Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, εν έτει 2024, ακόμα κλυδωνίζεται από το καθεστώς φίμωσης των ΜΜΕ, κατάσταση που παραπέμπει σε δικτατορία. Η ετυμηγορία δε βγήκε αυτή τη φορά από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, που για τρίτη συνεχή χρονιά μας κατατάσσουν στην τελευταία θέση στην ελευθερία του τύπου στην Ε.Ε., αλλά από το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) και το Ερευνητικό Κέντρο ΜΜΕ και Δημοσιογραφίας (MJRC). Το κακό ξεκινάει ήδη από το ΕΣΡ, την Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή για τη Ραδιοτηλεόραση, που υπόκειται σε πολιτική επιρροή. Ο βασικός λόγος είναι η επιλογή των μελών του από μια κοινοβουλευτική επιτροπή όπου το κυβερνών κόμμα έχει την πλειοψηφία.
Τα θεωρητικά δημόσια ΜΜΕ στην Ελλάδα (ΕΡΤ, ΑΠΕ-ΜΠΕ) αντιμετωπίζουν και αυτά διαφορετικά επίπεδα κυβερνητικού ελέγχου, οπότε και κατευθυνόμενης είδησης. Και ενώ η επιρροή της ΕΡΤ έχει μειωθεί με τα χρόνια, ωστόσο το ΑΠΕ-ΜΠΕ, που βρίσκεται υπό την εποπτεία του γραφείου του πρωθυπουργού, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του περιεχομένου των ειδήσεων σε όλη τη χώρα. Τον Νοέμβριο του 2022 η ίδια η ΕΣΗΕΑ είχε εκδώσει ανακοίνωση ότι το ΑΠΕ-ΜΠΕ είχε επανειλημμένως παραβιάσει την δημοσιογραφική αρχή του πλουραλισμού.
Και στην περίπτωση των ιδιωτικών ΜΜΕ όμως, αν και πολυπληθή σε αριθμό, η ιδιοκτησία στα χέρια λίγων πλούσιων οικογενειών που δραστηριοποιούνται κυρίως στον εφοπλιστικό κλάδο, και μάλιστα διατηρούν πολιτικούς δεσμούς με τη ΝΔ, δεν αφήνει περιθώριο πλουραλισμού και διαφορετικής προοπτικής στην ενημέρωση. Το φαινόμενο ενισχύεται με την κατάχρηση των κρατικών κονδυλίων που λαμβάνουν, με αδιαφανή μάλιστα κριτήρια, καθιστώντας τα υποχείρια της εκάστοτε κυβέρνησης. Να θυμόμαστε ότι η σημερινή κυβέρνηση αφειδώς μοίρασε χρήματα του λαού για προπαγανδιστικές διαφημίσεις την περίοδο της πανδημίας.
Κλείνοντας, για να είμαστε δίκαιοι, η έρευνα επικεντρώνεται σε αποτελέσματα που αφορούν μόνο τα επίσημα καταγεγραμμένα ΜΜΕ. Δε λαμβάνει υπόψιν ούτε τα διαδικτυακά “δημοσιογραφικά” μανιτάρια που ξεπετάχτηκαν, κυρίως την περίοδο της πανδημίας, ούτε το καθεστώς λογοκρισίας γενικά στα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία αποτελούν από μόνα τους ένα σύστημα. Η καθημερινότητα φανερώνει ότι ζούμε σε απολυταρχικό καθεστώς και για τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος επιστρατεύτηκε και ο έλεγχος των ΜΜΕ, από άλλα κέντρα κάθε φορά, αλλά αφοσιωμένα στον ίδιο σκοπό. Η διαπλοκή στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα μυρίζει έντονα από σκάνδαλο Κοσκωτά.
Από το Γραφείο Τύπου
