Στις 4 Οκτωβρίου ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης έδωσε μια ραδιοφωνική συνέντευξη στον ΣΚΑΪ και στον Παύλο Τσίμα στην οποία αφού έκανε μια ανάλυση για το Μεσανατολικό και την ανάγκη της δημιουργίας Παλαιστινιακού Κράτους, προκειμένου να υπάρξει μια μακροχρόνια περίοδος ηρεμίας στην περιοχή – εκθειάζοντας παράλληλα τους χειρισμούς της κυβέρνησης προς ενίσχυση της Ελλάδας στο διεθνές γεωπολιτικό στερέωμα – αναφέρθηκε εκτενώς και στα ελληνοτουρκικά. Πάνω σ’ αυτές τις τοποθετήσεις του θα θέλαμε να κάνουμε κάποια σχόλια, γιατί μίλησε πανέξυπνα με έννοιες “ήξεις, αφήξεις”.
- Για το θέμα που δημιουργήθηκε ανοιχτά της Κάσου με την πόντιση του καλωδίου, ανέφερε πως δεν αναγνωρίσθηκε καμία αξίωση της Τουρκίας επί των χωρικών μας υδάτων. Μα το θέμα δεν ήταν τα χωρικά μας ύδατα. Το θέμα ήταν και είναι το ότι με τους χειρισμούς μας “εγκρίνουμε” τις αξιώσεις της Άγκυρας που προκύπτουν από το, ενάντια σε κάθε μορφή Διεθνούς Δικαίου που το επικαλεστήκατε πλείστες όσες φορές, Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η υποχωρητικότητα είναι αυτή που ανοίγει την όρεξη στον απέναντι. Απορρίψαμε εν μια νυκτί το δικαίωμά μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.
- Ανέφερε ότι το θέμα της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών είναι η ΜΕΙΖΟΝΑ διαφορά, δεν ανέφερε ότι είναι η ΜΟΝΗ διαφορά. Θα μπορούσε να μας εξηγήσει ποιες είναι οι ΕΛΑΣΣΟΝΕΣ; Κι αν δεν δέχεται ότι υπάρχουν οι τελευταίες, γιατί χρειάστηκαν διαχρονικά 64 (!!!) γύροι διερευνητικών επαφών; Τι συζητάνε; Έπεα πτερόεντα;
- Για τα θαλάσσια πάρκα ανέφερε ότι το θέμα δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά αυτών του Περιβάλλοντος. Αν δεν οριοθετήσεις τις θαλάσσιες ζώνες, πώς θα προχωρήσεις με τα θαλάσσια πάρκα; Προϋπόθεση για τη λύση του δεύτερου, είναι η λύση του πρώτου.
- Σε σχετική ερώτηση του κ. Τσίμα, απάντησε ξεκάθαρα ότι δεν περίμενε κι ούτε περιμένει η Τουρκία να υποχωρήσει από τις θέσεις της . Άρα ποιος κάνει, ή έστω, ποιος συζητάει για υποχώρηση από τις θέσεις του; 64 γύροι διερευνητικών επαφών, το επαναλαμβάνουμε…
- Αλλά το καλύτερο το κράτησε για το τέλος. Αφού δήλωσε πως αισθάνεται βαρύ το χρέος του προς τις επόμενες γενιές, ανέφερε πως προκειμένου να ζήσουν οι επόμενες γενιές με ηρεμία, δεν τον ενδιαφέρει αν θα τον πουν και μειοδότη. Κύριε Υπουργέ μια απαραίτητη διευκρίνηση. Το θέμα δεν είναι αν θα βρεθεί κάποιος Κώστας, κάποιος Θανάσης, ή κάποια Μαργαρίτα να σας αποκαλέσουν εθνικό μειοδότη. Το θέμα είναι αν καταχωρηθείτε στο βιβλίο των εθνικών μειοδοτών – κάτι που θα αμαύρωνε εκτός από τη σελίδα της Ιστορίας και την υστεροφημία σας, όχι μόνο τη δική σας αλλά και των συνεργατών σας και των προϊσταμένων σας. Το τίμημα δεν είναι η ΗΣΥΧΙΑ, αλλά η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και η ΕΙΡΗΝΗ. Και όπως έλεγαν και κάποιοι πολύ παλαιότεροι, αν θέλεις ΕΙΡΗΝΗ, πρέπει να είσαι ανά πάσα στιγμή ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΣ.
Από το Γραφείο Τύπου
