Η πώληση της ΛΑΡΚΟ αποτελεί ένα πρωτοφανές ξεπούλημα της εθνικής μας
κληρονομιάς και μια κατάφωρη προδοσία των συμφερόντων του ελληνικού
λαού. Η κυβέρνηση, με την πρόσφατη και κατάπτυστη τροπολογία της,
παραδίδει (για να μην πούμε ότι χαρίζει) στα ξένα συμφέροντα έναν από τους
σημαντικότερους βιομηχανικούς πυλώνες της χώρας. Αυτή η πράξη
ισοδυναμεί με διάλυση και καταστροφή της εμβληματικής ΛΑΡΚΟ, ανοίγοντας
το δρόμο για την εκποίηση της περιουσίας της.
Η ανάθεση σε ειδικό διαχειριστή με υπερεξουσίες που έχει τη δυνατότητα να
κλείσει τη ΛΑΡΚΟ, να διαχειριστεί τη φύλαξη και συντήρηση της περιουσίας
της και να διεξάγει πλειοδοτικούς διαγωνισμούς για την πώλησή της, είναι μια
ξεδιάντροπη πράξη προδοσίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι
προφανές ότι η κυβέρνηση (και όταν λέμε κυβέρνηση εννοούμε τόσο το
σύστημα όσο και το παρασύστημα) επιδιώκει να διαλύσει ό,τι έχει απομείνει
από την εθνική μας βιομηχανία, δημιουργώντας τετελεσμένα πριν την
αναμενόμενη έξοδό της από την εξουσία.
Η πώληση της ΛΑΡΚΟ δεν αφορά μόνο τις απολύσεις 850 εργαζομένων.
Είναι μια κλοπή των περιουσιακών στοιχείων 10 εκατομμυρίων Ελλήνων που
την έχουν επανειλημμένως χρηματοδοτήσει – πληρώσει μέσα από τους
φόρους τους! Η ΛΑΡΚΟ, με τα αποθέματα νικελίου και την προοπτική
παραγωγής κοβαλτίου, θα μπορούσε να αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης σε
μια εποχή που η ανάγκη για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και αμυντική βιομηχανία
είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι προοπτικές της ΛΑΡΚΟ για απόδοση που
φτάνει μέχρι και τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, αποδεικνύουν την
αδιαφορία και την προδοσία της κυβέρνησης.
Η σκόπιμη εισαγωγή της τροπολογίας την ημέρα της εκδίκασης των
ασφαλιστικών μέτρων, δείχνει τη δολιότητα της κυβέρνησης, ενώ ο
υφυπουργός Οικονομικών, κ. Δήμας, διαφημίζει προγράμματα ανεργίας που
έχουν ήδη απορριφθεί από τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, υποδεικνύοντας την
αδιαφορία και την περιφρόνηση του προς τους εργαζομένους.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν προτείνει μέχρι στιγμής λύσεις για τη
διασφάλιση της λειτουργίας της επιχείρησης, χωρίς επιβάρυνση του κρατικού
προϋπολογισμού. Προτείνουν την ανανέωση των συμβάσεων εργασίας, τη
συντήρηση, τον εκσυγχρονισμό και την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ,
προσφέροντας ελπίδα και προοπτική. Η κυβέρνηση όμως επιλέγει να
κωφεύει, προωθώντας τα σχέδια ξεπουλήματος.
Η ΛΑΡΚΟ δεν είναι απλώς μια βιομηχανία· είναι ένα εθνικό κεφάλαιο με
τεράστια συμβολή στην οικονομία μας. Η επαναλειτουργία της με το υπάρχον
εργατικό δυναμικό, όπως προτείνεται από συγκεκριμένα κόμματα της Βουλής,
δεν είναι αρκετή, ειδικά αν η εταιρεία καταλήξει σε ξένα χέρια. Η ανάγκη για
ένα εθνικό σχέδιο διάσωσης της βιομηχανίας ΛΑΡΚΟ είναι επιτακτική.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν την υποχρέωση να
διαφυλάττουν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Η βαριά βιομηχανία πρέπει
και μπορεί να γίνει ένας από τους μοχλούς οικονομικής ανάκαμψης της
χώρας.
Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, με τον ηρωικό και δίκαιο αγώνα τους, έχουν
καταφέρει να χαλάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για τεσσεράμισι χρόνια. Η
εκποίηση της ΛΑΡΚΟ είναι ένα έγκλημα κατά της εθνικής οικονομίας και του
μέλλοντος των επόμενων γενεών. Η κυβέρνηση, ή για να είμαστε ακριβείς
όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας εικοσαετίας, φέρουν την απόλυτη ευθύνη
για αυτό το ξεπούλημα και θα λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό.
Χρήστος Πάνος – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
