Τη χώρα μας επισκέφτηκε ο Τούρκος πρόεδρος με στόχο την επίτευξη καλού κλίματος συνεργασίας των δύο χωρών για την επίλυση των μεταξύ μας ζητημάτων. Μετά τη συνεδρίαση του 5ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών, που έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου, ανακοινώθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι υπογράφηκε Σύμφωνο Φιλίας και Καλής Γειτονίας. Θετικό χαρακτηρίστηκε το κλίμα από τους δημοσιογράφους, αλλά η ουσία είναι τι αποφασίστηκε στις μεταξύ τους συζητήσεις. Ας επικεντρωθούμε στα βασικά σημεία ομιλίας των 2 ηγετών.
Πρώτος ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε τις δηλώσεις και μίλησε για την πρόθεση των δύο χωρών να αναζητήσουν νέους δημιουργικούς δρόμους για τις μεταξύ τους σχέσεις. Δεν έχασε την ευκαιρία να αναφερθεί ότι στο μεσοδιάστημα της προηγούμενης επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα το 2017, βρέθηκαν αντιμέτωποι και οι δύο λαοί με δύσκολες προκλήσεις, όπως την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία, που προκάλεσε ενεργειακή, πληθωριστική και επισιτιστική κρίση, καθώς και την κλιματική κρίση με τις φυσικές καταστροφές που αυτή προκάλεσε. Βέβαια, ο Έλληνας πρωθυπουργός ξέχασε να μας πει ότι η Ελλάδα και πριν τον πόλεμο αντιμετώπιζε τις προαναφερθείσες κρίσεις με τις αποφάσεις που έπαιρνε η κυβέρνησή του, αλλά μετά τον πόλεμο εντάθηκαν ακόμα περισσότερο, λόγω της πολιτικής εμπάργκο προς την Ρωσία και την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία χωρίς την πρότερη ενημέρωση και σύμφωνη γνώμη του ελληνικού λαού, όλα αυτά σε βάρος των εθνικών συμφερόντων του. Η υπόλοιπη Ευρώπη δε βρέθηκε αντιμέτωπη με τέτοιας έντασης προβλήματα, αποδεικνύοντας τις λανθασμένες πρακτικές από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Όσο για την αναφορά στο αφήγημα της κλιματικής κρίσης φαίνεται να στοχεύει στην εμπέδωση από τους πολίτες της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης που προωθεί η Ευρώπη, με όλα τα απαραίτητα μέτρα που αυτή επιβάλλει, και την επίδειξη του πρωθυπουργού μας ως καλού αρωγού προς αυτή την κατεύθυνση, παρουσιάζοντας στους Ευρωπαίους εταίρους τον εαυτό του ως το “υπάκουο παιδί” της Ευρώπης.
Ο κ. Μητσοτάκης έκανε αναφορά στη διακύμανση των διμερών σχέσεων που απειλεί την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο, αν και υπογράμμισε ότι τους τελευταίους μήνες οι δυο χώρες βαδίζουν σε ένα πιο ήρεμο μονοπάτι, καθώς και τις περιφερειακές συγκρούσεις που εγείρουν σοβαρή ανησυχία, ειδικά αν εξελίσσονται στην ευρύτερη περιοχή (Γάζα). Από την πλευρά του ο κ. Ερντογάν όμως φάνηκε να δίνει δέουσα σημασία στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή και μίλησε για την ανταλλαγή απόψεων για το δράμα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και τη σφαγή 17.000 αμάχων, κυρίως γυναικόπαιδων, που πληγώνει τις συνειδήσεις. Για τη στάση της διεθνούς κοινότητας σημείωσε ότι αυτή δεν πρέπει να σιωπά στα εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται, ότι προτεραιότητα όλων πρέπει να είναι η επίτευξη μόνιμης εκεχειρίας και απρόσκοπτης βοήθειας ανθρωπιστικών βοηθειών, καθώς και η δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους με την Τουρκία να είναι εγγυήτρια για την εφαρμογή ειρήνης στην περιοχή. Η Τουρκία παρά τις επί σειρά δεκαετιών προκλήσεις προς την πατρίδα μας, με τις δηλώσεις του προέδρου της φαίνεται να αναλαμβάνει τον ρόλο της παγκόσμιας ειρηνοποιού δύναμης και του μεσολαβητή στη διαμόρφωση του χάρτη στη Μ. Ανατολή. Την ώρα που εμείς υποχωρούμε σε διεκδικήσεις, η γειτονική χώρα διεκδικεί παγκόσμιες αναγνωρίσεις.
Και οι δύο αρχηγοί κρατών μίλησαν για το διμερές εμπόριο, που το 2022 έφτασε στα 5 δις δολάρια και μέσα στα επόμενα χρόνια ο στόχος είναι να φτάσει στα 10 δις. Αν και αποτελεί αλήθεια το γεγονός, παρόλα αυτά το εμπορικό ισοζύγιο για την πατρίδα μας είναι κατά 1,1 δις αρνητικό. Στο θέμα του μεταναστευτικού η Ελλάδα μίλησε για μείωση ροών το τελευταίο διάστημα, ως αποτέλεσμα της συστηματικής φύλαξης των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων μας και της πολύ καλύτερης συνεργασίας αστυνομίας, λιμενικού και ακτοφυλακής των δύο χωρών, μιας συνεργασίας που μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Η Τουρκία από την πλευρά της μίλησε για συνεργασία στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και επιδοκίμασε το κλείσιμο του καταυλισμού στο Λαύριο, εφιστώντας την προσοχή μας στην αποτροπή δημιουργίας άλλων τέτοιων καταυλισμών που θα δίνουν καταφύγιο σε τρομοκράτες. Η τούρκικη εφημερίδα “TRT Haber” τον περασμένο Ιούλιο σε δημοσίευμα υποστήριξε ότι ο καταυλισμός των Κούρδων στο Λαύριο εκκενώθηκε για διπλωματικούς λόγους, μιας και Ελλάδα και Τουρκία άρχισαν να έχουν καλές σχέσεις και ο Έλληνας ΥΠΕΞ, Γεώργιος Γεραπετρίτης, δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί με την Τουρκία για την επίλυση των θαλάσσιων συνόρων. Είναι γνωστό ότι Τούρκοι και Κούρδοι διατηρούν αντίπαλους δεσμούς, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί καταυλισμοί και οργανωμένες δομές φιλοξενίας, διασκορπισμένοι σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών μας, με μετανάστες αμφιβόλου καταγωγής και ποιότητας που ο πραγματικός τους αριθμός είναι άγνωστος. Αυτοί δεν αποτελούν πιθανό πρόβλημα για τον ελληνικό πληθυσμό, ή μόνο οι εχθροί των Τούρκων θεωρούνται και δικοί μας εχθροί; Ίσως έτσι να εξηγείται και η δήλωση του κ. Ερντογάν στην “Καθημερινή” 24 ώρες πριν την επίσκεψη στην Αθήνα όταν είπε: “Φίλε Κυριάκο, δεν σας απειλούμε, αν δεν μας απειλήσετε”. Δείχνοντας τον δρόμο της εξόδου στους Κούρδους και διατηρώντας παθητική στάση στα εθνικά μας θέματα προφανώς δε θεωρούμαστε απειλή για τους γείτονες, ειδάλλως η ύπαρξη απροσδιόριστου αριθμού μουσουλμάνων μεταναστών μπορεί να ερμηνεύει την απειλή: “Θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά”.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ξεκάθαρα τη σταθερή υποστήριξη της Ελλάδας για την ευρωπαϊκή ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, με τη χώρα μας να διευκολύνει τη χορήγηση θεωρήσεων (βίζες) στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κεκτημένου με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ώστε Τούρκοι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται όλο το χρόνο για 7 μέρες 10 νησιά μας που είτε διαθέτουν προσφυγικές δομές, είτε έχουν άμεσες πορθμειακές σχέσεις με την Τουρκία, πρωτοβουλία που υποδηλώνει ότι τα ελληνικά νησιά αποτελούν γέφυρα επικοινωνίας και φιλίας των δύο κρατών. Γέφυρα αποτελούν και οι μειονότητες των δύο χωρών, όπως συμπλήρωσε. Από τη πλευρά του ο κ. Ερντογάν διατύπωσε προσδοκίες βελτίωσης από το Διεθνές Δίκαιο για την τούρκικη μειονότητα στη Θράκη και υποστήριξε ότι η τούρκικη μειονότητα στην Ελλάδα και η ρωμέικη μειονότητα στην Τουρκία είναι δομικά στοιχεία του ανθρώπινου και πολιτιστικού πλούτου και η αύξηση γαλήνης των μειονοτήτων θα επηρεάσει τις σχέσεις μας. Ο κ. Μητσοτάκης κάνει εμφανή τη βιασύνη ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. χωρίς την πρότερη επίλυση των βασικών θεμάτων διαφωνίας μας, τονίζοντας και τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Ε. για την αποφυγή πιθανών εντάσεων που θα φέρει αυτή η δήλωση, ώστε να καταστεί σαφές ότι η απόφαση δεν είναι μονομερής, αλλά βρίσκει σύμφωνα και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Η θεώρηση βίζας για 10 μόνο νησιά, και όχι για ολόκληρη την Ελλάδα (ηπειρωτική και νησιωτική), βάζει τα θεμέλια για τη δημιουργία ενός αποκομμένου ιδιότυπου κρατιδίου ελληνικών νησιών, με οικονομία που θα στηρίζεται αποκλειστικά και νόμιμα από τους γείτονες, μιας και η ελληνική Πολιτεία έχει ξεγραμμένα τα νησιά αυτά, θέτοντας μία γκρίζα ζώνη, την οποία στο μέλλον θα εκμεταλλευτούν πιθανόν οι γείτονες μας. Στην ίδια γκρίζα ζώνη τοποθετεί ο κ. Ερντογάν και τη Θράκη κάνοντας λόγο για τούρκικη μειονότητα. Ακόμα και με την τελική παρέμβαση του Έλληνα ηγέτη για το θέμα των μειονοτήτων που δήλωσε ότι: “Για εμάς και για μένα προσωπικά η Θράκη αποτελεί παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων. Οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας έχουν ίσες ευκαιρίες. Ο προσδιορισμός της ιδιότητας της μειονότητας ως μουσουλμανικής καθορίζεται από τη συνθήκη της Λωζάνης”, δεν αισθανόμαστε σίγουροι για την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή της Θράκης, διότι δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αμφισβητείται ανοιχτά από τον Τούρκο πρόεδρο που δεν τη θεωρεί ιερό κείμενο, προσβλέποντας σε αναθεώρησή της. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δε νομίζουμε να αγνοεί το γεγονός αυτό. Η αμήχανη στάση του την ώρα που έκανε την παρέμβαση, μετά το πέρας της ομιλίας του Τούρκου προέδρου, και η αυστηρή σιωπή που τήρησε ο Τούρκος ομόλογός του μάλλον υποδηλώνουν πολλά. Η δήλωση για τη “Θεσσαλονίκη της καρδιάς τους” δεν αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης των βλέψεων σε μια ανασύσταση του μεγάλου Οθωμανικού Κράτους.
