Από την παρουσίαση του Νέου Ευρωπαϊκού Πολιτικού Σχήματος στις 2/6/2024
Θα αναρωτιέστε γιατί δημιουργήσαμε ένα διαφορετικό πολιτικό σχηματισμό αποκλειστικά για την Ευρώπη. Είναι μία πρωτόγνωρη διαδικασία όχι μόνο για τα Ελληνικά αλλά και για τα Ευρωπαϊκά πολιτικά δεδομένα!
Αυτό που προτείνουμε και προτάσσουμε για την Ευρώπη και θα πρέπει να τονιστεί,είναι κάτι διαφορετικό από τα προτάγματα που έχουμε για την εσωτερική διαχείριση των προβλημάτων της χώρας, εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά. Εδώ, οι προτάσεις μας κινούνται σε ένα άλλο πεδίο. Γι’ αυτό και είναι ένας άλλος ξεχωριστός πολιτικός φορέας, ξεχωριστό πολιτικό σχήμα. Τι είναι όμως το Ευρωπαϊκό σχήμα;Αυτό που ονομάζουμε Ναι στην Ευρώπη ΑΛΛΑ πρώτα η Ελλάδα και οι Έλληνες.
Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να τονίσουμε ότι πιστεύουμε στην Ευρώπη των Εθνών. Των Εθνών που έγραψαν ιστορία, το κάθε Έθνος τη δική του ξεχωριστά, ειδικά στα Βαλκάνια και ευρύτερα στην Ευρώπη.
Δε θα πρέπει να λησμονούμε ότι βασικό συστατικό της Ευρώπης στη φιλοσοφία της, στην πολιτική της αντίληψη αλλά και στον τρόπο που μεγάλωσε είναι η ελληνική σκέψη, η ελληνική διανόηση. Ελληνική σκέψη χωρίς ορθοδοξία, Ρωμιοσύνη, χωρίς τα βιώματα τα οποία προέρχονται από τη μήτρα που γέννησε τη νεότερη ελληνική ιστορία που είναι το Βυζάντιο, δεν μπορεί να υπάρξει για εμάς. Ένα Βυζάντιο το οποίο οι Φράγκοι προσπαθούν να μας κάνουν να το ξεχάσουμε, απαλείφοντας μια ιστορία 1500 ολόκληρων ετών. Εμείς από την πλευρά μας είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίζουμε σε όλα τα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. την ιστορία μας και την πολυεπίπεδη επίδρασή της στην ανθρωπότητα, στην πολιτική, στην κοινωνία, στην οικονομία, στη φιλοσοφία. Επιθυμούμε μέσα από τα προτάγματά μας να συμβάλουμε στην ολοκλήρωση της ΕΕ όχι μόνο τεχνοκρατικά αλλά και οικονομικά και γεωπολιτικά. Αν και προσπάθησε η Ευρώπη με τη συνθήκη της Λισσαβόνας και όχι μόνο να πάει σε μια ενοποιημένη κατάσταση, δεν τα κατάφερε.
Εμάς λοιπόν ο λόγος ύπαρξής μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια σε πολιτικό επίπεδο είναι βασική μας μέριμνα. Η Ευρώπη οφείλεικαι πρέπει να μπορεί να κοιτάει πίσω στην ιστορία της, γιατί λαοί και έθνη όταν ξεχνάνε την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν είτε ως φάρσα, είτε ως τραγωδία. Εμείς οι Έλληνες το έχουμε πληρώσει αυτό το τίμημα, γι’ αυτό και υπάρχει η υποχρέωση να τονίσουμε τα παραπάνω.
Αυτό που πρέπει επίσης να καταστεί σαφές μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, είναι το γεγονός ότι έχουμε μια σειρά από υπαρξιακά ζητήματα. Δεν τα τονίζουμε τυχαία στην ιδρυτική διακήρυξη. Τίποτα δεν αναγράφεται τυχαία στην ιδρυτική διακήρυξη. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με την πολιτική, κοινωνική και οικονομική μας υπόσταση. Τι εννοούμε υπαρξιακά ζητήματα;Εννοούμε ότι ο τρόπος που χτίστηκε κάθεκομμάτι της Ευρώπης είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στα ιστορικά βιβλία.Αντίστοιχα λοιπόν ξεχωριστή είναι και η ελληνορθόδοξη ιστορία, μια ελληνική αφήγηση που έρχεται από τον Πλάτωνα και καταλήγει στο σήμερα και η οποία δεν μπορεί να πετάξει έξω 1500 χρόνια ιστορικότητας. Δυστυχώς, η άλωση του 1204 στην Κων/πολη ήταν η βάση για να ξεριζωθεί η καρδιά της Ευρώπης που δεν ήταν άλλη από το Βυζάντιο και επέφερε καταστροφικές συνέπειες για την Ευρώπη. Τα υπολείμματα αυτών των συνεπειών τα βιώνουμε μέχρι και σήμερα. Όλα τα παραπάνω πρέπει να τονιστούν αυτή τη στιγμή, διότι είναι η καρδιά μας και η ψυχή μας, είναι η ιστορία μας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για Ευρώπη των λαών αν δεν κοιτάμε πίσω στις ρίζες μας και στα ιστορικά γεγονότα, ώστε να στεκόμαστε στέρεα στο παρόν και να κοιτάμε το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία.
Το τρίτο είναι ότι πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε κάθε της διάσταση, αλλά πάντοτε με γνώμονα να προβάλουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, αρχίζοντας από τον πρωτογενή τομέα. Σε κάθε επιμέρους τομέα, στην κτηνοτροφία, στην αλιεία, στην γεωργία, να στηρίζουμε τα προϊόντα μας. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε ΑΠΡΙΟΡΙ και χωρίς καμία μάχη να μπαίνουν στις χωματερές τα ελληνικά προϊόντα για να προωθηθούν κάποια άλλα. Υπάρχει ένα ζήτημα με την ελιά, πολύ σημαντικό. Αυτήν την στιγμή πρέπει να προστατέψουμε ένα εθνικό προϊόν και όχι μόνο να το προστατέψουμε, αλλά να το αναδείξουμε διότι η ελιά ανά τους αιώνες στην Ελλάδα ήταν βασικό συστατικό, ήταν πόρος ζωής. Ειδικά για την Ελλάδα, όποια γωνιά και να κοιτάξεις, Κρήτη, Μακεδονία, Κεντρική Ελλάδα, νησιά, η ελιά ήταν και είναι βασικός πόρος και αυτή τη στιγμή βλέπουμε στην καρδιά της Ε.Ε. ότι προσπαθούν να ομογενοποιηθούν όλα. Δεν είναι έτσι. Δεν είναι ίδια η ποιότητα στο ελληνικό λάδι. Και μάλιστα είναι ξεχωριστές ποιότητες το κρητικό λάδι, το λάδι από την Πελοπόννησο και αντίστοιχα το λάδι από διάφορες περιοχές της χώρας. Άρα οφείλουμε να προστατεύσουμε την εθνική προέλευση και δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την ομογενοποίηση επειδή τυγχάνει να βγάζουν και άλλες χώρες. Βεβαίως και αναγνωρίζουμε πολύ καλά όλα τα υπόλοιπα αγαθά, που έχουν έναν στόχο, την ποιότητα ζωής. Το λάδι είναι η ζωή. Και εκτός αυτού τα παράγωγά του οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε. Έχουμε πρωτοπόρους στην Γεωργία σε μικρές επιχειρήσεις που αυτή τη στιγμή φυτοζωούν και όλα τα ευρωπαϊκά προγράμματα τα καρπώνονται λόγω άγνοιας άλλες μικρές κοινότητες πχ στην Ολλανδία, στο Βέλγιο, στην Γαλλία. Η Ευρώπη δεν έχει προσφέρει με ευθύνη του κεντρικού κράτους πάντα, όσα θα έπρεπε να προσφέρει στους μικρούς παραγωγούς.
Ένα άλλο θέμα είναι η Ελληνική Ναυτιλία. Πρέπει να προστατέψουμε την Ναυτιλία μας. Η ελληνική σημαία να ανέβει σε όλα τα καράβια μας. Ο στόλος μας είναι ο μεγαλύτερος. Συγκεκριμένα, ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει το 21% της παγκόσμιας χωρητικότητας με έναν στόλο πάνω από 5000 πλοία. Εάν όλα αυτά τα πλοία του στόλου μας έχουν την ελληνική σημαία σε όλο τον κόσμο, μόνο τα έσοδα από το συνάλλαγμα θα είναι τεράστια.
Να πάμε παρακάτω; Έχουμε μια σειρά από προϊόντα. Πάλι από τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Ο δευτερογενής τομέας, κυρίως εκεί που οι Ευρωπαίοι έχουν τοποθετήσειτην Ελλάδα είναι ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο. Δεν το δεχόμαστε εμείς αυτό. Εμείς θέλουμε να αξιοποιούνται τα πάντα. Είναι πράγματι ένας τουριστικός προορισμός, αλλά χωρίς να χαλάμε με τον τουρισμό και τον υπερτουρισμό την εντοπιότητα κάθε περιοχής.Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται στη Μύκονο,στη Σαντορίνη. Χάνεται με αυτό τον τρόπο η ιστορία και ο πολιτισμός, εξαφανίζονται, διότι αυτό επιβάλει η παγκοσμιοποίηση. Εμείς είμαστε απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, απέναντι σε αυτόν τον ολετήρα που κορνιτοποιεί την ταυτότητα των λαών και των εθνών. Είμαστε τελείως απέναντι στην έννοια της διεθνούς ολοκλήρωσης που θέλει να ομογενοποιήσει ολόκληρους πολιτισμούς και φυσικά τον ίδιο τον άνθρωπο.
Άρα πολιτισμικά και πολιτιστικά είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε την ιστορική μας προέλευση και ταυτότητα, ενάντια σε οποιαδήποτε διεθνή και παγκόσμια συμφέροντα. Και θα μας βρίσκει πάντοτε αντίθετους όποια προσπάθεια ομογενοποίησης της ιστορίας και του έθνους μας. Θα είμαστε μαζί με όλες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στην Ευρώπη των εταιριών και των πολυεθνικών. Γιατί δυστυχώς ζούμε κάτω από τον ζυγό όλων αυτών των μεγάλων επιχειρηματικών κολοσσών.
Ένα άλλο κεφάλαιο που είναι επίσης πυλώνας σε αυτή την πρόταση που κάνουμε είναι η προστασία των εθνικών και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η Τουρκία έχει προβεί κατά το παρελθόν σε ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο την εθνική μας ασφάλεια, αμφισβητώντας τα ελληνικά εδάφη και παραβιάζοντας τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο. Τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρώπης, αλλά δεν αρκεί μόνο να το λέμε και να αφήνουμε την Τουρκία να κάνει προέλαση και να επελαύνει κάθε φορά χωρίς να αντιμετωπίζει τις ανάλογες κυρώσεις από τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης. Παράλληλα έχει γίνει η δίοδος για την έλευση παράνομων εισερχόμενων προσώπων στην χώρα μας μέσω των χερσαίων συνόρων μας στον Έβρο, αλλά και μέσω θαλάσσης από το Αιγαίο.
Αυτή η έξαρση των μεταναστευτικών ροών υποστηρίζεται και από διάφορες ΜΚΟ. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ελέγχονται όλες από συγκεκριμένους πολυεθνικούς οργανισμούς που έχουν συμφέροντα οικονομικά και εκμεταλλεύονται τον πόνο και την ανάγκη του κάθε πρόσφυγα ή οικονομικού μετανάστη για επιβίωση. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιες ΜΚΟ που η βάση τους και η χρηματοδότησή τους είναι κάπου αλλού. Δεν βρίσκεται εδώ. Παρόλα αυτά η χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ρέει άφθονη. Εμείς στην Ευρώπη, γι’ αυτό το φλέγον ζήτημα έχουμε και ρόλο και λόγο. Δεν μπορούμε να τα αφήνουμε όλα αυτά να συμβαίνουν διότι ζούμε τις συνέπειες. Είμαστε υπέρ των ανθρώπων που πρέπει να διαχειριστούμε τον πόνο τους και να τους στηρίξουμε, να τους βοηθήσουμε, αλλά όχι εις βάρος των δικών μας κοινωνικών συμφερόντων. Δεν μπορεί να δίνουμε δουλειά κατά προτεραιότητα σε ανθρώπους που έρχονται κάνοντας κατάχρηση της ελληνικής πολιτείας και των παροχών, αν δεν έχουμε προτάξει πρώτα τον Έλληνα. Ναι, φυσικά και να στηρίξουμε κάθε πρόσφυγα, κάθε οικονομικό μετανάστη, αλλά όχι σε βάρος των Ελλήνωνπολιτών. Δεν υπάρχει σε εμάς η σκέψη, προηγούνται οι Έλληνες και έπονται οι πρόσφυγες, ούτε το ανάποδο. Είναι και οι δύο άνθρωποι, και οι δύο βλέπουν και αναπνέουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, κάτω από τον ίδιο Θεό (και τον Θεό βεβαίως ο καθένας τον προσλαμβάνει αλλιώς). Δεν κάνουμε διακρίσεις. Αυτή είναι και μία από τις διαφορές μας. Μέσα στην ευρωπαϊκή κοινότητα λοιπόν οφείλουμε να τα αναδείξουμε όλα αυτά που πιστεύουμε. Δεν μπορεί να γίνεται ένας άνθρωπος αντικείμενο εκμετάλλευσης ΜΚΟ και εταιριών των οποίων το υπόβαθρο αγνοείται. Κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι οι πραγματικοί χρηματοδότες και ποια είναι τα διάφορα πολιτικά κέντρα που κινούν τα νήματα από πίσω.
