Οι εκλογές της 21ης Μαΐου πλησιάζουν, και οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να ψηφίσουν τα πρόσωπα που θα κληθούν να αντιπροσωπεύσουν τα αιτήματά τους στο κοινοβούλιο. Είναι όμως εύκολο να αποφασίσει ο Έλληνας πολίτης το κόμμα και τους αντιπροσώπους του, ειδικά στις επερχόμενες εκλογές; Η συνεχής αποτυχία επί δεκαετιών σωστής διακυβέρνησης, με μεγάλα πλήγματα στην οικονομία κυρίως της χώρας και με άμεσες συνέπειες στο βιωτικό και ψυχικό επίπεδο των πολιτών, είναι ο λόγος που μεγάλο πλήθος κόσμου δεν ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα, ποσοστό που αυξήθηκε κατακόρυφα στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Οι εκλογές όμως είναι το μέσον που έχει ο πολίτης για να επιλέξει ο ίδιος τα πρόσωπα που θα κληθούν να υπηρετήσουν καλύτερα το συμφέρον του και να φέρουν την αλλαγή στον τόπο, καθορίζοντας έτσι και το μέλλον της χώρας του.
Με ποια κριτήρια λοιπόν πρέπει να προσέλθει στις κάλπες ο Έλληνας για να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή; Αρχικά πρέπει να εξετάσει σε ποιον βαθμό η υπάρχουσα κυβέρνηση έφερε εις πέρας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, αν εφάρμοσε πραγματικά έστω κάποιες από τις υποσχέσεις, ή αν εξαπάτησε την εμπιστοσύνη των πολιτών που την ψήφισαν. Στη συνέχεια να διαπιστώσει την πορεία εξέλιξης της χώρας σε κάθε τομέα από τη στιγμή που παρέλαβε τα ηνία από την προηγούμενη κυβέρνηση. Έπειτα, να αξιολογήσει την ετοιμότητα στην αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων, όπως φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, πυρκαγιές, κακοκαιρίες), εμφάνιση πανδημιών (covid19), παραβιάσεις εθνικής κυριαρχίας (Τουρκία), πόλεμοι (Ουκρανία). Αφού αξιολογήσει προσεκτικά, σύμφωνα πάντα με την κρίση του, τις επιτυχίες ή αποτυχίες σε όλα τα προαναφερθέντα ζητήματα, στη συνέχεια θα κάνει το ίδιο για τις προηγούμενες κυβερνήσεις (τουλάχιστον των τελευταίων ετών) με μια ανασκόπηση για τα ίδια ζητήματα. Με αυτό τον τρόπο θα κρίνει ποια κυβέρνηση στάθηκε καλύτερα άξια των περιστάσεων, ώστε να μπορέσει να αποφασίσει ποιο κόμμα και ποιους ανθρώπους θα εμπιστευτεί ξανά. Και αν θεωρήσει ότι καμία κυβέρνηση δεν τον ικανοποιεί πολιτικά, τότε θα εξετάσει και όλους τους υπόλοιπους κομματικούς σχηματισμούς, παλιούς και νέους, που δεν έχουν αναλάβει ποτέ την ηγεσία, να διαπιστώσει τι πρεσβεύει ο καθένας, να αξιολογήσει τους υποψήφιους βουλευτές με τα υπάρχοντα δεδομένα, να κρίνει με ποιον τρόπο συνέβαλαν αυτές οι παρατάξεις στις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης, αν έκαναν ουσιαστική αντιπολίτευση, για να πάρει την τελική απόφαση που θα τον οδηγήσει στις κάλπες.
Να παραθέσω όμως σύντομα κάποια από τα ζητήματα διακυβέρνησης, για να θυμηθούμε τι έπραξε η κάθε κυβέρνηση και κατά πόσο υπηρέτησε τον ελληνικό λαό και τα εθνικά του συμφέροντα. Ένα φλέγον θέμα της επικαιρότητας εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι αυτό της εισβολής εναέριου χώρου από τους Τούρκους και την διεκδίκηση ελληνικών εδαφών. Το μόνο που κάνει η ελληνική πολιτεία είναι να ζητάει διάλογο για την επίλυση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα, αφού οι γείτονές μας μάς προκαλούν περισσότερο και ζητούν και αποστρατικοποίηση των νησιών μας. Μην ξεχνάμε την κρίση των Ιμίων επί ΠΑΣΟΚ που από τότε σηματοδότησε τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και τη μειωμένη εθνική κυριαρχία μας. Μην ξεχνάμε και την συναίνεση του ΠΑΣΟΚ στην δολοφονική επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της γειτονικής Γιουγκοσλαβίας. Μην ξεχνάμε και τη συνθήκη των Πρεσπών επί ΣΥΡΙΖΑ με την αυθαίρετη ονοματοδοσία της Μακεδονίας στα Σκόπια. Ούτε την εισροή 800.000 μεταναστών το 2015, την ώρα που Έλληνες φεύγουν και γίνονται οικονομικοί μετανάστες άλλων χωρών. Έκανε η ΝΔ τον έλεγχο που μας είπε για το δικαίωμα ασύλου των παράνομων μεταναστών; Έδωσε κίνητρα για επιστροφή του brain drain;. Μην ξεχνάμε και την αποστολή πολεμικού υλικού στον πόλεμο της Ουκρανίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ή μάλλον απευθείας από τον ίδιο τον Μητσοτάκη, απόφαση που δυσχέραινε τη θέση της Ελλάδας απέναντι σε μια πιθανή σύρραξη με τους Τούρκους λόγω μείωσης αμυντικού εξοπλισμού από μεριάς μας, ακόμα και τις οικονομικές επιπτώσεις με την αύξηση τιμών σε γεωργικά προϊόντα, λιπάσματα, καύσιμα, λόγω της εξάρτησης της χώρας μας σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές των προϊόντων αυτών από την Ρωσία. Αυξήθηκε δηλαδή η ενεργειακή κρίση, το κόστος αγροτικής παραγωγής και κτηνοτροφίας, με άμεσες συνέπειες στο ελληνικό νοικοκυριό. Και με όλα αυτά ο πρωθυπουργός δεν άνοιξε τις λιγνιτικές μονάδες για να πάρει ανάσα ο πολίτης με την θηλιά της ακρίβειας στον λαιμό, χάριν περιβάλλοντος. Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι όλες οι κυβερνήσεις συνέβαλαν στην προδοσία των εθνικών συμφερόντων με τον χειρισμό της εξωτερικής πολιτικής και του μεταναστευτικού και στην εξαθλίωση της οικονομίας μας.
Στον τομέα της δημόσιας υγείας ας θυμηθούμε τις ελλείψεις σε προσωπικό και ιατροτεχνικό υλικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κάθε κυβέρνηση εφάρμοζε υποχρηματοδότηση στην ήδη υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ. Ο κύριος Μητσοτάκης μετά την εκλογή του ήρθε να επιδεινώσει το πρόβλημα μειώνοντας κι άλλο τις δαπάνες για την υγεία, διορίζοντας διοικητές στα νοσοκομεία δικούς του ανθρώπους, βάζοντας σε αναστολή εργασίας υγειονομικούς που χρησιμοποίησαν το δικαίωμα επιλογής για την πράξη εμβολιασμού κατά του covid19 και δεν έκαναν το αμφιβόλου ποιότητας σκεύασμα, μειώνοντας έτσι κι άλλο το προσωπικό των νοσοκομείων τη στιγμή που οι ασθενείς και οι ανάγκες τους αυξήθηκαν. Τα αποτελέσματα των μέτρων που έλαβε για την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν ευόδωσαν τελικά, αφού όπως μας ενημέρωναν αδιαλείπτως τα κρούσματα αυξάνονταν και οι θάνατοι το ίδιο, παρά τα αυστηρά μέτρα προστασίας με τον εγκλεισμό στα σπίτια και την διαρκή αστυνόμευση στους δρόμους λες και ήμασταν εγκληματίες, την ώρα που ο πρωθυπουργός έκανε ανενόχλητος βόλτες με το ποδήλατο στην Πάρνηθα, βγαίνοντας φωτογραφία με άλλους ποδηλάτες, χωρίς φυσικά τη χρήση μάσκας, ενώ για τους υπόλοιπους πολίτες απαγορευόταν το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας χωρίς την πρότερη συγκατάθεση από το κράτος μέσω sms. Τα μέτρα για την πανδημία έπληξαν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επηρέασαν την ψυχολογία, χώρισαν τους Έλληνες σε εμβολιασμένους και “ψεκασμένους”, χώρισαν οικογένειες, αύξησαν κατακόρυφα την ενδοοικογενειακή βία και τις αυτοκτονίες. Τα “ελεύθερα” ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, Σκρέκα, Κικίλια και ΣΙΑ, κάτι αντίστοιχο με το σκάνδαλο Κοσκωτά επί ΠΑΣΟΚ, ελέγχονταν απόλυτα από την κυβέρνηση, φιμωνόταν η αντίθετη γνώμη, και ενώ οι “ειδικοί” της κυβέρνησης παραδέχτηκαν δημόσια ότι έχουν πει ψέματα για να μας πείσουν να εφαρμόσουμε τα μέτρα, η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη δεν επενέβη ούτε γι’ αυτό. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η δημόσια υγεία δεν ήταν στο σχέδιο καμίας κυβέρνησης αφού δεν αποτελεί επένδυση, αλλά κοστίζει στο κράτος, τα ΜΜΕ υπηρετούσαν και υπηρετούν το εκάστοτε κεφάλαιο, η δικαιοσύνη το ίδιο, και η τακτική καταπολέμησης της πανδημίας οδήγησε σε μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση τον ελληνικό λαό.
