Καλοκαίρι 2023. Ένα ακόμα καλοκαίρι που οι πυρκαγιές επισκέπτονται την Ελλάδα. Ένα ακόμα καλοκαίρι που απανθρακώνεται η ζωή. Ζωή είναι ο άνθρωπος, ζωή είναι όλα τα ζωντανά πλάσματα που κινούνται στη γη και κάτω από τη γη, ζωή είναι τα δέντρα μέχρι το πιο μικρό λουλούδι. Ζωή είναι τα σπίτια, που τα δημιούργησε ο άνθρωπος για να φυλάξει τη δική του ζωή. Αυτή η ζωή απανθρακώνεται κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα και μαζί με αυτή απανθρακώνεται δυστυχώς πολλές φορές και η ελπίδα.
Καλοκαίρι 2023. Ένα καλοκαίρι που ο ουρανός έχασε τη λάμψη του. Ένα καλοκαίρι που η μυρωδιά της καμμένης ζωής περιφέρεται σαν θυμίαμα από το ένα άκρο της Ελλάδας στο άλλο, για να θυμίζει ότι κάποιες γωνιές αυτής της γης πρέπει να προσφέρονται θυσία για συμφέροντα ξένα προς τη χώρα αυτή, που δυστυχώς τα ενστερνίζονται και άνθρωποι της χώρας αυτής. Συμφέροντα επιβολής μιας παγκόσμιας δικτατορίας, μιας δικτατορίας ελέγχου της σκέψης του ανθρώπου. Συμφέροντα που δεν υπολογίζουν ούτε καν την ανυπολόγιστη ανθρώπινη ζωή. Συμφέροντα που δημιουργούν “κρίσεις”, και τις κρίσεις αυτές τις βαφτίζουν κλιματικές, ενεργειακές, επισιτιστικές, υγειονομικές κοκ. Πλαστές κρίσεις επιβολής μέτρων στην ανθρωπότητα για την υποτιθέμενη σωτηρία της.
Καλοκαίρι 2023. Η Ελλάδα καίγεται και τίποτα δεν μαρτυράει ότι αυτή η χώρα έχει μια σοβαρή κυβέρνηση ή έστω μια σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Όλοι φαίνεται να είναι ομόφρονες στο παιχνίδι εξουσίας που περιφρονεί τη ζωή, ή τουλάχιστον σκύβουν το κεφάλι και σιωπούν. Αυτοί είναι οι αντιπρόσωποι του λαού που καίγεται, του λαού που τους επέλεξε για την προστασία και ευημερία της ζωής του. Βέβαια κατά πόσο οι αντιπρόσωποι αυτοί αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα στο σύνολο του πληθυσμού αυτής της χώρας, η αποχή των εκλογών μιλάει από μόνη της. Οπότε δε μπορούμε να μιλάμε για Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, αλλά ούτε για Δημοκρατία, αφού δεν κρατεί ο δήμος, αλλά μια μειοψηφία των Ελλήνων που είτε κατ’ ανάγκη αφού δεν είχαν καλύτερες επιλογές, είτε για εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων ψήφισαν τα ίδια πρόσωπα που κάθε καλοκαίρι καίνε την Ελλάδα.
Δε μπορώ να μη θυμηθώ τα λόγια του τότε Αμερικανού πρόξενου στην Σμύρνη George Horton, όταν αναφερόμενος σε μια άλλη πυρκαγιά, την Μεγάλη Πυρκαγιά της Σμύρνης, είπε: “Μια από τις πιο έντονες εντυπώσεις που έφερα μαζί μου από τη Σμύρνη ήταν το αίσθημα ντροπής που ανήκα στο γένος των ανθρώπων”. Την ίδια ντροπή νιώθω και εγώ με τις πυρκαγιές που κάθε χρόνο καίνε τη χώρα μου, πυρκαγιές που βάζει ανθρώπινο χέρι, το χέρι που απανθρακώνει την ζωή και την ελπίδα του αδελφού του. Αλλά η ζωή ποτέ δεν πεθαίνει, πάντα καταφέρνει κάπου να κρυφτεί σαν ένας κόκκος σιταριού που την κατάλληλη στιγμή θα βλαστήσει και θα δώσει τόσο καρπό που θα αναπληρώσει το κενό της χαμένης ζωής. Η ζωή ποτέ δεν πεθαίνει, γιατί απλά είναι…η ζωή! Καλοκαίρι 2023.
Ιωάννα Άρμεν – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
