Οι καταστροφικές πυρκαϊές που κατακαίουν το σώμα της Πατρίδας όζουν υβριδικό πόλεμο. Κάθε νουνεχής πολίτης υποψιάζεται ότι πίσω από τις πολλαπλές εστίες και τις συνεχείς αναζωπυρώσεις κρύβονται οργανωμένες ομάδες που μπορούν και άτομα να κινητοποιήσουν και να καταστρέψουν.

Ποιός όμως τις συντονίζει; Και τί κάνουμε εμείς για αυτό;

Είναι ευρέως γνωστό ότι η Ελλάδα ενοχλεί κάποιους. Έχουμε ανακαλύψει έννοιες επαναστατικές όπως η Δημοκρατία και η Ισονομία που δεν τους αρέσουν γιατί εμποδίζουν τα σχέδιά τους. Έχουμε απέλπιδα αντισταθεί σε αυτοκρατορίες όπως ο Λεωνίδας για να τις κατακτήσουμε μετά από λίγα χρόνια όπως ο Αλέξανδρος. Έχουμε στην Ιστορία μας την χιλιόχρονη θεοσκέπαστη αυτοκρατορία της Ρωμανίας. Για αυτό μας φοβούνται και τους ενοχλεί η ύπαρξη της Ελλάδας.

Δυστυχώς για εμάς, τους τελευταίους αιώνες έμαθαν καλά το μάθημά τους. Έμαθαν να μην μας αντιμετωπίζουν κατά πρόσωπο. Χρησιμοποίησαν τις δολοφονίες, τις δολιοφθορές, τις προδοσίες, τις δωροδοκίες, τους εκβιασμούς. Χρησιμοποίησαν ότι κρυφό και βρώμικο απορρέει από τον δικό τους “πολιτισμό”.

Ιδού που μας έφτασαν αυτοί οι άνθρωποι οι “κακορίζικοι… η ακαθαρσία της Ευρώπης”[1]:

• Να μην έχουμε νομισματική κυριαρχία και να χρησιμοποιούμε ένα ξένο νόμισμα, το ευρώ.
• Να έχουμε αποδεχτεί την καταστροφή ολόκληρων παραγωγικών κλάδων για να συντονιστούμε με τις ενωσιακές ποσοστώσεις.
• Να έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας με τα εθνοκτόνα Μνημόνια.
• Να λιγοστεύουμε κάθε χρόνο με την μετανάστευση του ανθού του Έθνους μας ενώ οι κυβερνήσεις μας (αρχής γενομένης με την κυβέρνηση του ολετήρα Κώστα Σημίτη) έχουν αποδεχτεί την μετατροπή της χώρας μας σε αποθήκη λαθρομεταναστών.

Είμαστε εμείς υπεύθυνοι που ανεχόμαστε όλα αυτά τα χρόνια ένα ξενόδουλο καθεστώς να κυβερνά την χώρα. Δεχτήκαμε να συμμετέχουμε σε ένα σάπιο κοινοβουλευτικό σύστημα που ξεπλένει τα εγκλήματά του μέσα από μια παρωδία εκλογών. Η εναλλαγή στην εξουσία διαφορετικών κομμάτων δεν ταράζει καθόλου την διαχρονική εξυπηρέτηση των κοινών τους συμφερόντων.

Αυτό είναι ξεκάθαρο στην πλειοψηφία των πολιτών που παρατηρούν τις τελευταίες ημέρες την ένοχη σιωπή των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η μισή Ελλάδα φλέγεται (600 χιλιάδες στρέμματα δάσους κάηκαν μόνο στην Εύβοια), συμπολίτες μας έχασαν το βιος τους, τους κόπους μιας ζωής, κλάδοι όπως η μελισσοκομία στην Εύβοια και η κτηνοτροφία στη Μεσσηνία έχουν καταστραφεί αλλά τα επαγγελματικά στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης στηρίζουν με την σιωπή τους την κυβέρνηση. Οι επαγγελματίες πράσινοι, κόκκινοι και ροζ “σύντροφοι” ψελίζουν χαμηλόφωνες ασυναρτησίες για τις ευθύνες της κυβέρνησης αντί να απαιτήσουν την παραίτησή της κινητοποιώντας τους ψηφοφόρους τους. Και ο λόγος για αυτήν την στάση τους είναι ότι μαζί με την κυβέρνηση εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα και παίρνουν εντολές από τα ίδια αντεθνικά κέντρα. Γνωρίζουν δε ότι δύσκολα θα κινητοποιηθούν οι ψηφοφόροι τους που πεινούν και υποφέρουν όπως και κάθε Έλληνας πολίτης ως αποτέλεσμα της δικής της διαχρονικής εγκληματικής ανικανότητας.

Μια παροιμία λέει ότι “το ψάρι βρωμά από το κεφάλι” και αυτό δεν θα μπορούσε να μην ισχύει σήμερα.

Επέστρεψε βιαστικά ο πρωθυπουργός – η κεφαλή της κυβέρνησης – από άλλη μία από τις συνηθισμένες εξορμήσεις του σε ακριβά τουριστικά θέρετρα για να συντονίσει την κατάσβεση των πυρκαϊών. Αναρωτιόμαστε τι θα είχε συμβεί εάν παρ’ ελπίδα είχε συνεχίσει τις πολυτελείς διακοπές του. Ενδεχομένως η ζημιά να ήταν μικρότερη χωρίς τη δική του συμβολή.

