Το διαζύγιο Κασελάκη – ΣΥΡΙΖΑ που σημάδεψε την “Αριστερή Πολυκατοικία” έσπευσαν να μιμηθούν στην αντίστοιχη απέναντι “Δεξιά”. Κι όπως στην πρώτη περίπτωση είχαμε τον πολιτικό οργανισμό να αποπέμπει τον μέχρι πρότινος αρχηγό του, έτσι και ο πολιτικός οργανισμός της κυβερνητικής παράταξης, πέταξε έξω με τις κλωτσιές, για πρώτη φορά στα χρονικά, έναν πρώην πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά. Η είδηση σαφώς και έκανε αίσθηση, αλλά δεν …πέσαμε κι από τα σύννεφα. Ήταν το δραματικό τέλος ενός σήριαλ που παιζόταν με κάποιες παραλλαγές τους τελευταίους μήνες. Όταν ο κ. Σαμαράς ένιωσε ότι έφτασε η κατάλληλη στιγμή, “πυροδότησε” τη βόμβα, κάνοντας έντονη κριτική – ξανά – στην κυβέρνηση για τους κρυφούς χειρισμούς της στα ελληνοτουρκικά, αλλά αυτή τη φορά το πήγε ένα βήμα παρακάτω, γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο θα οδηγούσε αναπόφευκτα στο μοιραίο. Χρησιμοποίησε δε πολύ βαριές εκφράσεις τόσο εναντίον του πρωθυπουργού όσο και της ηγεσίας του ΥΠΕΞ που δεν άφηνε περιθώρια δεύτερης σκέψης στο Μαξίμου. Με την διαγραφή Σαμαρά είναι σίγουρο ότι ο κ. Μητσοτάκης απαλλάχθηκε από ένα βαρίδιο, ωστόσο είναι επίσης σίγουρο ότι αυτόματα η βάση της ΝΔ συρρικνώθηκε. Κι από τη στιγμή που ο κ. Σαμαράς δεν έβαλε ακόμη τελεία στις πολιτικές φιλοδοξίες του ή αν θέλετε, “στρώνωντας” το δρόμο για τον επόμενο – υιό – Σαμαρά, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η “Δεξιά Πολυκατοικία” θα αποκτήσει ακόμη έναν νέο ένοικο, αργά ή γρήγορα. Άξιζε όμως όλος αυτός ο θόρυβος;
Αν ανατρέξουμε στο σχετικά πρόσφατο πολιτικό παρελθόν της χώρας μας θα βρούμε τον κ. Σαμαρά πρωταγωνιστή σε μια από τις πιο μαύρες περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Επί πρωθυπουργίας του είχαμε το κούρεμα των Ομολόγων του Δημοσίου (το γνωστό PSI) όπου πολλοί μικροομολογιούχοι προέβησαν μέχρι το απονεννοημένο διάβημα, είχαμε το κλείσιμο της ιστορικής ΕΡΤ και τη σύσταση του εκτρώματος που άκουγε στο όνομα ΝΕΡΙΤ, την συγκυβέρνηση με το “αμαρτωλό” ΠΑΣΟΚ που επί ημερών Γιώργου Παπανδρέου η Ελλάδα μπήκε στο θανάσιμο σπιράλ της οικονομικής επιτήρησης του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, η ΝΔ έπεσε στο χαμηλότερο ποσοστό που έχει καταγράψει μέχρι σήμερα 18,81% και εν πάσει περιπτώσει, κανένας πολιτικός δεν θα μπορούσε να είναι περήφανος με τέτοια κατορθώματα. Μέχρι πρόσφατα σχετικά, στην παρουσίαση βιβλίου του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη στο Πολεμικό Μουσείο, παρουσία και του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, θέλησε να κάνει κίνηση εντυπωσιασμού, κινητοποιώντας “αυθόρμητους” ψηφοφόρους του, προκαλώντας θυμηδία σε ουκ ολίγους παρευρισκόμενους. Άρα πολύ κακό για το τίποτα, το φαγητό είναι ξαναζεσταμένο και άνοστο…
Οι “τηλεθεατές” όμως αυτών των σήριαλ πλέον έχουν ανεβάσει πολύ τον πήχυ των απαιτήσεών τους. Παλιά φθαρμένα υλικά, όσο κι αν τα ρετουσάρεις θα αποπνέουν πάντα μούχλα και δυσωδία. Μόνο τα νέα και άφθαρτα θα δώσουν ενδιαφέρον και ελπίδα στον ψηφοφόρο. Και κάτι τέτοιο είναι αυτό που έχει έρθει ήδη με “φρέσκους” ανθρώπους με όρεξη για δουλειά, βγαλμένους από τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς να τους συνοδεύουν κομματικά βαρίδια από το παρελθόν. Το Κίνημα Πολιτών ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ είναι πλέον εδώ, έχει πιάσει δουλειά και περιμένει χέρια καθαρά και άσπιλα για να βοηθήσουν στο χτίσιμο της Νέας Ελλάδας για την επόμενη χιλιετία.
Από το Γραφείο Τύπου