Θα εθελοτυφλούσαμε αν δεντονίζαμε και το γεγονός πως βλέπουμε πλέον ξεκάθαρα μέσα στην πατρίδα μας να γίνονται συγκεντρώσεις από άλλα γειτονικά κράτη που ζητούν να αναγνωρισθεί έστω σημειολογικά και συμβολικά, μια οντότητα. Ξέρουμε ότι αυτό γίνεται με την Τουρκία, αλλά δεν είναι μόνο η Τουρκία. Τα ακούσαμε από τον Έντι Ράμα όταν έκανε τη ομιλία του στο κέντρο της Αθήνας. Αυτά που ειπώθηκαν είναι προκλητικά και δεν γίνεται να συμβαίνουν μέσα στο σπίτι μας. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστούν. Ως μέλος της ευρωπαϊκής κοινότητας έχουμε την υποχρέωση να αναδείξουμε αυτά τα περιστατικά και να τους βάλουμε φραγμό, καθώς αποδεικνύεται στην πράξη πως διάφοροι γείτονες αντιλαμβανόμενοι την παθητική μας στάση, δεν διστάζουν να δρουν ενάντια στα εθνικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να δώσω και ένα μήνυμα σε όποιον εξωτερικό παράγοντα προσπαθεί να καταχραστεί την ελληνική φιλοξενία με οποιονδήποτε τρόπο.Το γεγονός ότι σε φιλοξενώ, σου παρέχω φροντίδα, σε αντιμετωπίζω ισότιμα και έχεις τα ίδια δικαιώματα με μένα, δεν σημαίνει ότι μπορείς να υπερβείς το κάδρο αυτών των δικαιωμάτων που έχω εγώ. Το να μείνεις μέσα στο σπίτι μου, δεν σημαίνει ότι το σπίτι ανήκει σε σένα. Ούτε η αυλή μου σου ανήκει αν σου δώσω αντίσκηνο για να βάλεις μέσα σε αυτή, επειδή για ανθρωπιστικούς λόγουςσε στήριξα και σου παρείχα στέγη και τροφή.Δεν μπορείς να διεκδικήσεις και να πεις πως όλα αυτά είναι ιδιοκτησία μου τώρα πια.
Θα το τονίσω και πάλι πως είμαστε υπέρ των ανθρώπων που έχουν ανάγκη μέριμνας και φροντίδας αλλά όχι εις βάρος των Ελλήνων πολιτών. Οι Έλληνες πολίτες δεν θα προηγούνται αλλά ούτε θα έπονται. Θα είναι το ίδιο ισότιμοι γιατί κινδυνεύουμε να χάσουμε και τα αυτονόητα δικαιώματα που μας δίνει ο θεμελιώδης νόμος πάνω στον οποίο στηρίζεται ολόκληρη η νομοθεσία του κράτους, και δεν είναι άλλος από το Σύνταγμα.
Ναι λοιπόν στην Ευρώπη που όλοι θα είμαστε ισότιμοι και ισόκυροι αλλά Πρώτα η Ελλάδα. Γιατί αν οι έλληνες πολίτες δεν προασπίσουν τα δικαιώματά τους, τα κεκτημένα τους, την εθνική τους κυριαρχία, καμία Ευρώπη και κανένας άλλος δε θα το κάνει για αυτούς!
Κωνσταντίνος Γκέκας – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