Στο θέμα διαχείρισης φυσικών φαινομένων ας θυμηθούμε τις πυρκαγιές του 2007 σε ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα, την πυρκαγιά στο Μάτι, τις πλημμύρες στη Μάνδρα, που προκάλεσαν τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων και καταστροφή περιουσιών και αμέτρητων δασικών εκτάσεων. Ακόμα ας θυμηθούμε και την κακοκαιρία “Ελπίδα” που έπληξε κυρίως την Αττική Οδό με αποκλεισμούς αυτοκινήτων στα χιόνια και προκάλεσε τουλάχιστον 5.000 βλάβες στη ΔΕΗ στην Αττική. Ο πρωθυπουργός μας έριξε τις ευθύνες στους μετεωρολόγους, που δεν προέβλεψαν τόσο ισχυρή χιονόπτωση, αλλά και στο ίδιο το χιόνι, επειδή έπεσε μέρα μεσημέρι και όχι βράδυ. Αυτές και άλλες πολλές μικρότερης έντασης φυσικές καταστροφές συμβαίνουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα, αλλά για όλα φταίνε άλλοι, πλην της εκάστοτε κυβέρνησης που δεν παίρνει τα απαραίτητα μέτρα. Στο ζήτημα των Μέσων Μεταφοράς ας θυμηθούμε τα σχολικά και αστικά λεωφορεία, πολλά από τα οποία θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί λόγω ηλικίας, που παρουσιάζουν προβλήματα σοβαρότατα που θέτουν κάθε μέρα σε κίνδυνο την ζωή παιδιών και επιβατών, που ενώ οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τα προβλήματα, οι αρμόδιοι απαντούν “θα το δούμε”. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συμμετοχής ιδιωτικών επιχειρήσεων στη λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών με νομοθετικό πλαίσιο που έχουν συνδιαμορφώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτό κάνει πάλι η υποχρηματοδότηση στην ήδη υποχρηματοδότηση των συγκοινωνιών από το κράτος.
Ας θυμηθούμε το μετρό του Πειραιά με τις 391 βλάβες που εντοπίστηκαν λίγο μετά τα εγκαίνια, τον Νοέμβριο του 2022. Η Ε.Ε., δηλαδή ο ελληνικός λαός, πλήρωσε 470 εκατ. ευρώ για να “μπάζει” θαλασσινό νερό. Ας θυμηθούμε και το δυστύχημα στα Τέμπη με τους τουλάχιστον 57 νεκρούς, για το οποίο αρχικά κατηγορήθηκε ο σταθμάρχης. Το 2014, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε δώσει στην Ελλάδα 700 εκατομμύρια ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού συστήματος και υποτίθεται ότι από το 2020 θα έπρεπε να είχε μπει σε λειτουργία το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων, γεγονός που θα είχε αποτρέψει το δυστύχημα. Που δαπανήθηκαν αυτά τα λεφτά και μετράμε νεκρούς; Από τα παραπάνω φαίνεται ότι καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των Μέσων Μεταφοράς, μιας και οι άνθρωποί της κυκλοφορούν με ιδιωτικά μέσα μεταφοράς που χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός. Το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι να τσεπώνουν τα κονδύλια, αδιαφορώντας για την ολοκλήρωση και σωστή λειτουργία των έργων. Στο μεγάλο θέμα της οικονομίας η κατρακύλα ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ με την υπερχρέωση της χώρας και την αύξηση του δημοσίου χρέους, το οποίο το 1981 ήταν 29% και το 1985 έφτασε στο 114% του ΑΕΠ. Από τότε ξεκίνησαν αυστηρά μέτρα λιτότητας και η φτωχοποίηση του λαού. Στις μέρες μας επί Μητσοτάκη το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 400 δις ευρώ φτάνοντας στο 190% του ΑΕΠ. Με την είσοδο στην ΕΟΚ το 1981 μπήκαμε σε καθεστώς δανείων, κάτι που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, και δανεισμός στον δανεισμό ο λαός υπερχρεώνεται περισσότερο. Οι επιδοτήσεις επί δύο δεκαετίες από την Ε.