Τί μας είπε λοιπόν ο πρωθυπουργός; Μας ζήτησε “συγγνώμη”. Οι Έλληνες μεγαλόψυχα θα την δεχόμασταν εάν συνοδευόταν και από εμπράγματες συνέπειες για τον υποβάλλοντα, δηλαδή την παραίτησή του λόγω ανικανότητας και διαχειριστικής ανεπάρκειας. Όταν όμως οι συνέπειες βαραίνουν μόνο εμάς, τους αποδέκτες της συγγνώμης τότε μιλάμε για ξεκάθαρο εμπαιγμό εκ μέρους του πρωθυπουργού.

Κύριε πρωθυπουργέ δεν μπορούμε να δεχτούμε την “συγγνώμη” σας. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Παραιτηθείτε! Αντρίκια, υπεύθυνα και με αίσθηση της ευθύνης σας απέναντι στο Έθνος.

Λυπηθείτε τα θλιβερά κομματικά σας στελέχη που προσπαθούν να σας δικαιολογήσουν με δικολαβίες και πομφόλυγες.

Δείξτε στην μειοψηφία των απελπισμένων πολιτών που σας ψήφισε στις τελευταίες εκλογές ότι  σας έχουν μείνει ψήγματα ντροπής.

Διαψεύστε όσους σας κατηγορούν για την ανεκτικότητα που έχετε τυχόν επιδείξει σε ανθρώπους άσωτους και ανήθικους μέσα στο κόμμα σας και πάνω στις θεατρικές σκηνές. Οι κραυγές της ασωτίας δεν καλύπτουν πλέον τους λυγμούς και τις ουρανομηκείς κατάρες που σας απευθύνουν όσοι Έλληνες έχασαν το βιος τους.

Αποστομώστε αυτούς που σας κατηγορούν ότι είστε ένας άεργος εισοδηματίας που χρησιμοποιεί τον κρατικό μηχανισμό για να προωθήσει τα συμφέροντα της ευρύτερης οικογένειάς του.

Αποδείξτε στις ξένες κυβερνήσεις ότι δεν είστε μαριονέτα ντόπιων και ξένων συμφερόντων.

Απεκδυθείτε, εσείς πρώτος αλλά και κάθε υπουργός μας και κάθε βουλευτής μας από κάθε κρατικό μισθό και επίδομα. Γνωρίζουμε και το γνωρίζετε και εσείς ότι δεν πρόκειται να πεινάσετε ούτε εσείς ούτε τα παιδιά σας ούτε τα εγγόνια σας ούτε τα δισέγγονά σας. Δεν έχετε ανάγκη τον μισθό του πρωθυπουργού για να ζήσετε, αντιθέτως εμείς έχουμε ανάγκη κα το τελευταίο λεπτό για να επιβιώσουμε.

Μετανοήστε μπροστά στον αφορισμό σας και τον αφορισμό της υπουργού μας Παιδείας από τον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων. Δείξτε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και στην ίδια σας την αδερφή ότι δεν συμφωνείτε με αυτούς και δεν προτίθεστε να συμμαχήσετε ακόμη και με τον διάβολο.

Ιδού η ευκαιρία που έχετε κύριε πρωθυπουργέ να σας γράψει η Ιστορία εάν όχι δίπλα, τουλάχιστον όχι πολύ, πολύ πιο κάτω από το όνομα του λαμπρού Έλληνα Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Και εάν στο υπόλοιπο του βίου σας δεν αξιωθείτε να αποζημιώσετε την χώρα για την αβελτηρία της κυβέρνησή σας τουλάχιστον θα σας δοθεί η ευκαιρία να ξεπλύνετε τον ρύπο που συνοδεύει το όνομά σας στο μυαλό της πλειοψηφίας των συμπολιτών μας.

Εμείς, οι πολίτες του κινήματος “Πρώτα η Ελλάδα”, η σιωπηλή μα αποφασισμένη πλειοψηφία δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο το σάπιο, φιλήκοο των ξένων καθεστώς. Είμαστε αποφασισμένοι είτε βρισκόμαστε στην Ελλάδα είτε εργαζόμαστε στην ξενητειά να τελειώνουμε με τους συνεχιστές της Βαυαροκρατίας.

Αυτές της ημέρες, οι καρδιές όλων μας είτε ζούμε στην Αθήνα, είτε στην Κύπρο είτε στις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού, κτυπά και φτερουγίζει για τους θαρραλέους και ανυπότακτους κατοίκους της Εύβοιας. Αυτούς που δεν υπάκουσαν στις εντολές εκκένωσης των θλιβερών καθεστωτικών υπαλλήλων ούτε απογοητεύτηκαν από την ολιγωρία όσων ήταν εντεταλμένοι να προστατεύσουν τις ζωές και τα χωριά τους. Αυτοί οι θαρραλέοι Έλληνες είναι οι νέοι Λεωνίδες, οι νέοι Αλέξανδροι. Για αυτούς τους νέους μαχητές μιλούν οι στίχοι:

“Δική τους είναι μια φλούδα γης

μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς

για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα

απ’ το τσακάλι και την αρκούδα”

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

[1]    Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα