“Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν” – Η υπέροχη και πολύ συγκινητική ταινία του Σίντνεϊ Πόλακ δεν έχει εφαρμογή στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Τα γέρικα άλογα της κεντροδεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, απόλυτα παρακμιακά, διεφθαρμένα και σηπόμενα, παραδόθηκαν στην “πυρά” από τους ευρωπαίους πολίτες. Κυριότερη αιτία φαίνεται να είναι οι πλαδαρές και απόλυτα παραδομένες στον ξένο παράγοντα (ΗΠΑ) ηγεσίες τους που στάθηκαν ανίκανες να οργανώσουν και να αρθρώσουν αυτόνομο ευρωπαϊκό πολιτικό λόγο. Οι Μακρόν, Σόλτς, φον ντερ Λάϊεν και άλλοι όμοιοί τους, έσυραν μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους σε έναν παράλογο πόλεμο, εντελώς ξένο προς τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Ξοδεύουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσουν μία ναζιστική Ουκρανία, έκοψαν κάθε δεσμό με τη Ρωσία που, ως ενεργειακή πηγή, υπήρξε για πολλές δεκαετίες το στήριγμα της οικονομικής τους ανάπτυξης και υπονομεύουν το ευρωπαϊκό μέλλον, υποτάσσοντας την ΕΕ, στα συμφέροντα του αμερικανικού και νατοϊκού ιμπεριαλισμού. Δεν ρώτησαν κανένα πολίτη, δεν έκαναν χρήση καμίας δημοκρατικής διαδικασίας, επέβαλαν πολιτικές χωρίς να ενδιαφέρονται για τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Οι παραγωγικές τάξεις – που κυρίως πλήττονται από αυτές τις πολιτικές επιλογές – δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ένας πακτωλός ευρωπαϊκών κονδυλίων διοχετεύεται στο Ζελένσκυ και στη πολεμική βιομηχανία και όχι στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, στις νέες τεχνολογίες, στην εξάλειψη της φτώχειας και σε τόσους άλλους τομείς στους οποίους η ΕΕ υστερεί όλο και περισσότερο. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί πρέπει να διακινδυνεύσουμε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα επειδή οι ΗΠΑ, μ’ ένα πείσμα μικρού παιδιού, επιμένουν να ενσωματώσουν στο ποδηγετούμενο απ’ αυτές ΝΑΤΟ, όχι μόνο την Ουκρανία αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Οι ευρωπαίοι πολίτες αντέδρασαν λοιπόν ψηφίζοντας όλες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που αντιδρούν στις αδιέξοδες αυτές πολιτικές. Όλοι οι παρακμιακοί και αμερικανόδουλοι Μακρόν και Σόλτς της “γηραιάς μας ηπείρου”, σε αγαστή συνεργασία με τις οικονομικές ολιγαρχίες, ασκώντας απόλυτο σχεδόν έλεγχο επί των ΜΜΕ, έσπευσαν να βαπτίσουν τους αντιπάλους τους “ακροδεξιούς”, εκτοξεύοντας εναντίον τους μία ελεεινή προπαγάνδα που, ωστόσο, καθρεφτίζει τους ίδιους. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές, οι ευρωπαίοι τάχθηκαν σαφώς υπέρ των εθνικών κρατών, κατά της λαθρομετανάστευσης και κατά της πληθυσμιακής και κοινωνικής αλλοίωσης.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η κυβερνητική “πλειοψηφία” του “41%” συρρικνώθηκε στο 28% ενώ ενισχύθηκε ο πατριωτικός χώρος εις βάρος του ψευδεπίγραφου “δημοκρατικού τόξου”. Οι κοινωνικές και πολιτικές πρωτοβουλίες του μητσοτακικού καθεστώτος στηρίζονται πλέον από το 10% των πολιτών, ενώ οι πολιτικές πρακτικές που εφαρμόζονται στη χώρα οδήγησαν στην αποχή το 60% των πολιτών. Μία ασήμαντη μειοψηφία στηρίζει το δικαιωματισμό, τους ΛΟΑΤΚΙ, τα “72 φύλα”, την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, τα “gay pride”, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την απομόνωσή μας από τη Ρωσία, τη στήριξη Νετανιάχου και την γενοκτονία που επιχειρείται εις βάρος των παλαιστινίων στη Γάζα και άλλα πολλά μέτρα τα οποία βρίσκουν αντίθετη την ελληνική κοινωνία.
Επιχειρώντας την κοινωνική χειραγώγηση κατά τρόπο ανεύθυνο, απροκάλυπτο και επικίνδυνο, το πολιτικό μας σύστημα, η επαίσχυντη μεταπολίτευση της παρακμής και της διαφθοράς, οδηγεί στην πραγματικότητα τον εαυτό του στην καταστροφή αφού κατάφερε να προκαλέσει στους πολίτες αηδία και αποστροφή για την κάλπη και την εκλογική διαδικασία. Στην ουσία, στερεί από τον εαυτό του την συνέχισή του εφόσον οι εκλογές αποτελούν το μόνο μέσο αναπαραγωγής του. Το κακό στην εξέλιξη αυτή αποτελεί η αποστροφή που καλλιεργείται στους πολίτες για τα κοινά. Κανείς Έλληνας δεν έχει την πεποίθηση ότι συμμετέχει στη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων και στην διακυβέρνηση του τόπου. Αισθάνεται αντίθετα ότι το ανίκανο και άχρηστο πολιτικό προσωπικό της χώρας τον συμπαρασύρει στην άβυσσο, οδηγώντας τον σε ανυπέρβλητα εμπόδια και σε κρίσιμα αδιέξοδα.
Το αποτέλεσμα των εκλογών, παρά την ιδιαίτερα περιορισμένη συμμετοχή, αποτυπώνει την αγωνία του λαού και την αποδοκιμασία του σε πολιτικές και πρακτικές υπαγορευόμενες από το εξωτερικό και αντιστρατευόμενες ευθέως τα εθνικά συμφέροντα. Ίσως, η αποστροφή προς τα παραδοσιακά πολιτικά σχήματα που εξέφρασαν δια της ψήφου τους οι ευρωπαίοι, οι Έλληνες να την εξέφρασαν με την αποχή τους. Είναι πάντως βέβαιο ότι η ανατροπή στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό θα έχει, με κάποιο τρόπο, αντίκτυπο και στην Ελλάδα. Ας είμαστε προετοιμασμένοι.
Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός
Διπλωμάτης ε.ε. , πρώην Γενικός Πρόξενος στην Κορυτσά
