Δεν είναι ότι η Αλβανία μας φέρεται σαν νά ‘μαστε προτεκτοράτο των Τιράνων. Δεν είναι ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός έρχεται στη χώρα μας απρόσκλητος, με το “έτσι θέλω”, και μας ζητεί και τον, κατά την άποψή του, κατάλληλο χώρο για να διακηρύξει τα δικαιώματα της αλβανικής “μειονότητας στην Ελλάδα” καθώς και εκείνα των…(δοσιλόγων) τσάμηδων. Δεν είναι ότι τα Τίρανα αποτελούν το στενότερο σύμμαχο της Τουρκίας στα Βαλκάνια.
Δεν είναι ακόμη ότι οι Αλβανοί έχουν καταργήσει, με μια μονοκοντυλιά, τη Β. Ήπειρο και τους βορειοηπειρώτες – κι’ όποιος πιστεύει το αντίθετο έχει την τύχη του Κατσίφα. Ούτε είναι ότι ο πυρήνας του ευρωπαϊκού “κεκτημένου”(ανεξάρτητη δικαιοσύνη, κράτος των πολιτών, ελευθεροτυπία, ελεύθερη γνώμη, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ.) δεν έχει καμία απολύτως εφαρμογή στην Αλβανία. Θα μπορούσε να προσθέσει σ’ αυτά κανείς το οργανωμένο έγκλημα, την παραγωγή και διακίνηση ναρκωτικών, τον μεγαλοϊδεατισμό(Μ. Αλβανία και τα…ρέστα), μύρια όσα τέλος πάντων τα οποία θα έπρεπε να κάνουν την αλβανική πορεία προς την ΕΕ μία φαντασιοπληξία, αιθεροβασία ή “όνειρο θερινής νυκτός”. Οχι, δεν είναι όλα αυτά! Αυτό που κυρίως είναι, είναι η εμμονή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων στην ένταξη αυτού του εγκληματικού κράτους στην ΕΕ, μαζί με τα λοιπά Δυτ. Βαλκάνια.
Το ερωτηματικό είναι τεράστιο: ΓΙΑΤΙ? Μία “υγιής” στάση έναντι της βαλκανικής διεύρυνσης της ΕΕ θα ήταν η κατ’ αποκλειστικότητα επικέντρωσή μας στη Σερβία, που πραγματικά αποτελεί και τη μόνη χώρα που θα μας ενδιέφερε να δούμε στην ΕΕ. Το να την παραγεμίσουμε με πρακτοράκια της Τουρκίας όπως η Αλβανία και η Βοσνία, δίπλα στην ήδη μέλος Κροατία, είναι αδύνατον να αντιληφθεί κανείς γιατί εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Βεβαίως όμως, εξυπηρετεί τα γερμανικά και αμερικανικά. Και επειδή η χώρα μας, από εποχής Γιωργάκη και ιδίως επί μητσοτακοκρατίας, έχει καταστεί απόλυτος λακές Γερμανών και Αμερικανών, προφανώς ακολουθεί περί Αλβανίας τις σχετικές οδηγίες των δύο.
Όπως άλλωστε τις είχε ακολουθήσει επί Καραμανλή ήδη, όταν, χωρίς κανένα αντάλλαγμα για τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό, συναίνεσε θερμά στην είσοδο της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ(2005 – με πρωταγωνιστή τον τότε ΥΦΥΠΕΞ Μίλτο Βαρβιτσιώτη, μόνιμο κάτοικο Μυκόνου και φανατικό αστακοφάγο, γνωστό στο πανελλήνιο αφενός διότι έκαψε την ελληνική σημαία στο Σύνταγμα και αφετέρου ως πρωταγωνιστή μεταξύ των πολιτικών μας στην κτήση ακινήτων αφού διαθέτει τουλάχιστον 200!). Συνοψίζοντας, οι Αλβανοί μας φτύνουν κι’ εμείς (συνεχίζουμε να) υποκρινόμαστε ότι βρέχει.
Θεόδωρος Οικονόμου Καμαρινός
Διπλωμάτης ε.ε., Πρώην Γενικός Πρόξενος στην Κορυτσά