Οπαδική βία.
Ένας ακήρυχτος πόλεμος με θύματα νέους ανθρώπους.
Ένας πόλεμος που κρατάει εδώ και 40 χρόνια…
Όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, πολιτεία και ποδοσφαιρικοί παράγοντες, εμφανίζονται πρόθυμα και αποφασισμένα να τον σταματήσουν.
Η προθυμία και η αποφασιστικότητα μένει πάντα μόνο στα λόγια!
Και οι οικογένειες θρηνούν τους ανθρώπου που έχουν χαθεί άδικα, χωρίς κανένα περιθώριο να προστατέψουν τον εαυτό τους. Και χωρίς ποτέ, ή σχεδόν ποτέ, να έχει βρεθεί ποιοι είναι οι δολοφόνοι για να τιμωρηθούν παραδειγματικά!
Θύματα αυτού του πολέμου είναι ο Άρης (ετών 18 το 1983), ο Χαράλαμπος (ετών 29 το 1986), ο Γιώργος (ετών σχεδόν 17 το 1991), ο Ευθύμιος και ο Κώστας (ετών 21 και 25 αντίστοιχα το 1991), ο Γιώργος (ετών 25 το 1993), ο Μιχάλης (ετών 22 το 2007), ο Γιάννης (ετών 21 το 2011), ο Κώστας (ετών 46 το 2014), ο Νάσος (ετών 24 το 2017), ο Τόσκο (ετών 28 το 2020), ο Άλκης (ετών 19 το 2022), ο Μιχάλης (ετών 29 το 2023).
Ο Γιώργος Παναγιώτου στις 13 Ιανουαρίου το 1991, έφυγε από το σπίτι του για να πάει στο λύκειο που ήταν υπό κατάληψη. Βρέθηκε όμως στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, στον αγώνα ΑΕΚ – Ολυμπιακού. Στο 85ο λεπτό ο αγώνας διακόπηκε εξαιτίας της αποπνικτικής ατμόσφαιρας λόγω ρίψης δακρυγόνων από την αστυνομία. Οι φίλαθλοι αποχωρούν και ξεκινούν επεισόδια περιμετρικά του γηπέδου. Ο Γιώργος δέχθηκε στην κοιλιακή χώρα από κοντινή απόσταση φωτοβολίδα (θαλάσσης) που είχε εκτοξευθεί από χούλιγκανς με ειδικό πιστόλι για ρίψη φωτοβολίδων. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και οι γιατροί τον έβαλαν αμέσως στο χειρουργείο, αλλά εξέπνευσε.
Οι νοσοκόμοι μάζεψαν για να δώσουν στους γονείς του ένα μπλουζάκι με μια τρύπα στο ύψος της κοιλιάς, ένα κασκόλ του Ολυμπιακού, ένα ζευγάρι γυαλιά και ένα διπλωμένο εισιτήριο που έγραφε «Κυριακή 13-1-91, Στάδιο Ν. Φιλαδέλφειας, πρωτάθλημα Α’ Εθνικής. Ώρα 14:45. Ποδοσφαιρικός αγώνας ΑΕΚ – Ολυμπιακός. Θύρα 21. Δρχ. 1.000».
Ο θάνατος του Γιώργου έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο σχολείο του και κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει ότι δε θα ξαναδούν το πάντα χαμογελαστό και καλόκαρδο παιδί.
Όταν τελείωσαν οι καταλήψεις και επέστρεψαν στην τάξη, υπήρχε ένα κενό θρανίο…
Κι ένα κενό στην εφηβική καρδιά των συμμαθητών του…
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστούν και να πληρώσουν οι δολοφόνοι;
Μήπως γιατί εξυπηρετούν κάποια άγνωστα στους υπόλοιπους συμφέροντα;
Στις 7 Αυγούστου ο Μιχάλης γίνεται το τελευταίο (μέχρι το επόμενο) θύμα.
Η πορεία των Κροάτων οπαδών ήταν γνωστή στην Ελληνική Αστυνομία. Αλλά δε θεώρησε ότι πρέπει να επέμβει και να ανακόψει την κάθοδό τους στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, οι χούλιγκανς φέρονται να έφθασαν στη χώρα μας μέσω Αλβανίας, και αφού πέρασαν από Κροατία και Μαυροβούνιο, συνέχισαν το ταξίδι τους προς την Αθήνα. Μάλιστα, επέλεξαν να αποφύγουν το πέρασμα από τη Σερβία, φοβούμενοι μη γίνουν αντιληπτοί από φιλάθλους σερβικών ομάδων, με τους οποίους, ούτως ή άλλως, οι σχέσεις είναι εχθρικές.
Στο μεταξύ, όπως αποκάλυψε ο ΣΚΑΪ, οι αρχές του Μαυροβουνίου στις 09:22 το πρωί της Δευτέρας έστειλαν στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ δισέλιδο έγγραφο μέσω του οποίου ενημέρωναν ότι πέρασαν τα σύνορα και είχαν προορισμό την Αθήνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτό το σήμα αναγράφεται όχι μόνο η πληροφορία και ο αριθμός των ατόμων αλλά και οι μάρκες των αυτοκινήτων στα οποία επέβαιναν καθώς και οι πινακίδες κυκλοφορίας τους. Σημειώνεται πως πρόσωπο που ασχολείται με την υπόθεση ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «το μόνο που δεν ξέραμε είναι τι νούμερο παπούτσι φοράνε».
