Το ναυάγιο του πλοίου με τον άγνωστο ακόμα αριθμό επιβαινόντων και αγνοουμένων στα ανοικτά της Πύλου έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινή γνώμη.
Ξεχάσαμε όλα τα προβλήματα που απασχολούν τους Έλληνες.
Ξεχάσαμε ακόμα ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Αν και θα έπρεπε το τραγικό αυτό συμβάν να γίνει η αφορμή για να ακούσουμε και να αναλύσουμε το πρόγραμμα των κομμάτων πάνω στο μεταναστευτικό. Θέμα που ταλανίζει όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.

Αντ’ αυτού κηρύξαμε εθνικό πένθος.
Κάποιοι είπαν ότι σωστά πράξαμε.
Κάποιοι άλλοι είπαν ότι ήταν λάθος απόφαση καθώς οι συγκεκριμένοι αγνοούμενοι δεν ήταν Έλληνες πολίτες.
Εμείς εκφράζουμε την εύλογη απορία: αφού η  Ευρώπη είναι μια μεγάλη οικογένεια, γιατί δεν κηρύχθηκε πένθος σε όλα τα κράτη μέλη;
Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία;
Μήπως γιατί βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που φτάνουν κατά χιλιάδες οι μετανάστες και δεν ασχολούνται με θέματα που δεν τους αφορούν;
Ναι αλλά έτσι δεν υπάρχει καμία αλληλεγγύη εντός της οικογένειας. Εμείς ξέρουμε ότι στην οικογένειά στηρίζει ο ένας τον άλλον. Είναι μαζί και για τα καλά αλλά κυρίως για τα δύσκολα.
Την προηγούμενη εβδομάδα το συμβούλιο εσωτερικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε την αναθεώρηση της συνθήκης Δουβλίνο 2. Η διαδικασία θα φτάσει μέχρι τις ευρωεκλογές του 2024 και οι αποφάσεις θα εφαρμοστούν από το 2025. Βέβαια κανείς δεν ξέρει αν τελικά οι αποφάσεις θα είναι δίκαιες και θα εφαρμοστούν.

Και μέχρι τότε τι θα γίνει;
Θα εξακολουθήσουν οι χώρες του νότου να σηκώνουν το βάρος των εκατοντάδων προσφύγων;
Με ποια πολιτική;
Με ποιο κόστος;
Αρκούν τα χρήματα που μας δίνει η Ευρώπη για να αντιμετωπιστούν οι ολοένα και αυξανόμενες μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές;
Τα ευρωπαϊκά κονδύλια πολλές φορές δεν φτάνουν στην ώρα τους και η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, όπως είπε σε πρόσφατη δήλωση της η κ. Βούλτεψη. Στην ίδια εκδήλωση μάλιστα ανακοίνωσε και την πρωτοβουλία της κυβέρνησης της ΝΔ να ιδρύσει το πρόγραμμα Helios Junior!
Όπως έχουμε δει πολλές φορές, ο εκάστοτε ευρωπαίος επίτροπος μεταναστευτικής πολιτικής περιορίζεται σε απλή επίσκεψη – επίβλεψη των χώρων υποδοχής των νόμιμων ή μη εισερχομένων στη χώρα μας και προβαίνει σε συστάσεις για βελτίωση.
Πάντα κάτι λείπει.
Πάντα κάτι δεν κάνουμε καλά.
Κλείνει τα μάτια στο γεγονός ότι ο καλός μας γείτονας εργαλιοποιεί το μεταναστευτικό και απέναντι στην Ευρώπη και κυρίως απέναντι στην Ελλάδα. Κανείς από όλους αυτούς στο κτίριο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου δε δίνει δεκάρα ούτε για τις χώρες υποδοχής αλλά κυρίως ούτε για τις ανθρώπινες ψυχές.
Ενδιαφέρονται για ποιο σοβαρά θέματα όπως είναι η κλιματική αλλαγή, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το Qatar gate, η διεύρυνση της … Ευρωπαϊκής οικογένειας με οποιοδήποτε κόστος.
Για αυτά και λύσεις βρίσκουν και είναι όλοι μια γροθιά.
Τα πτώματα όσων πνίγονται και έχουν την τύχη να επιπλέουν στην επιφάνεια θάλασσας δεν τους ενδιαφέρουν! Και λέμε έχουν την τύχη γιατί αυτοί θα βρεθούν. Υπάρχουν και δεκάδες άλλοι που τους αγκαλιάζει τώρα ο φιλόξενος βυθός. Και αυτοί δε θα βρεθούν ποτέ.
Στο συγκεκριμένο ναυάγιο γίνεται λόγος για πολλές μητέρες και παιδιά που βρίσκονταν κλειδωμένοι στο αμπάρι. Ήταν οι πρώτοι που γεύτηκαν την αλμύρα της θάλασσας….
Μιας θάλασσας που ενώ στα μάτια τους ήταν η σωτηρία τους και η αρχή μιας καινούργιας και καλύτερης ζωής, κατέληξε να είναι ένας υγρός και αφιλόξενος τάφος…. Κι έγινε μια τραγική απόδειξη ότι πλέον η ανθρώπινη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας αριθμός! Μόνος ή ζυγός δεν έχει σημασία. Ένας αναλώσιμος αριθμός!
Κι αν έχει κάποια αξία η ανθρώπινη ζωή, είναι η τιμή που δίνουν οι εκάστοτε δουλέμποροι στα μελλοντικά πτώματα για τη μεταφορά τους στη γη της επαγγελίας!
Στις αρχές του Ιουνίου σε μία «ιστορική» συμφωνία, όπως χαρακτηρίστηκε από τα 27 μέλη της ΕΕ, διασφαλίστηκε η υποχρεωτική αλληλεγγύη μεταξύ τους. Η ιδιότυπη αυτή αλληλεγγύη προβλέπει μεταξύ άλλων ότι όποια χώρα δεν θέλει να φιλοξενήσει τον αριθμό των μεταναστών που της αναλογεί με βάση τον πληθυσμό και την έκτασή της, θα πρέπει να πληρώνει 20.000 ευρώ άπαξ για κάθε μετανάστη που δεν φιλοξενεί. Τα έσοδα θα πηγαίνουν σε ένα Ταμείο της Ε.Ε. για να χρηματοδοτείται η φιλοξενία τους στα κράτη-μέλη, αλλά και για υποδομές σε τρίτες χώρες και όχι άμεσα στις χώρες που μετατρέπονται σε αποθήκες ψυχών.
Τιμολογώντας τους μετανάστες με το κεφάλι είμαστε σίγουροι ότι ακόμα μιλάμε για μία ανθρωπιστική Ευρώπη; Ή είναι ένας τρόπος να κοιμάται ήσυχος και κυρίως χωρίς τύψεις ο πολιτισμένος ευρωπαϊκός βορράς ότι έχει πράξει το καθήκον του απέναντι στον φτωχό συγγενή ευρωπαϊκό Νότο;

Και ο απλός λαός παραμένει θεατής ενώ οι λίγοι που έχουν την τύχη όλων μας στα χέρια τους συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό τους έργο αλλάζοντας συνεχώς τα σύνορα στην Αφρικανική Ήπειρο, βάζοντας τις διάφορες φυλές να σκοτώνονται μεταξύ τους. Είναι η συνεισφορά τους στην πρόοδο της ανθρωπότητας…

Μετά θα εκτοπιστούν εκατομμύρια πληθυσμοί (δεν είναι η στιγμή να εξετάσουμε εδώ αν μέσα σε αυτούς παρεισφρέουν και όσοι εκμεταλλεύονται τη συγκυρία για να εισέλθουν στην Ευρώπη με αλλότριους σκοπούς), θα προσπαθήσουν να βρουν καταφύγιο σε άλλες χώρες. Εκεί κάποιοι θα τους δεχτούν και θα τους αγκαλιάσουν. Κάποιοι θα εναντιωθούν και θα κατηγορηθούν ως ακροδεξιοί. Και μετά τα ακροδεξιά κόμματα παγκοσμίως θα αρχίσουν να καταγράφουν υψηλά διψήφια ποσοστά… Και θα το αναλύουμε αναρωτώμενοι το γιατί.
Ένας φαύλος κύκλος…

Τι ειρωνεία αν σκεφτεί κανείς ότι μερικά μέτρα μακρύτερα από το ναυάγιο, στον κόλπο της Πύλου, βρίσκεται το υπερπολυτελές ξενοδοχείο Costa Navarino! Την ώρα που κάποιοι έπαιρναν το πρωινό τους απολαμβάνοντας τη θέα της θάλασσας, κάποιοι άλλοι γίνονταν μόνιμοι κάτοικοι του βυθού της…. Πόση ακατοίκητη θλίψη υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο;

Μια είδηση που δεν ακούστηκε καθόλου αυτές τις ημέρες ήταν ότι από τη Δευτέρα σε νησίδα στον Έβρο βρίσκονται 56 γκιουλενιστές. Χθες συγκεκριμένη ΜΚΟ με έδρα το Στρασβούργο, ακριβώς απέναντι από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έκανε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του ελληνικού δημοσίου. Χρησιμοποίησε έναν κανονισμό που έχει το ευρωπαϊκό δικαστήριο κι έτσι μέχρι τις 11 Ιουλίου οι συνοριοφύλακες της Ελλάδος δεν έχουν δικαίωμα να προωθήσουν πίσω στην Τουρκία τους 56. Στις 11 Ιουλίου θα εκδικαστεί η υπόθεση από το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Αυτό έγινε την Τετάρτη 14/06/2023 και πλέον έχει κοινοποιηθεί στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ελλάδος. Και είναι μόνο η αρχή! Θα ακολουθήσουν κι άλλοι…. Η επίσημη πολιτεία όμως συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα!

Κι εμείς κηρύξαμε εθνικό πένθος για να ξορκίσουμε το κακό και να έχουμε ήσυχη τη συνείδηση μας.
Όμως το πένθος ταιριάζει μόνο στην Ηλέκτρα και σε κανέναν άλλον.
Οι υπόλοιποι πρέπει να σταματήσουμε τη βία και το θανατικό που απλώνεται ολόγυρά μας.
Για να μην χρειαζόμαστε καμία Ηλέκτρα και κανένα ναυάγιο να ξυπνάει τη βαθιά κοιμώμενη απραξία και συνείδησή μας.

Υ.Γ.: Μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί δεν έσπευσε κανένας από την πρώην κυβέρνηση των αρίστων της ΝΔ να πει ότι το ναυάγιο συνέβη τώρα που δεν είναι  αυτοί στα πράγματα; Μήπως έχει να κάνει με τη γενικότερη κατακραυγή που υπάρχει στο διεθνή τύπο για τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στην έρευνα και διάσωση;

Μαρίνα Μικελάτου – Μέλος του

Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα