για την ηθική και οικονομική χρεωκοπία της χώρας δηλαδή. Γιορτή στο προεδρικό μέγαρο για τα 50 χρόνια από την ‘’αποκατάσταση’’ της δημοκρατίας. Για ποια ‘’αποκατάσταση’’ και ποια ‘’δημοκρατία’’ αναρωτιέται κανείς. Εκδηλώσεις για το κυπριακό με αφορμή τα 50 χρόνια από την εισβολή, κατοχή και συνεχόμενο εποικισμό της Κύπρου την ίδια στιγμή που το ελληνικό κομματικό σύστημα υπογράφει δήθεν διακηρύξεις φιλίας με τους εκβιαστές και με μόνιμα επεκτατικές βλέψεις Τούρκους και υποκλίνεται στον νέο Σουλτάνο.

Από τα highlight της χρονιάς λίγο πριν τη λήξη της ήταν και το συνέδριο που διοργάνωσε η εφημερίδα ‘Το Βήμα’’ για τα 50 χρόνια ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε κλειστό, μικρό και ελεγχόμενο χώρο που δεν είχε πρόσβαση κανείς χωρίς ‘’ειδική πρόσκληση’’. Καλεσμένη όλη η ‘’ελίτ’’ της χώρας σε μια προσπάθεια – πλυντήριο να μας πείσει για τις επιτυχίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Δυστυχώς το ψάρι δε γίνεται κρέας όμως και η καταστρατήγηση της κοινής λογικής δε μπορεί να λαμβάνει χώρα επ’ άπειρον.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να περιγράψουν ούτε στο ελάχιστο την πραγματική εικόνα της σημερινής Ελλάδας και την ρεαλιστική ζημιά και καταστροφή που αφήνει πίσω της η περίοδος που κλείνει με τη δύση του 2024. Δίνουν όμως μια γλαφυρή απεικόνιση της τρέχουσας κατάστασης.

Η μεγαλύτερη πληγή όμως που αφήνει η περίοδος της μεταπολίτευσης και καλείται να αποτάξει από πάνω του ο Έλληνας είναι η σάπια και διεφθαρμένη νοοτροπία που καλλιέργησε. Με αυτή έχουμε να αναμετρηθούμε τα επόμενα χρόνια. Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο φόβος και η τρομοκρατία οφείλουμε να σηκωθούμε από τη βολή μας και να παλέψουμε.

Το 2025 δείχνει να εγκαινιάζει έναν νέο πολυετή κύκλο τόσο για τον καθέναν μας ξεχωριστά όσο και σε συλλογικό και παγκόσμιο επίπεδο. Οι εξελίξεις άλλωστε περιμετρικά της χώρας μας από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Αφρική αναμένονται ραγδαίες καθώς προμηνύονται πολεμικά γεγονότα και αλλαγές συνόρων, κάτι το οποίο είναι αδύνατον να μας αφήσει ανεπηρέαστους.

Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω, αν πραγματικά επιθυμούμε το 2025 να μας φέρει μια μεγάλη αλλαγή προς το καλύτερο οφείλουμε να ξεκινήσουμε πρώτα από τον εαυτό μας. Εκεί δηλαδή που βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα σε ότι δε μας αρέσει, σε ότι δε μας ικανοποιεί. Φτάνει να το αντιληφθούμε και να ξεκινήσουμε με τα απλά και τα ανθρώπινα τα οποία έχουμε ξεχάσει και τα οποία έχουμε τόσο πολύ ανάγκη σαν ανθρωπότητα. Αν ο καθένας σηκωθεί ελάχιστα από τον καναπέ και τη βολή του και σηκώσει μανίκια για το κοινό καλό αυτό θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά πρώτα για εμάς τους ίδιους, και μετά για τον συνάνθρωπο μας και την κοινωνία ολόκληρη. Όλα τα υπόλοιπα έπονται , να μην έχουμε καμία αμφιβολία.

Εύχομαι σε όλους , στους όπου γης Έλληνες, σε αυτούς που βρίσκονται στην ξενιτιά είτε από επιλογή είτε από ανάγκη να έχουν ένα όμορφο και δημιουργικό έτος. Ας είναι το έτος 2025 έτος προσωπικής εσωτερικής ενδοσκόπησης και προετοιμασίας μας για κάτι ακόμη πιο όμορφο την επόμενη χρόνια.

Χρόνια πολλά, εύχομαι κάθε καλό στις οικογένειες όλων και στον καθένα ξεχωριστά ότι επιθυμεί.

Κωστής Μπακογιάννης – Εθνικός Συντονιστής του

Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα