Ένα σήριαλ, όσο πετυχημένο κι αν είναι, φτάνει κάποια στιγμή που κουράζει, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται με πτωτική τάση στις θεαματικότητες και με άλλα λόγια, να σταματά ο κόσμος να το παρακολουθεί. Κι αυτό γιατί “οσμίζεται” το προδιαγεγραμμένο τέλος του και διαφωνεί με αυτό που προσπαθεί ο σκηνοθέτης να του πασάρει. Αν σε αυτή την περιγραφή βλέπει κάποιος πολλές ομοιότητες με το “σήριαλ” ελληνοτουρκική προσέγγιση, τότε οι απόψεις μας ταυτίζονται.
Στο νέο επεισόδιο με την επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών κ. Φιντάν στην Αθήνα, θα διερευνηθεί για μία ακόμη φορά (άραγε πόσες φορές χρειάζεται) η πιθανότητα έστω και της ελάχιστης σύγκλισης πάνω στα θέματα που αναγνωρίζει η ελληνική πλευρά προς διευθέτηση, της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών. Σε αντίθεση, η Τουρκία επιθυμεί τη “λύση πακέτο” όλων των διαφορών κατά τη δική της ανάγνωση, περιλαμβανομένου και του Κυπριακού, όπου προτείνει τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, σε αντίθεση με όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, θεωρώντας ότι το θέμα της επανένωσης έχει κλείσει οριστικά. Κι αν δίπλα σε αυτό προσθέσουμε και την ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας για casus belli σε περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το ΝΟΜΙΜΟ δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ν.μ., ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και υπάρχει και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, τότε πραγματικά μπορούμε να φανταστούμε πόσο “ισότιμα” διεξάγονται οι συνομιλίες. Οι δε καθησυχαστικές δηλώσεις του κ. Γεραπετρίτη ότι είμαστε ανυποχώρητοι στις θέσεις μας αλλά… συζητάμε, μας ανησυχούν περισσότερο.
Σε συνέντευξή του πριν αρκετά χρόνια ο μεγάλος τουρκολόγος, ακαδημαϊκός και πολιτικός Νεοκλής Σαρρής που σε λίγες μέρες (19 Νοεμβρίου) κλείνουν 13 χρόνια από το θάνατό του, είχε πει στον δημοσιογράφο Πάνο Παναγιωτόπουλο, πως οι Τούρκοι όταν μιλούν για σχέση καλής γειτονίας με την Ελλάδα αλλά και με οποιοδήποτε άλλο κράτος, την εννοούν μόνο αν αυτοί είναι σε θέση ισχύος κι όχι με όρους ισότιμης σχέσης, λόγω του Οθωμανικού παρελθόντος τους. Με αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας, αλλά και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις της κ. Μπακογιάννη ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη, τότε μάλλον τα φίδια που μας ζώνουν, πολλαπλασιάζονται…
Από το Γραφείο Τύπου
