Ακούμε καί πάλι δειλά δειλά κάποιες φωνές πού φέρνουν το θέμα “αμφισφήτησης τής υπαρξής μας” μέσα στην Ε.Ε.
Αναφέρομαι σέ μία τροπολογία πού θέλουν να περάσουν για αφαίρεση τού βέτο από τίς χώρες τής ΕΕ σέ θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Εάν περάσει αυτό, προφανώς θα έχει αντίκτυπο και στα θέματα τής Ελλάδας με την Τουρκία,πάντα εις βάρος μας, αφού έχουμε δει στο πρόσφατο παρελθόν και όχι μόνο, ότι ακόμα και με το βέτο η Ελλάδα είχε προβλήματα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από τήν αρχή.
Ο σημαντικότερος λόγος τής ένταξης τής Ελλάδας στην Ε.Ε ήταν ή ίδρυση τής νεοσύστατης ελληνικής δημοκρατίας.
Ο ταλαιπωρημένος ελληνικός λαός, μετά από μία επτάχρονη χούντα, είχε τήν ανάγκη εδραίωσης ενός ουσιαστικού δημοκρατικού κράτους βασισμένο πάνω στα ιδεώδη τής λαϊκής κυριαρχίας καί τού σεβασμού όλων των πολιτών. Αυτά ήταν τα τότε δεδομένα, πέραν των οικονομικών αλλά και άλλων κινήτρων προς την ΕΕ.
Κατά την πρώτη δεκαετία όπου ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (σαν αντιπολίτευση είχε καταψηφίσει τήν ένταξή μας στην τότε ΕΟΚ) προσπαθούσε να αποσπάσει όλο καί περισσότερα οικονομικά οφέλη από τήν Ε.Ε πρός όφελος και αξιοποιησή τους προς στις ασθενέστερες ομάδες τής χώρας, πράγμα, που κατά τήν άποψή μου, δεν έγινε ποτέ (μέχρι και σήμερα), αντίθετα δημιουργήθηκε ένα πελατειακό κράτος πού ωφελήθηκαν οι λίγοι καί κυρίως ωφελήθηκαν οι άνθρωποι των κομμάτων.
Εκείνη τήν εποχή έγιναν και τα περισσότερα σκάνδαλα από τήν αθρόα εισροή χρήματος στην ελληνική οικονομία.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τήν ένταξη τής Ελλάδας στην Ε.Ε είχε πεί ότι θα βγούμε από τήν αιώνια μοναξιά μας πού μάς έθετε σέ πολλούς κινδύνους καί μάς υποχρέωνε να αναζητούμε κηδεμόνες. Διαφωνώ με την συγκεκριμένη θέση, γιατί παρά τα όσα συνέβησαν, από αυτην την κατάσταση δεν έχουμε ξεφύγει μέχρι καί σήμερα.
Ένας ακόμα λόγος τής ενταξής μας στην Ε.Ε. ήταν καί ό κίνδυνος τού επεκτατισμού τής Τουρκίας εις βάρος μας∙ νομίζω ούτε καί αυτό ευσταθεί γιατί ακόμα καί σήμερα, σχεδόν σέ καθημερινή βάση η Τουρκία γίνεται όλο και περισσότερο εχθρική απεναντί μας και δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις κάνουν πως δεν ακούν και δεν βλέπουν ενώ υιοθετούν την πολιτική τού κατευνασμού και με αυτόν τον τρόπο κάνουν την Τουρκία όλο και πιό επικίνδυνη, επεκτατική και παρεμβατική στα σύνορά μας.
Η νομισματική ένωση τής Ελλάδος με τήν Ε.Ε. ήταν μία διαδικασία που έγινε βίαια και με παραποιημένα στοιχεία για να μπούμε, με αποτέλεσμα να φανεί στην μετέπειτα πορεία ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμη η Ελλάδα για ένα τέτοιο εγχείρημα.
Κλείνοντας, θα έλεγα ότι εάν δεν αλλάξουμε εμείς νοοτροπία∙ αν δεν πιστέψουμε στις τεράστιες δυνατότητες πού έχουμε ως λαός και προτίστως εάν δεν απαλλαγούμε από το υπάρχον πολιτικό καταστημένο πού όλα αυτά τα χρόνια είναι εχθρός των πολιτών, δεν πρόκειται να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον για εμάς,αλλά κυρίως για τα παιδιά μας.**
.
.
.
** Φίλος & υποστηρικτής του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
