Το σήριαλ «Ελληνική Εξωτερική Πολιτική από επικίνδυνους ερασιτέχνες» συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία τελευταία με δύο νέα επεισόδια:
Επεισόδιο Πρώτο: Διαβάσαμε πρόσφατα πως ο υφυπουργός Παιδείας κ. Συρίγος εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι θα ήταν – σε βάθος χρόνου (!!!) – προτιμότερο να προμηθευτεί η Τουρκία τα αεροσκάφη F-16 (γιατί όχι και τα F-35, όταν θα πλησιάζει το εν λόγω βάθος του χρόνου…), από το να προμηθευτεί αντίστοιχα ρωσικής τεχνολογίας, για να μπορεί, λέει, η Τουρκία να είναι διαχειρίσιμη δύναμη από τους Αμερικανούς που θα της τα προμηθεύσουν. Και μάλιστα αυτά λέχθησαν στη σκιά των δηλώσεων του Τούρκου κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Καλίν ότι υπήρξαν μυστικές επαφές της διευθύντριας του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού με τον ίδιο υπό την «αιγίδα» του Γερμανού ομολόγου του και πως δεσμευτήκαμε να μην επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια!!! Τέτοια διαφάνεια! Να υπενθυμίσουμε στον κ. Συρίγο κατ’ αρχάς ότι αν στον πόλεμο ενισχυθεί ο αντίπαλός σου, δεν έχει απολύτως καμία σημασία αν θα «πας» από αμερικανικό πύραυλο ή ρωσικό. Το διακύβευμα είναι ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ο αντίπαλός σου. Και επειδή οι «Πεμπτοφαλαγγίτες» είναι πλέον της μόδας, με ποιο δικαίωμα ο κ. Συρίγος ακυρώνει τις τεράστιες και κυρίως πετυχημένες προσπάθειες του Δημοκρατικού Γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ, που έχει καταφέρει να «παγώσει» την προμήθεια των F-16 προς την Τουρκία; Γιατί βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας; Και κάτι τελευταίο, σαν απορία στο αφήγημα ότι είναι προτιμότερο να έχει τα συγκεκριμένα αεροσκάφη η Τουρκία για να είναι διαχειρίσιμη. Μήπως θα ήταν προτιμότερο να προμηθευτεί ρωσικά αεροπλάνα, ώστε να «πεταχτεί» εκτός ΝΑΤΟ και να γίνει και επίσημα αντίπαλος όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Συμμαχίας, ώστε να γίνει η χώρα μας το τελευταίο «κάστρο» της και να εξοπλιστεί σαν αστακός παίζοντας πλέον το ρόλο του «χαϊδεμένου» παιδιού αυτή στη θέση της γείτονος που ήταν τόσες δεκαετίες; Απορία εκφράζουμε, πάσα αντίρρηση (αιτιολογημένη) δεκτή…
Και μια τελευταία ερώτηση επί του πρακτέου. Τι δουλειά έχει ο υφυπουργός Παιδείας (και κυρίως με ποια ιδιότητα) να εκφράζεται δημόσια για την εξωτερική πολιτική της χώρας; Προσπαθεί να ακυρώσει το ΥΠΕΞ και τον Υπουργό κ.Δένδια; «Φωνάζει» πως δεν καλύπτει τις φιλοδοξίες του το Υφυπουργείο Παιδείας και προτιμά τα διπλωματικά παιχνίδια; Ή απλά αποτελεί δάκτυλο του πρωθυπουργού για να βάλει τρικλοποδιές στον ΥΠΕΞ Δένδια στην κούρσα της διαδοχής της αρχηγίας της ΝΔ; Επίσης πάσα απάντηση δεκτή.
Επεισόδιο Δεύτερο: Διαβάσαμε επίσης στον Τύπο ότι το Βορειοδυτικό Υποκατάστημα της Τουρκίας, που φέρει το όνομα Αλβανία, συμπεριφέρεται προς τη χώρα μας με περισσή αλαζονεία, η οποία συνοψίζεται στο ότι α) ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα χαρακτήρισε την Ελλάδα «Εστία Διαφθοράς» για την Ευρώπη, β) έκλεισε συμφωνία για την αγορά των Τουρκικών drones “Bayraktar” και γ) απαγόρευσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό να επισκεφτεί μόνος του τα μειονοτικά χωριά της Βορείου Ηπείρου (ενώ οι αντίστοιχοι Τούρκοι πολιτικοί στη Θράκη πηγαινοέρχονται όποτε τους κάνει κέφι). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, συνδέει η Αλβανική Κυβέρνηση την υπογραφή συνυποσχετικού για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα με το κατά πόσο η χώρα μας θα αναγνωρίσει «Τσάμικη» μειονότητα στα χωριά της Θεσπρωτίας. Ενώ ο κ. Μητσοτάκης παίζοντας το ρόλο του «χρήσιμου» πιονιού, υπακούει στα κελεύσματα των αφεντικών του και όπου βρεθεί κι όπου σταθεί δηλώνει πως είμαστε υπέρ της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, ελλείψει αξιοπρέπειας και πατριωτισμού αλλά με περίσσεια δουλοπρέπεια. Η σχιζοφρένεια και η δουλικότητα σε όλο της το μεγαλείο…
Το συμπέρασμα είναι ένα: Επειδή όλοι αυτοί που το παίζουν πολιτικοί ούτε ηλίθιοι είναι ούτε αγράμματοι, καλό θα είναι να σταματήσουν να «ξεπληρώνουν» γραμμάτια εναντίον της χώρας που εκπροσωπούν, γιατί όταν ξεσπάσει η οργή του κόσμου θα τους πάρει και θα τους σηκώσει…
Κύριοι αδειάστε μας τη γωνιά τώρα, όσο τα λάθη σας δεν είναι ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ!!!
Από την Πολιτική Γραμματεία του
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού – Πρώτα η Ελλάδα