Παρόλα αυτά, τόσο ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας όσο και ο αρμόδιος υπουργός κ. Γιάννης Οικονόμου, παραμένουν στη θέση τους. Μάλιστα ο υπουργός δήλωσε ότι πρόκειται για «τραγική αποτυχία τελείως ξένη, για τις αποδόσεις και την αποτελεσματικότητα της ΕΛ.ΑΣ. Υπήρχαν πληροφορίες που δεν αξιοποιήθηκαν. Έγιναν πρωτοφανή επιχειρησιακά σφάλματα. Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να παραιτηθώ αν είχε να κάνει με πολιτικό σχεδιασμό. Ο υπουργός δεν είναι αστυνομικός να καταστρώνει σχέδια αντιμετώπισης των χούλιγκαν. Θα ήταν ο εύκολος ο δρόμος της παραίτησης» ανέφερε.
Υπάρχει σε τέτοιες καταστάσεις εύκολος και δύσκολος δρόμος;
Ή υπάρχει μόνο ένας δρόμος;
Ο πολιτικός προϊστάμενος και των δύο και πρωθυπουργός της χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει εξαφανισμένος όλες αυτές τις ημέρες. Για την ακρίβεια όλοι γνωρίζουμε ότι απολαμβάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Κρήτη (φροντίζει κι εκείνος να μας το θυμίζει με φωτογραφίες του που διαρρέουν) αλλά κανείς δεν άκουσε ή δε διάβασε έστω και μία λέξη του για το συγκεκριμένο γεγονός. Ίσως βέβαια να μην έχει χρόνο γιατί είναι απασχολημένος με τη φιλοξενία της κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και του συζύγου της που πραγματοποιούν ιδιωτική επίσκεψη στην Κρήτη το τριήμερο 12-14 Αυγούστου μετά από πρόσκληση του ιδίου.
Άρα δεν πρόκειται να αφήσει το γάμο να πάει για πουρνάρια…
(Ένα από αυτά τα πουρνάρια είναι να ζητήσει από τον υποψήφιο περιφερειάρχη Αττικής κ. Χαρδαλιά να παραιτηθεί από υφυπουργός Εθνικής Άμυνας…!! Δεν χρειαζόμαστε άλλους διπλοθεσίτες σε αυτήν τη χώρα! Έστω και υποψηφίους…)
Μέσα σε όσα συμβαίνουν καταρρέει και το αφήγημα της κυβέρνησης για την ασφάλεια που παρέχει στους πολίτες της. Ανά πολύ τακτά χρονικά διαστήματα πέφτουν στη χώρα μας νεκροί από σφαίρες και παντού γίνεται λόγος για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Και σε αυτήν την περίπτωση η αστυνομία είναι ανύπαρκτη και αδύναμη να επιβάλει την τάξη. Και πάντα μιλάμε για έλλειψη προσωπικού που ΘΑ αλλάξει άμεσα με νέες προσλήψεις.
Στην πορεία στη ΔΕΘ σχεδόν 3.500 αστυνομικοί βρίσκονται επί ποδός κάθε χρόνο.
Στην πορεία για τη δολοφονία των Τεμπών 4.500 αστυνομικοί ήταν επί ποδός.
Στην πορεία για το Γρηγορόπουλο 5.500.
Τώρα οι χιλιάδες αυτοί αστυνομικοί απλά παρακολουθούσαν διακριτικά τους χούλιγκανς που ήρθαν για να σκοτώσουν.
Τελικά ποιους προστατεύει η Ελληνική αστυνομία;
Και από ποιον τους προστατεύει;
Στις αρχές του ρωσοουκρανικού πολέμου, η Κροατία δήλωσε ότι θα στείλει εξοπλισμό και όπλα πεζικού στην Ουκρανία.
Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου η κροατική Βουλή είπε όχι στην αποστολή υποστήριξης του Ουκρανικού στρατού.
Αντιθέτως η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή στάθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας με πράξεις και με λόγια. Έφτασε σε σημείο να απομακρύνει απαραίτητο στρατιωτικό εξοπλισμό από την πρώτη γραμμή άμυνας της χώρας μας και να τον αποστείλει στο ουκρανικό μέτωπο.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Bloomberg αλλά και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη ότι «η χώρα μας είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία!!!»
Όμως οι οπαδοί της Ντιναμό Κιέβου έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης στους Κροάτες χούλιγκανς και ζητούν την απελευθέρωσή τους…!
Υπάρχει κανένας που να πιστεύει ακόμα ότι είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας;
Συχνά η Ελλάδα μετατρέπεται σε Μήδεια, αρνούμενη να προστατέψει τα παιδιά της.
Τα παιδιά που είναι το μέλλον της χώρας. Όπως όμως λέει και ο στίχος
«υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα!»
Όλα τα παιδιά που έφυγαν πρόωρα ελπίζουν ότι κάποια στιγμή αυτός ο κύκλος αίματος θα σταματήσει.
Ποιοι είμαστε εμείς που δολοφονούμε την ελπίδα τους;
Μαρίνα Μικελάτου – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