Ε. για την ανάπτυξη της γεωργίας χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους και το 2002 το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έκλεισε με έλλειμμα 1,84 δις ευρώ, με τον Σημίτη να αναγγέλλει ότι η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον, δηλαδή επιτελέστηκε η καταστροφή του πρωτογενή τομέα. Το 2003 επί ΠΑΣΟΚ ενώ ο προϋπολογισμός προέβλεπε έλλειμμα 0,9% τελικά έφτασε το 5,7% του ΑΕΠ, έκλεισαν 143.323 επιχειρήσεις και 2,5 εκατ. Έλληνες βρίσκονταν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Οι διορισμοί στο δημόσιο με παχυλές απολαβές έδωσαν το κίνητρο σε εργάτες εργοστασίων να φύγουν από τις εργασίες τους για μια θέση στο δημόσιο, οι επενδύσεις μειώνονταν, και υπό το βάρος της φορολογικής αφαίμαξης άρχισαν τα εργοστάσια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, και φτάσαμε στην αποβιομηχανοποίηση της χώρας. Με την καταστροφή του πρωτογενή τομέα και την αποβιομηχανοποίηση έπεσαν οι δύο βασικοί πυλώνες της ελληνικής οικονομίας. Ας θυμηθούμε τα σκάνδαλα της novartis, της siemens, του Λαυρεντιάδη, του Πετσίτη, του Φουρθιώτη. Άπειρα τα οικονομικά σκάνδαλα σε κάθε κυβέρνηση, αρχής γενομένης του ΠΑΣΟΚ. Μπήκαμε σε καθεστώς μνημονίων, και ενώ οι κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις άλλαζαν η μία μετά την άλλη υπό το βάρος της χρεοκοπημένης πατρίδας μας, τα πολιτικά πρόσωπα δεν έλεγαν να αλλάξουν. Ζήσαμε την προδοσία ενός δημοψηφίσματος και τα capital controls, γίναμε η χώρα των επιδομάτων και των προγραμμάτων ορισμένης σύμβασης που μειώνουν μόνο πρόσκαιρα την ανεργία που καυχιέται ο πρωθυπουργός μας ότι μείωσε. Ας θυμηθούμε την ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, του ΟΣΕ, της Ολυμπιακής. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι όλες οι κυβερνήσεις με την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος υπερχρέωσαν τον τόπο, οδήγησαν σε χρεοκοπία τις κρατικές επιχειρήσεις για να τις ξεπουλήσουν και να καταχραστούν ακόμα περισσότερα, και το ξεπούλημα αυτό το βάφτισαν εξυγίανση. Αυτή η διαφθορά οδήγησε σε αύξηση της ανεργίας και στην άνιση κατανομή του πλούτου. Ο μόνος τομέας πάντως που φαίνεται να τα πηγαίνει καλά σε αυτή την χώρα είναι της ψηφιοποίησης, γιατί για όλους αυτούς είμαστε απλά ψηφία
Όλα τα προαναφερθέντα ζητήματα είναι ελάχιστα από τα μέγιστα προβλήματα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες, προβλήματα που στις μέρες μας διογκώθηκαν, εξαιτίας των ανθελληνικών κυβερνήσεων. Κυβερνήσεις που αντί να συμβάλλουν στην ευημερία και ασφάλεια του πολίτη και του κράτους, οδήγησαν στην οικονομική εξαθλίωση, στην ψυχολογική καταρράκωση, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην διάλυση της ελληνικής οικογένειας και ελληνικής παιδείας, στην υπονόμευση της αξίας του ανθρώπου και στην παραίτησή του από όποια προσπάθεια αντίστασης. Μετά από τόσα σκάνδαλα-προδοσίες που κλόνισαν την ελληνική πολιτεία στο παρελθόν με την υπογραφή της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά όχι χωρίς την ανοχή ή ακόμα και συμμετοχή και των υπόλοιπων κομμάτων, μέχρι τα σκάνδαλα-προδοσίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά από τόσες αποτυχίες, κακοδιαχείριση, κοροϊδία, διαφθορά, όλα αυτά εις βάρος ακόμα και της ίδιας της ζωής των πολιτών, μπορεί ο συνειδητοποιημένος Έλληνας να εμπιστευτεί ξανά τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που επί σειρά ετών καταδυναστεύουν την πατρίδα κοιτώντας μόνο το προσωπικό τους συμφέρον; Πρόσωπα που δεν έχουν ούτε κριτική ούτε υποκριτική ικανότητα, ατάλαντοι ηθοποιοί και πολιτικοί συνάμα, που παίζουν κάκιστο θέατρο με θεατή τον πόνο του ελληνικού λαού. Ας γίνει ο πόνος αυτός η δύναμη για την επιλογή νέων προσώπων, αδιάφθορων πολιτικά, χωρίς πρότερη εμπλοκή στους πολιτικούς θεσμούς, που έχουν όραμα για την ζωή τους και την πατρίδα τους, το έθνος τους, έχουν ακόμα αξίες, πιστεύουν στον θεσμό της οικογένειας, θέτουν προτεραιότητα τον πολίτη, παραμερίζουν ή έστω περιορίζουν τις προσωπικές τους βλέψεις για το κοινό όφελος, λειτουργούν συλλογικά και όχι ηγετικά, δεν καπηλεύονται την πίστη για να κερδίσουν ψήφους. Τέτοια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας έντιμος πολιτικός, αυτά πρέπει να αναζητήσει ο ψηφοφόρος. Ας κρίνει ο καθένας και ας επιλέξει όποιον πιστεύει ότι θα φέρει μια μικρή έστω ελπίδα αλλαγής για το αύριο, μια μικρή ανάσταση.
Σε αυτές τις εκλογές πρέπει να ψηφίσουμε ΟΛΟΙ. Να δείξει το έθνος ότι έχει και κρίση και φωνή. Ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν: “Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου”. Ας γίνει η ψήφος μας η σφαίρα που θα τραυματίσει το σάπιο πολιτικό σύστημα και τους υπηρέτες του. Μπορεί το εκλογικό αποτέλεσμα, ακόμα και με την επιλογή νέων πολιτικών προσώπων, να μην φέρει καμία αλλαγή στο υπάρχον πολιτικό σύστημα που διαφθείρει την όποια προσπάθεια για αλλαγή, θα είναι όμως ένα δυνατό χαστούκι που θα δείξει στα πολιτικά κοράκια ότι ο ελληνικός λαός είναι παρών, ζητάει την αλλαγή και επιμένει σε αυτήν, απορρίπτει το παλιό και επιλέγει το νέο, κρατάει δυνατά και διεκδικεί ό,τι του ανήκει μέσω της ψήφου. Θα είναι ένας δυνατός προπομπός των πολιτικών εξελίξεων που επιτελούνται σιγά σιγά σε αυτή τη χώρα, εξελίξεις που θα δικαιολογήσουν την υποστήριξη από τους Έλληνες πολίτες την επόμενη τετραετία ενός νέου πολιτικού σχήματος που θα αναδυθεί και θα πρεσβεύει πρώτα την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Ευχαριστώ
Ιωάννα Άρμεν – Μέλος του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
Πηγές:
https://socioscope.gr/dataset/greek-election-results
https://e4k4c4x9.rocketcdn.me/el/wp-content/uploads/sites/5/2019/05/grk.pdf
https://www.ereportaz.gr/h-mayri-vivlos-me-ta-skandala-toy-syriza/
https://www.eea.gr/arthra-eea/to-dimosio-chreos-xeperase-ta-400-dis-eyro/
https://www.iefimerida.gr/news/484962/skandalo-depa-ereyna-gia-logariasmoys-layrentiadi-kai-petsiti
https://tvxs.gr/apopseis/arthra-gnomis/ta-3-megala-psemata-tis-pandimias
https://www.skai.gr/news/greece/ayksisi-tis-endooikogeneiakis-vias-kata-60-paneyropaika
https://www.news247.gr/magazine/sxolika-leoforeia-giati-oi-odigoi-ekpempoun-sos/
https://www.imerodromos.gr/me-epikindunes-vlaves-kukloforoun-leoforeia-ton-ktel-sthn-attikh/
https://www.makthes.gr/oasth-epikindyna-leoforeia-kykloforoyn-stin-poli-232081
https://xaidarisimera.gr/391-vlaves-kai-astochies-sto-neo-diktyo-a