Στο φλέγον θέμα της Κύπρου, η μόνη τοποθέτηση που έκανε η ελληνική πλευρά ήταν ότι απλά διαφωνούμε και δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ότι πρέπει να ξεκινήσει ο διάλογος από εκεί που διακόπηκε το 2017. Η τούρκικη πλευρά με τη σειρά της μίλησε απλά για επίτευξη μιας μόνιμης, δίκαιης και βιώσιμης λύσης με βάση τις πραγματικότητες στο νησί, προς όφελος ολόκληρης της περιοχής. Η κυβέρνησή μας επιβεβαιώνει ότι δε δέχεται το καθεστώς εισβολής, κατοχής και εποικισμού στην Κύπρο, αντίθετα δέχεται την ύπαρξη μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, σύστημα που δεν εφαρμόζεται σε καμιά άλλη χώρα που είναι αντιμέτωπη με πολύ μεγάλα ποσοστά μειονοτήτων. Το συγκεκριμένο καθεστώς θα είναι η απαρχή της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος μιλάει με τόλμη για “κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη”, για “ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος” και για “πραγματικότητες στο νησί”, πραγματικότητες που δε φαίνεται να συμφωνούν με την ελληνική πραγματικότητα. Δε φαίνεται διατεθειμένος να αφήσει για κανέναν λόγο τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, αυτό μαρτυρά και η δήλωσή του προ δύο μηνών όταν βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για τη Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών λέγοντας: “Η αναγνώριση της Τούρκικης Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους είναι το μόνο και το πιο αποτελεσματικό βήμα για τη λύση του Κυπριακού”. Η Τουρκία τουλάχιστον έχει έναν ηγέτη, πραγματικό ηγέτη (κατά το φαίνεσθαι τουλάχιστον), που δεν αφήνει να πέσει κάτω καμιά ευκαιρία που θα ενισχύει τα φυσικά σύνορα της χώρας του.
Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. δεν έκανε αναφορά ΚΑΝΕΙΣ από τους δύο ομιλητές, ενώ η μόνη κουβέντα που βγήκε από το στόμα του πρωθυπουργού ήταν ότι σε επόμενο χρόνο και όταν οι συνθήκες ωριμάσουν θα γίνει προσέγγιση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, τη μόνη διαφορά για την Ελλάδα που μπορεί να αχθεί ενώπιον Διεθνούς Δικαιοδοσίας. Εντωμεταξύ το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο για τη θάλασσα ορίζει τα χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. με σύμβαση που υπογράφηκε από σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου και είναι δεσμευτική και για όσες χώρες δεν κύρωσαν τη σύμβαση, όμως η Τουρκία αμφισβητεί και αυτή τη σύμβαση Διατηρεί βέβαια 12 ν.μ. στον Εύξεινο Πόντο και την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτό δεν είναι θέμα προς εξέταση και αντιπαράθεση. Όσο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, αν και μπορούν να οριοθετηθούν από τις δύο χώρες, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα των ελληνικών νησιών σε αυτές. Και με το υπάρχον πολιτικό καθεστώς καμία συνθήκη δε φαίνεται να ωριμάζει για να βρεθεί μία λύση στον ορίζοντα, τουλάχιστον όχι προς όφελός μας.
Το ζουμί στις δηλώσεις των αρχηγών θεωρώ ότι βρίσκεται στην κατακλείδα των λόγων τους. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε χαρακτηριστικά: “Η γεωγραφία και η ιστορία μας έταξαν να ζούμε στην ίδια γειτονιά. Ο συγκυρίες έφεραν τον έναν απέναντι στον άλλον. Υπάρχουν φωνές και στις δύο χώρες που δε συμφωνούν με την προσέγγιση, όμως αισθάνομαι ιστορικό χρέος να φέρουμε τα δύο κράτη δίπλα δίπλα”, ενώ ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε: “Είμαστε δυο γειτονικές χώρες που μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα, την ίδια γεωγραφία, το ίδιο κλίμα και τον ίδιο πολιτισμό σε πολλούς τομείς. Είναι φυσικό να υπάρχουν προβλήματα ανάμεσα σε δυο χώρες, ειδικά ανάμεσα σε αδέρφια. Θέλουμε να μετατρέψουμε το Αιγαίο σε θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα τόσο μεγάλο που να μη μπορεί να επιλυθεί”. Την ίδια θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας πρέσβευε ο Αλέξης Τσίπρας στην 4η Σύνοδο των Μεσογειακών/Νότιων Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Ρώμη πριν 6 χρόνια. Η σκιά μίας γκρίζας ζώνης σε Θράκη και Ανατολικό Αιγαίο, με το ιδιότυπο καθεστώς που θα λειτουργήσει στα νησιά με την παροχή βίζας σε Τούρκους, και η αποτυχία ορισμού υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, διαγράφει τη θάλασσα αυτή στα μάτια μας.
Με το σύμφωνο που υπεγράφη, Ελλάδα και Τουρκία δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους. Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση, που μονίμως ακολουθεί πολιτική ηττοπάθειας, γνωρίζουμε ότι δεν θα προβεί σε πράξη που θα απειλήσει την ειρήνη στην περιοχή, αλλά οι γείτονες δε μας έχουν συνηθίσει να κάθονται ήσυχα στα αυγά τους. Στο παρελθόν παραβίαζαν μονίμως τον ελληνικό εναέριο χώρο και τα ελληνικά χωρικά ύδατα,έκαναν δηλώσεις τύπου “θα φτάσουμε στο Καστελόριζο κολυμπώντας”, και μην ξεχνάμε και την κρίση στα Ίμια. Η Τουρκία διαρκώς κάνει φανερή την επεκτατική της διάθεση, είτε με λόγια, είτε με πράξεις. Και αν η παρούσα διακήρυξη τηρηθεί από τη μεριά της, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος επέμβασης, που ερμηνεύεται ως ένδειξη ότι η Αθήνα στην πραγματικότητα τους έχει παραχωρήσει όσα διεκδικούν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επίσκεψη συνέβη κάτω από συνθήκες υψηλής φύλαξης με δρακόντεια μέτρα, πέρα από τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και την απαγόρευση συναθροίσεων. Κινητοποιήθηκαν 3.000 αστυνομικοί, ελεύθεροι σκοπευτές και drones, με την αντιτρομοκρατική και κρατική ασφάλεια σε επιφυλακή. Ποιον φοβάται η ελληνική κυβέρνηση; Περίμεναν κάποιον; Αν ο Τούρκος πρόεδρος κινδυνεύει από πιθανούς τρομοκράτες που βρίσκονται εντός Ελλάδας, και ειδικά στην περιοχή της Αθήνας, πόσο ασφαλισμένος είναι ο απλός λαός σε μια ενδεχόμενη μαζική επίθεση; Μήπως όλα αυτά είναι μέτρα επιβολής και ελέγχου σε οποιονδήποτε τολμήσει να αντιδράσει σε αποφάσεις που υπογράφονται, αλλά δεν ευνοούν τον ελληνικό λαό, καθιστώντας τον ταυτόχρονα τρομοκράτη; Αξιοσημείωτη είναι και η συμβολική ανταλλαγή δώρων από τις δύο πλευρές μετά την υπογραφή της Συμφωνίας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός χάρισε ένα βιβλίο για την αναστήλωση των οθωμανικών μνημείων στην ελληνική επικράτεια, βιβλίο που επιμελήθηκε το Υπουργείο Πολιτισμού γι’ αυτήν την ειδική περίπτωση και δεν κυκλοφορεί στην αγορά (πώς θα τολμούσε άλλωστε να κυκλοφορήσει). Ο Τούρκος πρόεδρος χάρισε βιβλίο που εκδόθηκε από την Τούρκικη Προεδρία για τη Λωρίδα της Γάζας και καταγράφει διάφορες πρωτοβουλίες της τούρκικης πλευράς σε βάθος δεκαετιών για το συγκεκριμένο ζήτημα. Τα σχόλια περισσεύουν.
Όσο και αν προσπαθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός να μας πείσει για τις καλές προθέσεις και σχέσεις των Τούρκων, υπάρχει ασάφεια από την ελληνική πλευρά και γενικολογίες στα βασικά θέματα της εθνικής κυριαρχίας μας, κάτι που ο Τούρκος ηγέτης οριοθετεί σαφώς, με την πρόσβαση Τούρκων πολιτών σε ελληνικά εδάφη. Η δε δεύτερη γέφυρα “φιλίας” στην περιοχή Κήποι-Ύψαλα που ανακοίνωσε ο Τούρκος πρόεδρος δε μας πείθει για τη χείρα φιλίας που τείνει σε εμάς, και αναρωτιόμαστε για την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας τέτοιας γέφυρας, την ώρα που ο λαός αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αφού η γέφυρα προϋποθέτει την ύπαρξη προϋπολογισμού δαπάνης για το εν λόγω έργο. Ενδιαφέρον αποτελεί και η εταιρία που ανέλαβε την κατασκευή και οι τσέπες στις οποίες θα ρεύσει άφθονο για μια ακόμη φορά το χρήμα του λαού που πεινάει, με τη φορολογία των μικρομεσαίων να ματώνει το εισόδημα. Και με την συνάντηση δε φάνηκε να επιλύθηκε ούτε ένα μέρος των εθνικών μας θεμάτων, του Κυπριακού και της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών, με την βαθιά υπόκλιση του κ. Γεραπετρίτη να σηκώνει σωρεία αντιδράσεων από τα ΜΜΕ και να ερμηνεύεται ως υποταγή στα θελήματα της Τουρκίας. Στο τραπέζι δεν τέθηκε το θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά μάλλον δεν είχε και τόση αξία, αφού στην πράξη αυτό επιτελέστηκε με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, υλικού που αποσπάστηκε κυρίως από τα επίμαχα νησιά, αφήνοντας τα θαλάσσια σύνορά μας ανυπεράσπιστα σε μια πιθανή σύρραξη με τους “φιλικούς” γείτονες. Μένει στο μέλλον να δούμε και κοινή συνεργασία των χωρών στην εκμετάλλευση του Αιγαίου μας, αφού ο κ. Ερντογάν δήλωσε εμφανώς ότι μοιραζόμαστε την ΙΔΙΑ θάλασσα, και ότι πρέπει να μετατρέψουμε το Αιγαίο σε θάλασσα ειρήνης και ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ. Η προσκόλληση των χωρικών υδάτων στα 6 ν.μ. τείνει προς αυτή την κατεύθυνση, με τον κ. Γεραπετρίτη να δηλώνει από τη θέση του Υπουργού Επικρατείας πριν 3 χρόνια: “Οι εύκολοι λεονταρισμοί για την επέκταση μονομερώς στα 12 μίλια που αποτελεί ένα δικαίωμα της ελληνικής Πολιτείας και το οποίο θα ασκήσει σε χρόνο τον οποίο η ίδια θα επιλέξει, δεν είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να τεθεί εν θερμώ. Είναι υποχρέωσή μας να αναδείξουμε την υποκρισία της Τουρκίας και να την απομονώσουμε διπλωματικά¨. Από ό,τι φαίνεται ο χρόνος της επιλογής δεν έφτασε ακόμα, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ούτε αναδείχτηκε η τούρκικη υποκρισία, αντιθέτως αναδείχτηκε η υποκρισία των Ελλήνων πολιτικών (πχ υπόκλιση Γεραπετρίτη), ανθρώπων που η ιστορία δείχνει ότι δεν ενδιαφέρονται για την επίλυση κανενός θέματος συμφερόντων κυριαρχίας μας, ούτε για την ευημερία του λαού, ούτε για την πραγματικά ειρηνική συνύπαρξη των γειτονικών λαών, λαών που οι κυβερνήτες τους εποφθαλμιούν ελληνικά εδάφη. Και βέβαια, αυτά που ακούσαμε ήταν απλά λόγια, στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι υπογραφές μπήκαν και τι αποφάσεις πάρθηκαν. Ο χρόνος θα φανερώσει την αλήθεια. Έχουμε να δούμε αρκετά πήγαινε-έλα όπως μας ανακοίνωσαν, πάντα με έξοδα του ελληνικού λαού. Παίξαμε στην έδρα μας και χάσαμε. Ελλάδα – Τουρκία: 0 -1.
Ιωάννα Άρμεν – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
