Σύμφωνα με τον Νόμο 59/74 (νυν προεδρικό διάταγμα 26/2012), που αφορά την δήλωση περί υπηρέτησης των σκοπών του δημοκρατικού πολιτεύματος , κάθε κόμμα που πραγματοποιεί δήλωση προ των εκλογών ότι δεν θα στραφεί κατά του πολιτεύματος με την βίαιη ανατροπή του, δύναται να κατέβει στις εκλογές. Η ως άνω δήλωση παραμένει δεσμευτική για τον Άρειο Πάγο.
Ο Συνταγματικός νομοθέτης για τον λόγο της δημοκρατίας δεν συμπεριέλαβε την απαγόρευση κομμάτων να συμμετέχουν στις εκλογές στο Σύνταγμα της Ελλάδος.
Βεβαια, το 1974 δεν υπήρχε νεοναζιστικό κόμμα που με την ισχύ της ΧΑ όπως αποδείχθηκε στα δικαστήρια, άσκησε βίαιη δολοφονική και κακουργηματικη δράση.
Από την απαγόρευση όμως ενός κόμματος που έχει κριθεί πρωτόδικα ως εγκληματική οργάνωση, ως την σημερινή κατάσταση, όπως αυτό εξελίσσεται με το κόμμα των «Ελλήνων» με την πρόσθετη νομοθετική παρέμβαση της Κυβέρνησης και συγκεκριμένα του κ. Βορίδη για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη» από τις εκλογές, φτάνουνε στο άλλο άκρο.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι κυβερνώντες με πρόσχημα την θωράκιση της κρίσης της δικαιοσύνης, αρχίζουν να βάζουν επικίνδυνα και παράλογα κριτήρια, όπως: ο υποψήφιος ηγέτης ενός κόμματος θα πρέπει όχι μόνο να μην είναι καταδικασθείς για κακούργημα, να μην έχει συμμετάσχει σε εγκληματική οργάνωση αλλά και να μην υπάρχει πραγματική ηγεσία κάτω από την εικονική και να μην έχει σχέση ο υποψήφιος με άλλον καταδικασθέντα κ.α.
Ωστόσο, η σοβαρότητα του εγχειρήματος, που εκδηλώθηκε προκειμένου να επιτύχει ο καταδικασμένος Ηλίας Κασιδιάρης να περάσει το φίλτρο της νομιμότητας με την ανάληψη της ηγεσίας του κόμματός του από τον επίτιμο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σήμανε συναγερμό στο ανώτατο δικαστήριο, καθώς –σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»– «υποστηρίχθηκε η ανάγκη λήψης με νομοθετική ρύθμιση μέριμνας, ώστε η όποια δικαστική κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου για ένα τόσο σοβαρό θέμα να μην μπορεί να αμφισβητηθεί».
Η αποδεδειγμένης «δημοκρατικότητας» κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη εισήγαγε την Μεγάλη Δευτέρα (10/4) προς συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και κατόπιν τη Μεγάλη Τρίτη στην Ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση την συμπληρωματική τροπολογία, η οποία βάζει φρένο στην εκλογική συμμετοχή του κόμματος του καταδικασμένου Ηλία Κασιδιάρη.
Η κυβερνητική ρύθμιση θα αποτελεί προσθήκη στην ισχύουσα νομοθεσία, η οποία ήδη προβλέπει ότι τη συμμετοχή των κομμάτων στις εκλογές κρίνει «το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου» χωρίς να κάνει λόγο για τον αριθμό των δικαστών που πρόκειται μετάσχουν στον εν λόγω δικαστικό σχηματισμό. Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», με την κυβερνητική τροπολογία θα προστεθεί «το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου σε πλήρη σύνθεση».
Έτσι, με την δεύτερη τροπολογία, ενώ υπάρχει εκκρεμοδικία, αλλάζει ο δικαστικός σχηματισμός για τον έλεγχο των κομμάτων (από το Α1 Τμήμα του Αρείου) που παίρνει ή θα πάρει την απόφαση και βάζει de facto άλλον, καταργώντας έτσι τον φυσικό δικαστή κλπ.
Πριν καλά καλά ο Ελληνικός λαός προλάβει να αντιληφθεί και να θέσει τα δικά του ερωτήματα και τις δικές του αντικρούσεις, έρχεται η απάντηση από κ. Βορίδη ότι «στις Δημοκρατίες νομοθετεί η Βουλή και όχι οι δικαστές» (πόσο μάλλον ο λαός), ως απάντηση στην δημόσια τοποθέτηση του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου «περί φωτογραφικής» ρύθμισης.
Σημειώνεται δε, ότι η νέα πρόταση της Κυβέρνησης, περί συμπληρωματικής ρύθμισης του νόμου δεν αναφέρεται πουθενά, ότι αυτό θα ισχύει μόνο για τους «νεοναζί», γεγονός ότι (αύριο) θα ισχύει και για κόμματα που δεν είναι άμεσα η έμμεσα συνέχεια των ναζί αλλά δεν θα αρέσουν στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Το ζήτημα που προκύπτει, είναι ότι ο κρατικός έλεγχος των κομμάτων, οριακά οδηγεί σε δύο επιλογές:
Στο καρτέλ των κομμάτων με την πολιτική τους ομογενοποίηση ή στην κρατική διάλυση κομμάτων.
Έτσι οι «ναζί» , αφού στήριξαν το μνημονιακό καθεστώς, γίνονται σήμερα το ιδανικό άλλοθι για την πλέον μεγαλύτερη αυταρχική του θωράκιση του δρόμου προς τον ολοκληρωτισμό και μάλιστα στο διάπλατα άνοιγμα του με «αντιναζί» ρητορική και με το “όποιος εκφέρει γνώμη είναι φασίστας”
Καθότι ακόμη και «ο θυμός» μας είναι πλέον διαχειρίσιμος από τους «νομοθετούντες», η διαχείρηση της πραγματικότητας του επικίνδυνου, απαιτεί ψυχραιμία και σύνεση, προκειμένου στις επικείμενες εκλογές, η διάθεση της ψήφου μας ως η πλέον δημοκρατική ενέργεια, να αποτελέσει την εκκίνηση του μηχανισμού για την αποκαθήλωση του (πολιτικού και κομματικού) συστήματος και το άνοιγμα του δρόμου προς την ελευθερία του ανθρώπινου γένους.
Από το Γραφείο Τύπου του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα